podatki - odliczenia-darowizny-PIT-y

[Ulka]

Dzieci przedsiębiorców bez ulgi

Piotr Skwirowski

Podatki

Niemiła niespodzianka dla podatników prowadzących działalność gospodarczą opodatkowaną ryczałtem ewidencjonowanym, kartą podatkową i liniową 19-proc. stawką PIT - nowa ulga podatkowa na dzieci nie dla nich

Z początkiem przyszłego roku zacznie obowiązywać nowa ulga podatkowa - na dzieci. Dzięki tej uldze rodzice będą mogli odliczać sobie od podatku 120 zł za każde dziecko. Ulga jest raczej symboliczna, ale rząd i parlament uznały najwidoczniej, że dzieci przedsiębiorców i tak na nią nie zasługują.

W nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych znalazł się zapis, który prawo do ulgi daje jedynie osobom rozliczającym podatek zgodnie z art. 27. Chodzi więc o podatników rozliczających się z fiskusem w oparciu o skalę podatkową ze stawkami 19, 30 i 40 proc. Według skali podatek płacą m.in. pracownicy etatowi, emeryci i renciści. Także część osób prowadzących działalność gospodarczą rozlicza się z fiskusem na tzw. zasadach ogólnych, czyli wedle skali ze stawkami 19, 30 i 40 proc. Ulga będzie im przysługiwać, jeśli w roku podatkowym wychowywały:

? dzieci małoletnie,

? dzieci, bez względu na ich wiek, na które otrzymywały zasiłek pielęgnacyjny,

? dzieci uczące się lub studiujące do 25. roku życia.

Niestety, część podatników prowadzących działalność gospodarczą rozlicza się z fiskusem na zasadach innych niż te określone w art. 27 ustawy. I tak przeszło 200 tys. osób płaci podatek wedle liniowej stawki 19 proc. Ponadto 700-800 tys. osób płaci zryczałtowany podatek od przychodów ewidencjonowanych oraz tzw. kartę podatkową. Oni wszyscy nie dostaną ulgi na dzieci.

To kolejny element wpisujący się w ciąg działań dyskryminujących drobnych przedsiębiorców. Dość wspomnieć, że rząd długo walczył o zlikwidowanie najprostszych form rozliczeń małych firm z fiskusem, czyli właśnie karty podatkowej i ryczałtu ewidencjonowanego. Proponowali im w zamian zasady ogólne (czyli skalę podatkową), a to oznaczałby wyższe obciążenia i bardziej skomplikowaną księgowość. Z kolei "liniowcy", czyli osoby prowadzące działalność gospodarczą opodatkowaną stałą 19-proc. stawką PIT, dopiero w przyszłym roku dostaną prawo przekazywania 1 proc. swojego podatku organizacjom pożytku publicznego. Do tej pory przepisy takiego prawa im odmawiały, mimo że "zwykli" podatnicy korzystają z niego od lat.

Na "pocieszenie" dla przedsiębiorców można przypomnieć, że nie są oni jedyną grupą obywateli, która nie dostanie ulgi na dzieci. Nie będą z niej też korzystać rolnicy, ale to wiadomo już od dawna - wszak rolnicy w ogóle nie płacą podatku dochodowego, więc nie mogą korzystać z przypisanych doń ulg.

Gazeta Wyborcza 20.11.2006r

[Pan Rajek]

[sonia]

PODATKI Organizacje pozarządowe poczekają na darowizny
Urząd przekaże 1 procent w 2008 roku

- Rz 22.11.06 Nr 272

W przyszłym roku organizacje pozarządowe mogą liczyć tylko na te pieniądze, które osoby fizyczne przekażą im przelewem, rozliczając podatek za2006 r.

Natomiast na pieniądze z 1 proc. podatku za rok2007, przekazywane według nowych zasad, przyjdzie im poczekać... nawet dolipca2008 r.

Czekająca na podpis prezydenta, nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zmienia zasady przekazywania 1 proc. podatku na rzecz organizacji pożytku publicznego. Procedura będzie prostsza, bo to urząd skarbowy będzie przekazywał wynikający z zeznania rocznego1 proc. podatku. Ale, niestety, to dobre dla podatników rozwiązanie odbije się na finansach organizacji, które pieniądze otrzymają z opóźnieniem. Dziś podatnicy mogą w ciągu roku dokonywać wpłat na ich rzecz, a w zeznaniu odliczyć przekazaną wcześniej kwotę - do wysokości 1 proc. podatku. Według nowych zasad urząd skarbowy przekaże pieniądze dopiero po rozliczeniu PIT danego podatnika. Co więcej, zmienione zasady będą miały zastosowanie do dochodów uzyskanychod1 stycznia2007 r., czyli od wejścia w życie tej noweli, jak zakłada jej art. 21.

W praktyce więc organizacje pozarządowe mogą otrzymać pieniądze dopiero w2008 r., gdy podatnicy będą rozliczać się za rok 2007. Jeśli wziąć pod uwagę fakt, iż urząd skarbowy ma trzy miesiące - licząc od dnia złożenia zeznania podatkowego -na zwrócenie nadpłaconego podatku, to ostatnie pieniądze z 1 proc. mogą trafić na konta organizacji pożytku publicznego z końcem lipca 2008 r. Wtedy bowiem fiskus zakończy wstępną weryfikację ostatnich otrzymanych zeznań i prześle wynikające z nich kwoty z tytułu 1 proc. na konta wskazanych przez podatników organizacji. -Organizacje pozarządowe nie uświadamiały sobie chyba konsekwencji tych zmian - powiedział " Rz" Tomasz Schimanek z Akademii Rozwoju Filantropii w Polsce. - Teraz pozostanie apelować do podatników, żeby z rozliczeniem się z fiskusem nie czekali do ostatniej chwili.

Zdaniem Ireny Ożóg, doradcy podatkowego, organizacje mogą nawet stracić płynność finansową, bo przez cały rok i kawałek następnego nie dostaną ani grosza. Grażyna J. Leśniak

Grażyna J. Leśniak

[Ulka]

Pies przewodnik dofinansowany – wyjaśnienie

W związku z artykułem w „Dzienniku” z 20.11.2006 r., pt. „Afera na czterech łapach”, w którym opisano kłopoty wrocławian z dofinansowaniem przez dolnośląski oddział PFRON psów przewodników, Biuro Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych kolejny raz przypomina: osoby niewidome mogą uzyskać zwrot kosztów zakupu i utrzymania psa przewodnika.
 
Dofinansowanie, przyznane przez powiat ze środków PFRON, przysługuje tylko tym osobom, które przez ostanie trzy lata nie korzystały z tej formy wsparcia w ramach innych działań realizowanych ze środków PFRON - np. w ramach programu PARTNER.
 
Pies przewodnik dofinansowany

2006-11-16

MPiPS informuje, że w tym roku istnieje możliwość dofinansowania zakupu, szkolenia i utrzymania psów przewodników ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Odbywa się to w ramach programu „PARTNER 2006 – wsparcie projektów realizowanych na rzecz osób niepełnosprawnych przez organizacje pozarządowe”  - np. przez Polski Związek Niewidomych.
 
Osoby niepełnosprawne mogą otrzymać dofinansowanie na ten cel (w zakresie likwidacji barier w komunikowaniu się) również ze środków PFRON przekazanych powiatom na podstawie algorytmu. Wnioski w tej sprawie należy składać w Powiatowych Centrach Pomocy Rodzinie.

Osoby niekorzystające z dofinansowania mogą odliczyć od podatku wydatki poniesione na utrzymanie psa przewodnika – w wysokości nie przekraczającej w roku 2006 kwoty 2.280 zł.
Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala podatnikowi będącemu osobą niepełnosprawną lub podatnikowi, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne (w ramach tzw. ulgi rehabilitacyjnej), na odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych. Do tych wydatków zalicza się m.in. koszty utrzymania przez osoby niewidome, będące inwalidami I lub II grupy inwalidztwa, psa przewodnika.
 
Wydatek ten  podlega odliczeniu od dochodu, jeżeli nie został sfinansowany (dofinansowany) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie został zwrócony podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatek był częściowo sfinansowany (dofinansowany) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami, a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

[izaimiki]

Czy istnieja jakieś odliczenia na utrzymanie psa dla dziecka autystycznego .
Mój syn dostał z fundacji psa labladora, który jets oboecnie szkolony na psa "rehabilitanta" dla Mikiego .Pies ten jest cały czas z nami i to my ponosimy koszty jego utrzymania.

[sonia]

Czytaj więcej forum  
Wczoraj Ulka dała informację o tym
http://forum.darzycia.pl/vp99726.htm#99726


p.s.
Gaga scal ten wątek z linkiem, który podałam.

[Ulka]

Iza, myślę że to chodzi o osoby niewidome
Program "PARTNER" dotyczy osób niewidomych i niedowidzących
które  mogą odliczyć kwotę 2.280 zł.  na utrzymanie psa przewodnika

powinaś na piśmie zapytać swój Urząd Skarbowy, czy także TY możesz odliczyć poniesione koszty

[Gaga]

Jak skorzystać z ulgi prorodzinnej

Rodzice rozliczający się z fiskusem według progresywnej skali podatkowej będą mogli od przyszłego roku odliczać od podatku dochodowego ulgę rodzinną.

Ustawodawca, nowelizując ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych, postanowił zrobić prezent podatnikom wychowującym dzieci. Począwszy od przyszłego roku, będą oni mogli obniżać należny podatek, korzystając z nowej prorodzinnej ulgi. Na każde własne lub przysposobione dziecko rodzicom będzie przysługiwało odliczenie w wysokości 120 zł. Ulga dotyczy wszystkich podatników PIT, którzy są opodatkowani na zasadach ogólnych i płacą podatek według progresywnej skali podatkowej.

O tym, jak skorzystać z ulgi prorodzinnej, w poniedziałek w Gazecie Prawnej

[Ulka]

Domy darowane rodzinie nie całkiem wolne od podatku

Od nowego roku osoby, które będą chciały podarować dom lub mieszkanie członkom najbliższej rodziny, mogą nie skorzystać ze zwolnienia podatkowego. Wszystko za sprawą dwóch sprzecznych przepisów

Chodzi o najnowszą nowelizację ustawy o podatku od spadków i darowizn, która czeka na podpis prezydenta. Wprowadza ona od 1 stycznia 2007 r. zwolnienie od podatku dla darowizn i spadków przekazywanych ścisłemu gronu najbliższej rodziny. Zgodnie z nowym art.4a podarować można wszystko i to bez ograniczeń (własność rzeczy lub praw majątkowych, w tym również pieniądze), ale tylko małżonkowi, zstępnym, wstępnym, pasierbowi, rodzeństwu, ojczymowi i macosze. Pod warunkiem, że złożą w urzędzie skarbowym deklarację podatkową (przy nabyciu) lub udokumentują przekazanie darowizny dowodem wpłaty na rachunek bankowy lub przelewem pocztowym.

Z tego przywileju wyłączeni są natomiast zięć, synowa i teściowie, choć (zgodnie art. 14 ust. 2 ustawy) należą do tzw. pierwszej grupy podatkowej. I tu zaczynają się problemy.


Jedna darowizna dwa przepisy
W tej samej ustawie, która wprowadza to nowe zwolnienie podatkowe, ustawodawca zmienił też inny przepis, który dotyczy zwolnienia od podatku, ale tylko mieszkań lub domów przekazywanych w drodze dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu polecenia testamentowego, darowizny lub polecenia darczyńcy przez osoby zaliczane do pierwszej grupy podatkowej (art. 16 ust. 1 i 2). Tyle tylko, że w tym przepisie preferencja ta określana jest jako ulga podatkowa (mieszkaniowa). Dla obdarowanych ten przepis nie jest już, niestety, tak korzystny. Nie dość, że ogranicza wysokość zwolnienia od podatku do110 mkw. powierzchni użytkowej budynku lub lokalu, to jeszcze uzależnia prawo do skorzystania z tej ulgi od spełnienia łączniepięciu warunków. Nie wolno np. być właścicielem innego mieszkania niż to, które mamy otrzymać w spadku lub w darowiźnie.

Warunki te zresztą nowelizacja jeszcze bardziej zaostrza. Ustawodawca zdecydował bowiem, że te same wymogi, które dziś muszą być spełnione, aby nabywający własność mógł skorzystać z tej ulgi w podatku, w przyszłości (czyli po 1 stycznia 2007 r.) będą musiały być spełnione również w stosunku do nabycia współwłasności. W efekcie osoby, które - ze względów podatkowych - chciały obejść ten przepis i ustanowić współwłasność na nieruchomości, po nowym roku nic na tym nie zyskają.

Niestety, przepis ten nie nawiązuje do wspomnianego już art. 4a. Nie wiadomo więc, który z nich powinien mieć pierwszeństwo w stosowaniu, skoro nawet ten starszy (czyli art.16) będzie z nowym rokiem obowiązywał w zmienionym (nowym) brzmieniu.


Luka prawna czy kolizja przepisów
To ewidentny przykład niedoróbki legislacyjnej, który w praktyce może przysporzyć wiele kłopotów.

- Sytuacja prawna jest niejasna. Z jednej strony, zwalnia się z podatku pod warunkiem złożenia deklaracji wszelkie dobra majątkowe dla części pierwszej grupy podatkowej, aż drugiej, jakby zapomina o zwolnieniu dotyczącym mieszkań. Można więc mieć wątpliwości, czy przy zwolnieniu od podatku ważniejszy jest przedmiot: wszelkie dobra na podstawie art. 4a, czy tylko mieszkania zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt1, czy może podmiot: część osób z pierwszej grupy podatkowej czy też cała grupa. Wydaje się, że właściwą jest wykładnia, w myśl której osoby najbliższe, czyli rodzice, dzieci, wnuki, są zwolnione ze wszystkiego, także w zakresie mieszkań- powiedziała " Rz" Irena Ożóg, doradca podatkowy. - Wydaje się, że pierwszeństwo ma przepis art. 4a, bo po pierwsze, dotyczy on węższego zakresu podatników, czyli jest tzw. zawężeniem podmiotowym, a po drugie, jest niewątpliwie przepisem późniejszym. Choć zasada, zgodnie z którą przepis późniejszy uchyla przepis wcześniejszy, jest tu w pewnym sensie ograniczona poprzez fakt, iż przepis wcześniejszy jest zmieniany - dodaje Ożóg.

Tymczasem wystarczyłoby wpisanie do art. 16 krótkiego zastrzeżenia ze wskazaniem na art. 4a, aby rozwiać wszelkie ewentualne wątpliwości.


Zamiar dobry, wykonanie gorsze
Prawdopodobnie już wkrótce te niejasne przepisy staną się źródłem problemów - i to zarówno dla aparatu skarbowego, który będzie miał trudności z ich interpretacją, jak i dla podatników, którzy będą chcieli skorzystać z pełnego zwolnienia na mocy art. 4a. Nie ma bowiem żadnej gwarancji, że organy podatkowe będą chciały interpretować niejasne prawo na korzyść obdarowanych osób.

-Intencja ustawodawcy jest oczywista, ale sposób wykonania nie jest już tak oczywisty i w przyszłości może budzić wątpliwości interpretacyjne - potwierdza Sławomir Mikołajuk, prawnik z kancelarii Lovells.

Świadomość kolizji przepisów ma również poseł Zbigniew Chlebowski, zastępca przewodniczącego Komisji Finansów Publicznych: - W tej sprawie wszystko zależy od ministra finansów, który powinien natychmiast zająć stanowisko, w którym wskaże urzędom skarbowym, jak mają interpretować te przepisy.

GRAŻYNA J. LEŚNIAK

Rzeczpospolita 25.11.2006r

[Ulka]

Jak oblicza się podatek (reszta w linkach  z prawej straony)

http://www.niepelnosprawni.pl/ledge/x/17116

[Gaga]

Papierowe dzieci podatkowe

Piotr Skwirowski2006-11-27

Kolejny bubel podatkowy? Przepisy w sprawie nowej ulgi za dzieci otwierają pole do nadużyć.

Pewnego dnia o północy wiosną 1987 r. nagle zniknęło 7 mln amerykańskich dzieci. Największa fala porwań w historii? Bynajmniej. Był 15 kwietnia, pora składania zeznań podatkowych, a właśnie zmienił się pewien przepis w prawie podatkowym. Zamiast po prostu podawać imiona i nazwiska dzieci, podatnicy musieli teraz wpisywać numer ubezpieczenia społecznego każdego z nich. Nagle 7 mln dzieci - dzieci, które istniały tylko jako fikcyjne podstawy zwolnień od podatku na formularzach PIT z poprzedniego roku - wyparowało. A stanowiły około jednej dziesiątej wszystkich dzieci pozostających na utrzymaniu rodziców w Stanach Zjednoczonych. To cytat z książki "Freakonomia. Świat od podszewki" Stevena D. Levitta, Stephena J. Dubnera.

Czy polskie dzieci też mogą nagle wyparować? Na razie nie. Przeciwnie, ich liczba może w najbliższym czasie gwałtownie wzrosnąć. A to za sprawą nowej ulgi podatkowej. W rozliczeniu podatkowym za 2007 r. Polacy po raz pierwszy będą mogli odpisywać sobie od podatku ulgę na dzieci. Wystarczy, że w roku podatkowym wychowywali dzieci. No i że płacą podatek według skali ze stawkami 19, 30 i 40 proc. (ulgi na dzieci nie będą więc mogli odliczać ci przedsiębiorcy, którzy rozliczają się ryczałtem oraz rolnicy, którzy nie płacą PIT).

Radość zwolenników zwiększania dzietności polskich rodzin jest jednak przedwczesna. Dzieci będzie przybywać nie za sprawą pomysłów zachęcających do prokreacji, lecz raczej na skutek nieudolności. Ściślej, nieudolności w pisaniu prawa podatkowego. Uchwalone niedawno przez Sejm przepisy wprowadzające ulgę nie nakładają na rodziców żadnych obowiązków dowodowych. Nie trzeba dokumentować faktu posiadania i wychowywania dzieci. Wystarczy podać w zeznaniu rocznym liczbę dzieci. A to może mieć przykre konsekwencje. Dla budżetu.

W połowie lat 90. z dnia na dzień Polska stała się nagle krajem darczyńców. Wcale nie dlatego, że drgnęły w nas serca i postanowiliśmy ze wszelkich sił pomagać słabszym i biedniejszym. Po prostu na jaw wyszła luka w przepisach podatkowych. Sprawiła, że podatnicy mogli fikcyjnie przekazywać najbliższym darowizny i korzystać przy tym z ulgi podatkowej. W ten sposób można było odliczać od podatku wydatki, które np. rodzice i tak musieli ponosić na utrzymanie dziecka. Niepotrzebne były żadne wiarygodne dokumenty. A bez nich fiskus nie mógł podatnikom udowodnić oszustwa. Potężnie uszczupliło to dochody budżetu. W 1995 r. z ulgi za darowizny skorzystało 4,1 mln podatników, a budżet stracił 900 mln zł. Bilans 1996 r. był jeszcze bardziej "imponujący": ulgową darowiznę przekazało 6,3 mln podatników, a budżet kosztowało to 1,9 mld zł.

Tym razem aż tak źle chyba nie będzie. Wcale jednak nie dlatego, że Polacy stali się uczciwsi. Po prostu ulga jest śmiesznie niska - 120 zł rocznie na każde dziecko. Jeśli to jednak przemnożyć przez kilka pociech... Papier jest cierpliwy. A Ministerstwo Finansów przyznało niedawno w Sejmie z rozbrajającą szczerością, że nie ma pojęcia, ile dzieci mogą mieć polscy podatnicy.

[Ulka]

Naga prawda o podatkach

Gra pozorów dobiegła końca. Zmiany w ordynacji podatkowej, które zostały wczoraj przyjęte przez Sejm, są korzystne przede wszystkim dla osób dobrze sytuowanych - ocenia "Trybuna".

Według dziennika, jeszcze kilka miesięcy temu mydlono obywatelom oczy "debatami" o tym, jak ulżyć najbiedniejszym. Padały nawet propozycje, żeby zwolnić z opodatkowania zarobki poniżej minimum socjalnego. "Debaty" okazały się pseudodebatami, a obietnice funta kłaków niewarte.

Podwyższenie progów podatkowych i kwoty wolnej od podatku pomyślano bowiem tak, żeby za mocno nie uszczuplić dochodów do budżetu. Wbrew pozorom bowiem kasa państwa zasilana jest przede wszystkim podatkami ściąganymi z ludzi o niewielkich dochodach. Bogaci stanowią zaledwie kilka procent podatników, a mimo to, jeśli ktoś zyskał na PiS-owskiej ordynacji podatkowej, to właśnie oni - pisze "Trybuna".
 
 Obniżenie podatków było sztandarowym hasłem wyborczym PiS-u. Mamy więc do czynienia z ewidentnym oszustwem. Żeby je jakoś zamaskować, obóz rządzący wprowadza ulgi dla rodzin. W przyszłym roku będzie można odliczyć od podatku po 120 zł na każde dziecko, czyli po 10 zł miesięcznie. I znowu, jak w przypadku "becikowego", "dobrodziejstwo" to obejmie wszystkie rodziny - od najbiedniejszych do najbogatszych. Nie wszystkie jednak będą mogły z niej skorzystać. Te naprawdę ubogie mają bowiem tak niskie dochody, że podatków w ogóle nie płacą. Od czego więc mają tę ulgę odliczać? - pyta gazeta.

Źródło informacji: PAP

http://fakty.interia.pl/prasa/gazeta_prawna/news/naga-prawda-o-podatkach,818000

[Gaga]

Podatki JAK PŁACIMY PODATEK OD 2007 ROKU

ABC wszystko o zmianach w PIT

Nowa skala podatkowa, zmienione koszty uzyskania przychodów, likwidacja ulgi odsetkowej, nowa ulga rodzinna, opodatkowanie...
Wszystko o waloryzacji skali podatkowej i pracowniczych kosztów uzyskania przychodów
W przepisie, który określa skalę PIT, już 1 stycznia 2007 r. znajdą się dwie niższe stawki PIT: 18 i 32 proc. - wynika z uchwalonej przez Sejm nowelizacji ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o...

Wspólność majątkowa musi trwać cały rok
Chociaż art. 6 ustawy o PIT trudnym przepisem nie jest, jednak wywołuje niejasności interpretacyjne. Chodzi o wspólność majątkową i określenie, czy powinna ona trwać cały rok....
Kiedy i jaki podatek zapłacimy
Od 1 stycznia zwolnione z opodatkowania będą nie tylko alimenty na rzecz dzieci, ale także zasądzone przez sąd na rzecz innych osób. Zwolnienie obejmie jednak tylko kwotę do 700 złotych...
Kto nadal będzie mógł odliczać odsetki od kredytów mieszkaniowych
Od nowego roku ulga odsetkowa zniknie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prawo do odliczania ulgi zachowają tylko osoby, którym w latach 2002-2006 udzielono kredytu czy pożyczki...
Co zrobi za nas urząd skarbowy
Podatnik, który zechce podzielić się swoim podatkiem, nie będzie już musiał samodzielnie wpłacać kwoty darowizny na konto organizacji pożytku publicznego. Od przyszłego roku będą...
Jakie korzyści da nam posiadanie dzieci
Począwszy od 2007 roku podatnicy wychowujący własne lub przysposobione dzieci będą mogli dokonywać nowych odliczeń od podatku.
Od czego nie zapłacimy podatku w 2007 roku
Uchwalona przez Sejm nowelizacja ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.) wprowadziła kilka zmian w art. 21 ust. 1, który...
Zmiany w sposobie opodatkowania sprzedaży nieruchomości
Od 2007 roku podatek z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości będzie wynosił 19 proc. osiągniętego dochodu. Obecnie płaci się 10 proc. uzyskanego przychodu.
Wyższe diety za pracę poza krajem
Osoby, które w 2006 roku uzyskały dochody za granicą, mogą odliczyć od zarobionych pieniędzy maksymalnie 30 diet.
Jak i jakie zaliczki zapłacimy w ciągu roku
Od nowego roku zakłady pracy wypełniające obowiązki płatników nie będą musiały składać deklaracji miesięcznych. Zastąpią je deklaracje roczne. Pojawi się także zaliczka kwartalna dla...
Jaki podatek w 2007 roku zapłacą małe firmy
Z zapowiadanej rewolucji podatkowej dla małych firm wyszło niewiele. Pozostaje karta podatkowa i ryczałt. Ten drugi z poważniejszymi zmianami dopiero od 2008 roku. Przedsiębiorcy opodatkowania...
Jak korzystnie rozliczać koszty inwestycji w majątek trwały
Od 1 stycznia 2007 r. podatnicy nie będą mogli korzystać z amortyzacji według obowiązujących do tej pory reguł dla fabrycznie nowych środków trwałych. Wszyscy podatnicy będą mogli...
Co trzeba wiedzieć o przeliczaniu kosztów i przychodów z euro na złote
Podatnicy rozliczą różnice kursowe według swojego wyboru. Będą mogli skorzystać z reguł określonych w ustawie o PIT lub z zasad, jakie stosują zgodnie z przepisami o rachunkowości.

[dziadek Janusz]

Jak przekazać 1% dla opp?
autor(ka): dobr (redakcja ngo.pl)
2006-11-27  
 
W najbliższym podatkowym okresie rozliczeniowym (od stycznia do końca kwietnia 2007) 1% przekazujemy na starych zasadach. Prasowe doniesienia o zmianach w sposobie przekazywania 1% podatku dla organizacji pożytku publicznego [opp] wprowadziły zamieszanie. Wyjaśniamy wątpliwości.

Znowelizowana ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadza m.in. uproszczenia w sposobie przekazywania 1% podatku dla opp. Dotyczy to jednak rozliczeń za 2007 rok.

W najbliższym okresie rozliczeniowym (od stycznia do końca kwietnia 2007) 1% przekazujemy na starych zasadach, czyli musimy zrobić to sami – samodzielnie obliczając i wpłacając 1% naszego podatku na konto wybranej opp. Więcej informacji o tym, jak postępować, aby prawidłowo przekazać 1% znajduje się w serwisie pozytek.ngo.pl pod adresem: http://pozytek.ngo.pl/x/89738

pełny tekst na stronach portalu ngo.

[Ulka]

Ile dla fiskusa od sprzedaży w 2007 r.

Zmieniają się od przyszłego roku zasady opodatkowania sprzedaży nieruchomości, prawa użytkowania wieczystego oraz praw spółdzielczych: własnościowego prawa do mieszkania i lokalu użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej. Przynosi je nowelizacja z 16 listopada 2006 r. ustawy z 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (updf). Jednakże nowe zasady dotyczyć będą tylko nieruchomości i praw uzyskanych od 1 stycznia 2007 r. Transakcje wcześniejsze opodatkowane będą po staremu, tj. 10-proc. podatkiem.

Wystarczy odczekać
Zamierzam kupić mieszkanie, ale niewykluczone, że wkrótce będę musiała je sprzedać. Czy bardziej opłaci mi się podpisać umowę notarialną w 2006 r., czy też poczekać do nowego roku?

To zależy. Jeśli kupuje pani mieszkanie na własne potrzeby i będzie zameldowana na pobyt stały przed sprzedażą przez co najmniej 12 miesięcy, bardziej opłaci się kupić je w 2007 r. W razie sprzedaży bowiem skorzysta pani z nowego, całkowitego zwolnienia z podatku od sprzedaży przewidzianego dla osób spełniających ten warunek. Zapisano je w nowym art. 21 ust. 1 pkt 126 updf.

Czy nadal, także po nowym roku, nie będzie się płaciło podatku od sprzedaży, jeśli następuje ona po pięciu latach od kupna?

Tak, i to zarówno w wypadku nieruchomości i praw uzyskanych przed 1 stycznia 2007 r., jak i po tej dacie. Wystarczy więc odczekać ze sprzedażą przez ten okres, by uwolnić się od wszelkich rozliczeń z fiskusem. Okres pięcioletni nadal rozpoczynał się będzie od roku następującego po tym, w którym nastąpiło nabycie. Ktoś, kto np. kupił dom rekreacyjny w 2006 r., może go sprzedać bez podatku od sprzedaży w 2012 r., a jeśli go kupi w 2007 r. - w 2013 r.

Darowizna może być korzystniejsza
Zamierzam darować córce trzy działki budowlane. Córka sprzeda je na pewno po dwóch - trzech latach. Czy korzystniej będzie poczekać z darowizną do nowego roku?

tak
Warto poczekać. Zapłacą państwo, co prawda, podatek od darowizny, z którego od 1 stycznia 2007 r. darowizny między najbliższymi będą zwolnione, ale córka skorzysta ze zwolnienia z podatku od sprzedaży. Odnosić się do niej będzie dotychczasowe, całkowite zwolnienie z tego podatku, obejmujące przychody ze sprzedaży nieruchomości i podobnych praw uzyskanych w drodze spadku lub darowizny. Zwolnienie to zapisane w art. 21 ust. 1 pkt 32d updf zniknie 1 stycznia 2007 r., ale ma obowiązywać nadal w odniesieniu do dóbr nabytych tą drogą wcześniej, bez względu na okres, jaki upłynął od nabycia do dnia sprzedaży. Podatek od darowizny będzie niższy niż nowy podatek od sprzedaży, który córka zapłaciłaby, gdyby darowiznę otrzymała po nowym roku.

Czy jest to duża różnica?

tak
Znaczna. Stawki podatku od darowizny między najbliższymi, po uwzględnieniu tzw. kwoty wolnej, wynoszą - zależnie od wartości darowizny - 3,5 i 7 proc. Tymczasem z racji nowego podatku od sprzedaży trzeba będzie oddać fiskusowi 19 proc. dochodu uzyskanego z takiej transakcji. Chodzi o to, że dochodem ze sprzedaży nieruchomości i podobnych dóbr uzyskanych w drodze spadku lub darowizny po 1 stycznia 2007 r. stanie się różnica między przychodem z tej transakcji powiększonym o ewentualne nakłady poczynione na dane dobro oraz zapłaconym podczas jego nabycia podatkiem od spadków i darowizn, przypadającym na wartość sprzedawanej nieruchomości. Ponieważ darowizn między najbliższymi ten podatek po 1 stycznia 2007 r. nie będzie obciążał. Córka, gdyby do darowizny doszło po tej dacie, oddałaby do urzędu skarbowego w praktyce 19 proc. ceny uzyskanej za działki.

Dla fiskusa tylko od zarobku
Jestem już umówiony na kupno działki z rozpoczętą budową domu jednorodzinnego. Nie mam pewności, czy wystarczy mi środków na dokończenie tej inwestycji i czy nie będę musiał sprzedać działki, powiedzmy, po dwóch - trzech latach. Czy warunki sprzedaży będą korzystniejsze, jeśli zaczekam z kupnem do 2007 r.?

To zależy od tego, jaki uzyskałby pan dochód z tej transakcji, i od ewentualnych pana planów co do pieniędzy ze sprzedaży. Nowy podatek wynosić będzie 19 proc. uzyskanego dochodu, tj. różnicy między przychodem z takiej transakcji (ceną) a kosztami nabycia lub wytworzenia, powiększonymi o nakłady, które powiększają wartość nieruchomości, mieszkania spółdzielczego itd. Nakłady muszą być udokumentowane fakturami VAT. Jeśli więc tak rozumianego zarobku z transakcji się nie uzyska, podatek ten nie będzie wchodził w rachubę.

Z prawem do starego zwolnienia
Jakie będzie obciążenie podatkowe, jeśli pieniądze ze sprzedaży działki kupionej w 2005 r. i sprzedanej w 2007 r. wydam na kupno większego mieszkania?

W razie wydania ich na ten cel w ciągu dwóch lat od sprzedaży działki skorzysta pan z dotychczasowego zwolnienia z podatku od sprzedaży zapisanego w art. 21 ust. 1 pkt 32 updf. Będzie ono nadal obowiązywało do przychodu ze sprzedaży nieruchomości i praw uzyskanych przed 1 stycznia 2007 r.

A jeśli wydam na te cele tylko część pieniędzy za działkę z budową?

To od różnicy między przychodem uzyskanym ze sprzedaży (ceną a kwotą wydaną na cele mieszkaniowe) zapłaci pan wedle starych zasad 10 proc. podatku.

Decyduje data nabycia spadku


Ojciec zmarł w październiku 2006 r. Żadnych formalności spadkowych dotychczas nie załatwialiśmy. Ojciec pozostawił dom i inne nieruchomości. Czy jeśli będziemy sprzedawać je za rok lub dwa lata, zapłacimy podatek od sprzedaży?

nie
Będą państwo korzystali ze wspomnianego wyżej starego zwolnienia z podatku od sprzedaży, obejmującego przychody ze sprzedaży nieruchomości i praw spółdzielczych nabytych w drodze spadku i darowizny. Liczy się data nabycia. Tą zaś w wypadku dóbr uzyskanych w spadku jest - zgodnie z art. 925 kodeksu cywilnego - data otwarcia spadku, czyli śmierci spadkodawcy. To więc, że np. postanowienie sądu stwierdzające nabycie spadku zapadnie po 1 stycznia 2007 r., jest bez znaczenia. Potwierdza ono bowiem fakt nabycia, który zaistniał wcześniej.

Od czynności cywilnoprawnych
Czy coś się zmieni w przyszłym roku, gdy chodzi o samo kupno nieruchomości?

Właściwie nic, poza sprzedażą przez podatników VAT używanych mieszkań spółdzielczych. Dotychczas takie transakcje były zwolnione z VAT i z podatku od czynności cywilnoprawnych ( PCC). Od nowego roku będzie je obciążał 2procentowy PCC. Data kupna: po lub przed 1 stycznia 2007 r. będzie istotna tylko z punktu widzenia przyszłego ewentualnego podatku od sprzedaży.

Czy w 2007 r. podczas sprzedaży mieszkań na rynku wtórnym między poprzednimi właścicielami płacić się będzie podatek od czynności cywilnoprawnych?

tak
Nie zmieni się też jego wysokość. Nadal będzie wynosił 2 proc. wartości. Zmiana polega na tym, że obciążać on będzie jako podatnika wyłącznie kupującego (nabywcę). Teraz ciąży solidarnie na nabywcy i sprzedającym, ale zwyczajowo płaci go nabywca.

Izabela Lewandowska

Rzeczpospolita 4.11.2006r

[sonia]

Ulga rehabilitacyjna
JAK PONIESIONE WYDATKI ODLICZYĆ OD DOCHODU

- GAZETA PRAWNA NR 196 (1814) 2006-10-09 > ABC ulgi na rehabilitację


Osoby niepełnosprawne lub osoby mające na utrzymaniu osobę niepełnosprawną mogą po spełnieniu pewnych warunków skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej polegającej na odliczaniu określonych wydatków od dochodów opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Odliczać od dochodu można wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych.

Zasady i warunki korzystania z ulgi rehabilitacyjnej określają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.; dalej ustawa o PIT). Odliczeniu od dochodu podlegają wydatki na cele rehabilitacyjne, ponoszone przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Oprócz kręgu osób uprawnionych do ulgi przepisy określają także katalog wydatków, które można odliczyć od dochodów opodatkowanych PIT.

Podobnie jak w przypadku innych odliczeń, tak i w przypadku ulg rehabilitacyjnych, możliwość dokonania odliczenia uzależniona została przez ustawodawcę od spełnienia wielu, niejednokrotnie dość rygorystycznych, warunków.

Ulga dla określonej grupy osób
Zanim przejdziemy do omówienia zasad odliczania wydatków rehabilitacyjnych warto wyjaśnić, kto z ulgi rehabilitacyjnej może w ogóle skorzystać. Ulga bowiem nie jest przewidziana dla wszystkich podatników, lecz wyłącznie dla osób niepełnosprawnych oraz takich, które mają na utrzymaniu osoby niepełnosprawne. Przepisy określają przy tym zarówno to kogo należy uważać za osobę niepełnosprawną, jak i kiedy można mówić o tym, że na utrzymaniu podatnika jest osoba niepełnosprawna.


WAŻNE TERMINY

Ulgi podatkowe – przewidziane w przepisach prawa podatkowego zwolnienia, odliczenia, obniżki albo zmniejszenia, których zastosowanie powoduje obniżenie podstawy opodatkowania lub wysokości podatku.

Rehabilitacja – zgodnie ze słownikowym pojęciem to przystosowanie do normalnego życia w społeczeństwie osób, które utraciły sprawność fizyczną lub psychiczną bądź mają wady wrodzone.

Warunkiem odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne jest posiadanie przez osobę,

której dotyczy wydatek:

■ orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni
niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
■ decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
■ orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Zatem osoby, które nie mają orzeczonej niepełnosprawności, nie będą miały prawa do ulgi. Wskazał na to m.in. naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy w interpretacji wydanej 9 marca 2006 r. (nr DL-II-415-IX/31/3/06), w której wskazał, że prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków związanych z odpłatnym pobytem w specjalistycznym zakładzie rehabilitacji spełniających kryterium wydatku rehabilitacyjnego nie przysługuje osobie, która nie posiada orzeczenia o niepełnosprawności. Również NSA w wyroku z 20 sierpnia 1997 r. (sygn. akt III SA 830/96; niepublikowany) podkreślił, że podatnik nieposiadający orzeczenia komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia o niepełnosprawności nie mógł odliczyć od dochodu wydatków na cele rehabilitacyjne.

Prawo do ulgi mają także podatnicy, na utrzymaniu których pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe – jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 9120 zł.

PRZYKŁAD 1
Z ulgi rehabilitacyjnej może korzystać nie tylko osoba niepełnosprawna, ale także niektóre osoby mające na utrzymaniu osoby niepełnosprawne. Warunkiem jest to, by taka będąca na utrzymaniu podatnika osoba niepełnosprawna uzyskiwała w ciągu roku dochód nie większy niż 9120 zł. Zastanówmy się, jak w praktyce ustalić taki dochód.

Załóżmy w tym celu, że podatnik ma na utrzymaniu niepełnosprawną córkę. Przez część roku córka była zatrudniona na podstawie umowy o pracę. Przyjmijmy, że uzyskane przez nią wynagrodzenie brutto za cały okres pracy wyniosło 10 500 zł. Przyjmijmy też dla uproszczenia, że przysługujące córce podatnika zryczałtowane pracownicze koszty uzyskania przychodów wyniosły 1000 zł (uwaga: kwota ta nie ma nic wspólnego z rzeczywiście obowiązującymi kosztami zryczałtowanymi dla stosunku pracy, zostały założone jedynie po to, by pokazać zasadę ustalania dochodu osoby niepełnosprawnej dla potrzeb ulgi rehabilitacyjnej). W takim przypadku dochodem córki podatnika uwzględnianym dla potrzeb określenia prawa podatnika do ulg rehabilitacyjnych jest kwota 9500 zł. Jest ona minimalnie wyższa od obowiązującego limitu, który wynosi 9120 zł. To jednak wystarcza, by podatnik prawa do korzystania z ulgi rehabilitacyjnej nie miał.

Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na fakt, że przepis mówi o dochodzie, a nie przychodzie osoby niepełnosprawnej. Dochód ten należy zatem rozumieć jako kwotę przychodu osoby niepełnosprawnej pomniejszonego o koszty uzyskania tego przychodu.

Dochód ten obejmuje składki płacone ewentualnie przez osobę niepełnosprawną na ubezpieczenia społeczne. Ustalając więc wspomniany limit dochodów od „wynagrodzenia” brutto będącej na naszym utrzymaniu osoby niepełnosprawnej, możemy odjąć koszty uzyskania przychodów (np. zryczałtowane koszty przewidziane dla osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę), jeżeli prawo do kosztów osobie tej przysługuje. Natomiast, jeśli od takiego „wynagrodzenia” odprowadzono składki na ubezpieczenia społeczne, nie pomniejszają one dochodu dla celów ustalenia omawianego limitu.

Odliczenie wydatków rehabilitacyjnych może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

Sposoby korzystania z ulgi rehabilitacyjnej

Sposób dokonania w ramach ulgi rehabilitacyjnej odliczeń od dochodu jest różny i zależy od sposobu rozliczania się podatników z fiskusem. Po pierwsze, odliczeń z tytułu ulgi rehabilitacyjnej dokonuje się od dochodu podlegającego opodatkowaniu na zasadach ogólnych (według skali podatkowej ze stawkami 19 proc., 30 proc., 40 proc.). Z odliczenia mogą także korzystać podatnicy ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Prawa do ulgi nie mają natomiast podatnicy liniowego PIT, a więc te osoby, które prowadzą pozarolniczą działalność gospodarczą i które od działalności tej opłacają podatek dochodowy od osób fizycznych według jednolitej stałej stawki PIT wynoszącej 19 proc.

W przypadku podatników opodatkowanych według skali podatkowej odliczenie dokonywane w ramach ulgi rehabilitacyjnej może nastąpić:

■ w trakcie roku podatkowego, w przypadku podatników uzyskujących dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej, najmu lub umów o podobnym charakterze (w deklaracji PIT-5) – podatnicy ci powinni następnie wykazać dokonane odliczenia w rocznym zeznaniu podatkowym,
■ po zakończeniu roku podatkowego, w zeznaniach PIT-36 lub PIT-37, do których należy dołączyć załącznik o odliczeniach PIT/O.

CO OZNACZAJĄ GRUPY INWALIDZTWA

Osoby zaliczane do I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo znaczny stopień niepełnosprawności.

Osoby zaliczane do II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
całkowitą niezdolność do pracy albo umiarkowany stopień niepełnosprawności.

[sonia]

JAKIE WYDATKI PODLEGAJĄ ODLICZENIU

Za wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych uważa się wydatki poniesione na:

■ adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
■ przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
■ zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego,
■ zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
■ odpłatny pobyt na turnusie rehabilitacyjnym,
■ odpłatny pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne,
■ opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa,
■ utrzymanie przez osoby niewidome I lub II grupy inwalidztwa psa przewodnika,
■ opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa,
■ opłacenie tłumacza języka migowego,
■ kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 roku życia,
■ leki, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki stale lub czasowo,
■ odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:
a) osoby niepełnosprawnej – karetką transportu sanitarnego,
b) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 – również innymi niż karetka środkami transportu sanitarnego,
■ używanie samochodu osobowego – stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia – na potrzeby związane z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne,
■ odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:
a) na turnusie rehabilitacyjnym,
b) w zakładach lecznictwa uzdrowiskowego, zakładach rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych,
c) na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 roku życia.

WYSOKOŚĆ ODLICZEŃ

Większość wydatków rehabilitacyjnych nie jest limitowana. Limity dotyczą wyłącznie czterech kategorii wydatków:

Jak już wspomniałam, odliczeń z tytułu ulgi rehabilitacyjnej dokonuje się również od przychodu podlegającego opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, przy czym może to nastąpić zarówno w trakcie roku podatkowego, jak i w składanym po jego zakończeniu zeznaniu rocznym PIT-28, do którego również należy dołączyć załącznik o odliczeniach PIT/O.

Już w tym miejscu trzeba też wyraźnie podkreślić, że odliczeniu od dochodu opodatkowanego według skali podatkowej podlegają tylko te wydatki, które nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i które nie zostały odliczone na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. I odwrotnie, odliczeniu – na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne podlegają wyłącznie te wydatki, które nie zostały odliczone od dochodu lub zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Powód, dla którego obowiązuje takie zastrzeżenie, jest prosty. Chodzi o to, by nikomu nie przyszło do głowy odliczyć tej samej kwoty dwa razy. A teoretycznie taki błąd jest możliwy. Podatnicy ryczałtu rozliczają się do końca stycznia w odrębnym zeznaniu (PIT-28). Podatnicy opodatkowani według skali podatkowej rozliczają się do końca kwietnia na swoich formularzach (PIT-36 i PIT-37). Często zdarza się tak, że sam podatnik od działalności gospodarczej płaci ryczałt, a od wynagrodzenia z umowy o pracę podatek według skali. Składa zatem dwa różne zeznania. I właśnie po to, by nie było podstaw do błędów ani też żadnych wątpliwości, wprowadzono opisane w tym miejscu zastrzeżenia.

Jest dofinansowanie – nie ma ulgi

Korzystając z ulgi rehabilitacyjnej trzeba pamiętać, że odliczeniu podlegają tylko te wydatki, które nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z wymienionych funduszy (środków), odliczyć można jedynie różnicę pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Adaptacja do potrzeb niepełnosprawnych

Jednym z wydatków, który można odliczyć od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej, są wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Do adaptacji można również zaliczyć wydatki związane z przystosowaniem pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, które zgodnie z ustawą o PIT również mogą zmniejszyć dochód podatnika.

PRZYKŁAD 2
Podatniczka ponosi wydatki związane z rehabilitacją syna i otrzymuje zasiłek z miejskiego ośrodka pomocy społecznej (MOPS) na potrzeby dziecka niepełnosprawnego w wysokości 144 zł miesięcznie. Suma wydatków rehabilitacyjnych to 250 zł miesięcznie. Zdaniem podatniczki tylko kwota otrzymanego dofinansowania „w kwocie netto” powinna być odjęta od faktycznie poniesionych kosztów na rehabilitację dziecka. Czy tak jednak jest? Otóż zgodnie z art. 26 ust. 7b ustawy o PIT wydatki na cele rehabilitacyjne podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku dofinansowania z MOPS należy uznać, że mamy do czynienia z częściowym zwrotem wydatków. W przypadku zaś, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z wymienionych funduszy (środków) lub zwrócone w innej formie, odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek innej formie. Z uwagi na fakt, że ustawa o PIT nie posługuje się w tym zakresie pojęciem wartości brutto i netto należy stwierdzić, że faktycznie poniesione wydatki na rehabilitację dziecka należy pomniejszyć o kwotę zasiłku określoną w decyzji MOPS, jeżeli otrzymane środki finansowe zostały przeznaczone na cele rehabilitacyjne. Kwota, która może być w takim przypadku brana pod uwagę jako podlegająca odliczeniu, wyniesie zatem 106 zł miesięcznie (250 zł wydane na rehabilitację – 144 zł dofinansowania). Stanowisko to potwierdził w interpretacji z 4 lipca 2006 r. Urząd Skarbowy Kraków-Prądnik (nr PB415/55b/06/DJ).

[sonia]

PRZYKŁAD 3
Podatnik wraz z żoną utrzymuje dwóch synów, z których jeden jest osobą niepełnosprawną, zaliczoną do II grupy inwalidztwa z przyznaną bezterminowo rentą inwalidzką. Dochód niepełnosprawnego syna nie przekroczył w 2006 roku kwoty 9120 zł. W kwietniu 2006 r. podatnik dokonał zamiany dotychczasowego mieszkania na większe i poniósł w związku z tym wydatek w wysokości 10 000 zł wraz z opłatami notarialnymi związanymi z tą zamianą. Zamiana mieszkania na większe wynikała z potrzeby ułatwienia niepełnosprawnemu synowi wykonywania czynności życiowych i konieczności przeprowadzenia niezbędnych dla niego ćwiczeń rehabilitacyjnych.

Zdaniem podatnika wydatek na zamianę lokalu mieszkalnego na większy podlega odliczeniu od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.
Niestety podatnik nie będzie mógł w przedstawionym zakresie skorzystać z ulgi. Aby skorzystać z odliczenia, nie wystarczy bowiem ponieść jakiegokolwiek wydatku na cele rehabilitacyjne czy też związanego z ułatwianiem czynności życiowych osobie niepełnosprawnej. Musi to być ponadto jeden z wydatków enumeratywnie wymienionych przez ustawodawcę w art. 26 ust. 7a ustawy o PIT.
Za poniesione na cele rehabilitacyjne uznano m.in. wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności bez szczegółowego określenia, jakiego dokładnie rodzaju są to wydatki. Jednak opierając się na literalnym brzmieniu przepisu należy uznać, że adaptacja oznacza przystosowanie czegoś do innego użytku, przeróbkę dla nadania czemuś jakiegoś charakteru. Adaptacja mieszkania lub budynku to zatem nic innego jak przeróbka, mająca mu nadać inny charakter, przystosować do innego użytku.

Dotyczy ona posiadanego już budynku lub lokalu i nie obejmuje swoim zakresem nabycia, także w drodze zamiany, innej substancji mieszkaniowej. Natomiast wyposażenie mieszkania lub budynku to nadanie mu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe, a więc i w tym przypadku mamy do czynienia z dokonywaniem wydatków dotyczących już posiadanego budynku lub lokalu i niezwiązanych z jego nabyciem (w obydwu przypadkach: wydatku na adaptację i wyposażenie mieszkania lub budynku mieszkalnego wymagane jest ponadto, aby były one uzasadnione realizacją potrzeb wynikających z niepełnosprawności podatnika lub osoby niepełnosprawnej pozostającej na jego utrzymaniu). Zasadne jest zatem twierdzenie, że wydatek poniesiony na zamianę lokalu mieszkalnego na większy nie stanowi wydatku na adaptację i wyposażenie mieszkania lub budynku mieszkalnego w rozumieniu ustawy o PIT. Brak jest również podstaw, aby zakwalifikować poniesiony przez podatnika i jego małżonkę wydatek do innych rodzajów wydatków rehabilitacyjnych. Dlatego podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia takiego wydatku jako poniesionego w 2006 roku na cele rehabilitacyjne (związane z wykonywaniem czynności życiowych) pozostającego na jego utrzymaniu niepełnosprawnego syna.

Z uwagi na takie sformułowanie przepisów konieczne staje się wyjaśnienie tego, czym jest adaptacja. Zgodnie ze słownikowa definicją to przystosowanie czegoś do innego użytku niż było przeznaczone. Z punktu widzenia praw do ulgi istotny jest też cel takiej adaptacji. Ma on mieć na celu ułatwienie osobie niepełnosprawnej łatwiejsze wykonywanie funkcji życiowych, a więc np. sprawniejsze poruszanie się po mieszkaniu czy też samodzielne korzystanie z urządzeń sanitarnych. To powoduje zaś, że każdy taki wydatek oceniany będzie indywidualnie, zależnie od konkretnych okoliczności oraz rodzaju niepełnosprawności danej osoby. Na to, że jest to konieczne, wielokrotnie zwracały uwagę sądy administracyjne, dając przy okazji podatnikom wskazówki, co można, a czego nie można uznać za adaptację stosowną do potrzeb wynikających z niepełnosprawności danej osoby.

I tak np. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 10 kwietnia 1997 r. (sygn. akt SA/Sz 696/96; opublikowany w ONSA z 1997 r. nr 4, poz. 193) wyjaśnił, że unowocześnienie (modernizacja) mieszkania, np. przez zmianę systemu ogrzewania, może być równoznaczne z przystosowaniem (adaptacją) tego mieszkania lub jego wyposażeniem w konstrukcję czy też urządzenia podyktowane potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności. O tym, czy wyposażenie lokalu mieszkalnego w określone urządzenia (np. w ogrzewanie elektryczne lub gazowe zamiast dotychczasowego tradycyjnego ogrzewania węglowego) stanowi tylko jego modernizację czy też jest podyktowane celami rehabilitacyjnymi, decydują potrzeby podatnika (lub osoby pozostającej na jego utrzymaniu), wynikające z jego niepełnosprawności. Z pewnością natomiast wydatki na wyżywienie, opłaty za czynsz, gaz, energię elektryczną itp. nie mogą być zakwalifikowane jako wydatki rehabilitacyjne – wyrok NSA z 27 listopada 1996 r. (sygn. akt SA/Łd 2728/95; niepublikowany). To zresztą oczywiste. Wydatki takie w niczym bowiem nie ułatwiają w przyszłości normalnego, czy też raczej bardziej normalnego, funkcjonowania osoby niepełnosprawnej w miejscu zamieszkania.

Warto w tym miejscu zacytować jeszcze jeden wyrok sądowy. NSA w wyroku z 25 września 1995 r. (sygn. akt SA/Ka 1739/94; niepublikowany) wskazał, że wydatek na urządzenie czyszcząco-filtrujące nie służy remontowi lub modernizacji budynku (lokalu) mieszkalnego. Takie cele osiąga się bowiem przez roboty budowlane wedle definicji prawa budowlanego, w tym przez roboty polegające na montażu urządzeń w danym obiekcie pożądanych. Wydatek na urządzenie przenośne i o przeznaczeniu bardziej uniwersalnym niż mieszkaniowe, nie może być zatem kwalifikowany jako remont lub modernizacja. Z drugiej strony sąd uznał, że nie można jednak uznać, że ten wydatek nie był poniesiony na cele rehabilitacyjne. Jak zauważył NSA, doświadczenie życiowe pozwala wyciągnąć wniosek, że zakup tego urządzenia ułatwia skarżącemu oddychanie w mieszkaniu wolnym od kurzu, co jest skutkiem niewątpliwie pożądanym, w sytuacji gdy osoba ta ma tylko jedno sprawne płuco. Do odmiennego wniosku dojść można byłoby tylko na bazie wiadomości specjalnych, a więc po dopuszczeniu w poczet dowodów opinii lekarza specjalisty w zakresie chorób płuc.

Tym samym sąd uznał, że to właśnie charakter niepełnosprawności przemawia za tym, że podatnik do odliczenia miał w tym przypadku prawo.

[sonia]

Sprzęt niezbędny do rehabilitacji

Od dochodu można również odliczyć zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego. Za wydatki rehabilitacyjne ustawodawca uznał także zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Warto w tym miejscu wyjaśnić, co oznacza sformułowanie niezbędne w rehabilitacji. Pomocne w tym zakresie będzie bogate orzecznictwo sądów administracyjnych.

CO ZAZWYCZAJ JEST ODLICZANE PRZEZ PODATNIKÓW

W praktyce, w ramach ulgi rehabilitacyjnej, mieszczą się najczęściej: przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze i sprzęt rehabilitacyjny, takie jak: peruki, wózki, kule, protezy, obuwie ortopedyczne, aparaty słuchowe, okulary, laski, materace i poduszki, chwytaki, a także urządzenia ułatwiające komunikowanie się.

W wyroku NSA z 22 lutego 2001 r. (sygn. akt SA/Sz 1985/99; niepublikowany) sąd wyjaśnił, że określenie niezbędnych w rehabilitacji oznacza, że ustawodawca zalicza do niego tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne, mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi indywidualnych, niezbędnych w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiających tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnione wykonywanie wynika z niepełnosprawności.

Ponadto, aby skorzystać z odliczenia od dochodu wydatków na cele rehabilitacyjne, zakupiony sprzęt powinien cechować się indywidualnym przeznaczeniem i niezbędnością w rehabilitacji oraz ułatwiać wykonywanie czynności życiowych w związku z konkretnym rodzajem niepełnosprawności (wyrok NSA z 14 grudnia 1999 r.; sygn. akt III SA 1276/99; niepublikowany).

W innym wyroku, z 26 lutego 1999 r. (sygn. akt III SA 2393/98; niepublikowany) NSA podkreślił, że maszyna czyszcząca typu Rainbow (odkurzacz dla alergików) jest sprzętem gospodarstwa domowego, a nie urządzeniem medycznym i nie wykazuje cech indywidualnego przeznaczenia i niezbędności w rehabilitacji. Jest sprzętem ogólnego użytku przeznaczonym do korzystania przez nieokreślony krąg osób.

W praktyce oznacza to, że wydatki na zakup sprzętów domowego użytku czy gospodarstwa domowego, jak np. odkurzacz, robot kuchenny czy pralka nie będą mogły zostać odliczone od dochodu.

PRZYKŁAD 4
Podatnik jest inwalidą w wieku 73 lat z orzeczoną niezdolnością do samodzielnej egzystencji (I grupa). Schorzenia podatnika spowodowały, że jest on pod stałą opieką lekarską oraz korzysta z pomocy innych osób na miarę swoich możliwości finansowych. Podatnik zakupił nową pralkę automatyczną (stara się zużyła). Podatnik chciałby koszt jej zakupu odliczyć w zeznaniu podatkowym w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Niestety, nie będzie miał takiej możliwości. Wśród wydatków wymienionych przez ustawodawcę jako rehabilitacyjne jest zakup i naprawa indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego. Z przepisów wynika zatem jednoznacznie, że do tej kategorii wydatków nie można zaliczyć wydatków poniesionych na nabycie sprzętu gospodarstwa domowego, a takim niewątpliwie jest pralka automatyczna. Odliczenie takie nie jest możliwe, choćby było to urządzenie ułatwiające wykonywanie czynności życiowych. Zatem poniesiony przez podatnika wydatek na zakup pralki automatycznej nie podlega odliczeniu od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej w rocznym zeznaniu podatkowym.

PRZYKŁAD 5
Podatniczka jest osobą niepełnosprawną zaliczoną do I grupy inwalidztwa. Kupiła w związku ze swoją niepełnosprawnością koncentrator tlenowy, który jest konieczny do normalnego funkcjonowania w życia społecznym. Podatniczka wydatek związany z tym zakupem chce uwzględnić w zeznaniu za 2006 rok. Będzie mogła to zrobić, ale pod pewnymi warunkami. Za wydatki na cele rehabilitacyjne uważa się wydatki poniesione m.in. na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego. Decyzja o przyznaniu prawa do odliczenia konkretnych wydatków powinna być rozpatrywania indywidualnie, a osobą właściwą do stwierdzenia, co jest niezbędne w rehabilitacji i będzie ułatwiało wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, jest lekarz specjalista. Zakupiony koncentrator tlenowy został sklasyfikowany w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w Dziale 33 zatytułowanym: „Urządzenia oraz instrumenty medyczne, precyzyjne i optyczne, zegary i zegarki”, w klasie 33.10.16 – 55 pod nazwą: „Aparaty do ozonoterapii, tlenoterapii, aerozołoterapii, aparaty do sztucznego oddychania”. Poniesiony przez podatniczkę wydatek na zakup koncentratora tlenowego, urządzenia technicznego niezbędnego w rehabilitacji oraz ułatwiającego wykonywanie czynności życiowych, może być podstawą do obniżenia dochodu przed opodatkowaniem w ramach ulgi rehabilitacyjnej, przy założeniu, że lekarz specjalista potwierdzi przydatność zakupionego urządzenia w rehabilitacji, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności podatniczki.

W przypadku zakupu sprzętu rehabilitacyjnego trzeba pamiętać o obowiązkach dokumentacyjnych. Konieczność zakupu sprzętu musi wynikać bowiem z jakiejś ekspertyzy medycznej, np. orzeczenia medycznego, decyzji przyznającej rentę. Jeżeli podatnik w praktyce nie potrzebuje korzystać z wózka inwalidzkiego, to jego zakup nie będzie podlegał odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Natomiast w sytuacji, gdy podatnik będzie potrzebował sprzętu rehabilitacyjnego, np. specjalnego wózka inwalidzkiego, który będzie wykorzystywany w celach rehabilitacyjnych, to wydatek taki mieści się w ramach omawianej ulgi. Konieczne jest zatem uzasadnienie, że jest to niezbędne dla rehabilitacji podatnika lub ułatwi mu wykonywanie czynności życiowych, nawet jeśli jest to dość oczywiste.

Podatnik musi bowiem umieć wykazać, że poniesienie takiego, a nie innego wydatku było w jego przypadku koniecznością.

Podatnicy korzystający z ulgi na zakup lub naprawę sprzętu rehabilitacyjnego zobowiązani są do przechowywania dowodów jego nabycia lub naprawy.

[sonia]

Zakup sprzętu komputerowego

W każdym przypadku zastosowania odliczeń od dochodu z tytułu wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne sprawę należy rozpatrywać w sposób indywidualny, mając na uwadze rodzaj niepełnosprawności i wynikające z niego potrzeby osoby niepełnosprawnej. Prawo do odliczenia od dochodu konkretnych wydatków uzależnione jest bowiem od stanu faktycznego, w jakim znalazła się osoba niepełnosprawna.

Potwierdzeniem tego są wydawane przez organy podatkowe interpretacje. Raz zdarzają się przypadki, że urząd uznaje wydatek za rehabilitacyjny i przyznaje prawo do ulgi, a innym razem, mimo że wydatek został poniesiony dokładnie na taki sam zakup, już nie. Przykładem może być zakup sprzętu komputerowego przez osoby niepełnosprawne.

Pierwszy przypadek to sytuacja, gdy podatnik posiada orzeczenie, które zalicza go do osób ze znacznym stopniem niepełnosprawności. Podatnik dokonał zakupu zestawu komputerowego za kwotę 4126 zł, która w części została zrefundowana przez środki PEFRON, a w części z własnych funduszy. Podatnik zwrócił się do urzędu skarbowego z pytaniem, czy można odliczyć od dochodu jako wydatek rehabilitacyjny kwotę 1214,90 zł (wydatek poniesiony przez podatnika), dotyczącą zakupu sprzętu komputerowego, który ułatwia wykonanie czynności życiowych w związku ze stwierdzoną niepełnosprawnością?

Urząd Skarbowy w Dębicy w interpretacji z 5 grudnia 2005 r. (nr PO I 415/36/05) stwierdził, że w takim przypadku podatnik ma prawo do ulgi rehabilitacyjnej.

Za wydatki na cele rehabilitacyjne uważa się m.in. wydatki poniesione za zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego. Warunkiem odliczenia wydatków jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek, orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organ orzekający do jednego z trzech stopni niepełnosprawności określonych w odrębnych przepisach lub decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną lub orzeczenie o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów. Wydatki na cele rehabilitacyjne podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie były sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Wysokość wydatków na te cele ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. Zatem poniesiony przez podatnika wydatek na zakup sprzętu komputerowego w kwocie 1214,90 zł będzie stanowić podstawę do odliczenia od dochodu w ramach wydatków na cele rehabilitacyjne. Skorzystanie z ulgi dotyczącej odliczenia wydatków
rehabilitacyjnych następuje poprzez złożenia w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym poniesiono wydatek zeznania podatkowego, z którego wyniknie nadpłata podatku dochodowego.

PRZYKŁAD 6
Podatnik jest inwalidą III grupy i choruje na cukrzycę, układ nerwowy oraz osteoporozę. Konieczność rehabilitacji zaleca podatnikowi lekarz. Podatnik zamierzakupić łóżko terapeutyczne typu CERAGEM MASTER CGM-M3500 o wartości 10 000 zł.

Podatnik chciałby ten wydatek odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej. W tym przypadku będzie mógł to zrobić. Wydatek na zakup łóżka terapeutycznego, które spełnia wymogi sprzętu rehabilitacyjnego i które należy stosować w związku z orzeczonym stopniem niepełnosprawności, podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, ale tylko w roku podatkowym, w którym został poniesiony. Odliczenie omawianych wydatków przysługuje osobie fizycznej, która jest uznana za osobę niepełnosprawną. Odliczenia dokonuje się w wysokości faktycznie poniesionej, przy czym nie może ono przekroczyć wysokości dochodu do opodatkowania. Dla skorzystania z odliczenia konieczne jest posiadanie dowodów potwierdzających poniesienie wydatków.

Drugi przypadek to interpretacja Urzędu Skarbowego w Tarnowskich Górach z 31 stycznia 2006 r. (nr PDII/005-50/415-I/48/05), w której urząd uznał, że wydatki na sprzęt komputerowy nie są wydatkami rehabilitacyjnymi. Jednak w tej sytuacji podatnik posiada drugą grupę inwalidzką z tytułu choroby wzroku. W 2005 roku zakupił komputer, który w znacznym stopniu polepszył komfort życiowy oraz przyczynił się do zatrzymania jaskry. Ponadto dokonał zakupu glukometra, z uwagi na to, że chorując na cukrzycę, zgodnie z zaleceniem lekarza, musi dokonywać codziennych pomiarów poziomu cukru.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Tarnowskich Górach wyjaśnił, że od podstawy opodatkowania można odliczyć wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane
z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Wydatki na cele rehabilitacyjne to m.in. zakup i naprawa indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Zatem można zaliczyć do nich tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi o charakterze szczególnym – indywidualnym, niezbędnych w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiającej tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonywania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt musi posiadać właściwości leczniczo-rehabilitacyjne, zatem pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu a rodzajem niepełnosprawności musi istnieć ścisły związek.

Komputer jest urządzeniem powszechnego użytku ogólnodostępnym i może być wykorzystywany przez inne osoby.

W tym przypadku komputer nie stanowi urządzenia niezbędnego w rehabilitacji, a jedynie pozwala na pełny kontakt z otoczeniem oraz pozwala na zachowanie aktywności. W orzeczeniu o niepełnosprawności brak jakichkolwiek wskazań dotyczących konieczności stosowania sprzętu specjalistycznego czy urządzeń technicznych zarówno związanych ze wzrokiem, jak i z cukrzycą. Właściwy do stwierdzenia, czy dane urządzenie, sprzęt czy narzędzie jest niezbędne w rehabilitacji oraz będzie ułatwiało wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności jest lekarz specjalista, a nie organ podatkowy. Dotyczy to stwierdzenia zarówno, że „używanie komputera zatrzymało jaskrę”, jak i zalecenia lekarza, że „należy dokonywać codziennych pomiarów poziomu cukru”. Takich opinii podatnik nie przedstawił, dlatego nie ma podstaw do twierdzenia, że w przypadku podatnika komputer i glukometr spełniają wymogi leczniczo-rehabilitacyjne.

PRZYKŁAD 7
Podatniczka jest osobą niepełnosprawną z orzeczoną I grupą inwalidztwa (niedowład kończyn dolnych). Wyjechała na turnus rehabilitacyjny wraz z opiekunem. W rozliczeniu rocznym chciałaby uwzględnić wydatki poniesione na ten turnus za siebie i opiekuna. Wydatki te ma udokumentowane fakturą VAT.
Osoby z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczone do I grupy inwalidztwa mogą odliczyć od dochodu wydatki na cele rehabilitacyjne poniesione m.in. na: opłacenie przewodników w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł oraz opłacenie pobytu na turnusie rehabilitacyjnym.
Zatem podatniczka jako osoba z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczona do I grupy inwalidztwa może odliczyć od dochodu wydatki poniesione z tytułu pobytu na turnusie rehabilitacyjnym za siebie – w pełnej kwocie, oraz za opiekującą się nią osobę w ramach ulgi na opłacenie przewodnika w kwocie nieprzekraczającej 2280 zł, o ile zostały spełnione warunki określone w art. 26 ust. 7b ustawy o PIT.

PRZYKŁAD 8
Mąż podatniczki w okresie 19 lipca 2006 roku – 27 września 2006 roku przebywał w domu pomocy społecznej. Mąż podatniczki ma orzeczoną grupę inwalidzką. Koszty pobytu w tej placówce ponoszone były z emerytury męża, jak również z dochodów podatniczki w części stanowiącej różnicę pomiędzy średnim miesięcznym kosztem utrzymania w tej placówce a należnością wnoszoną przez męża. Zdaniem podatniczki wydatki za pobyt męża w ośrodku rehabilitacyjnym można odliczyć od dochodu. Czy jednak jest to możliwe?
Zauważmy na początku, że rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza zespół działań, w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych, zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym uczestnictwie tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej.
Dom pomocy społecznej, w którym przebywa mąż jako mieszkaniec, działa w oparciu o ustawę z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej (Dz.U. nr 64, poz. 593 z późn. zm.), a nie w oparciu o ustawę o zakładach opieki zdrowotnej, i zajmuje się zapewnieniem całodobowej opieki, zaspokajaniem potrzeb w zakresie zamieszkania, wyżywienia, niezbędnych usług medycznych. Działania te nie służą więc leczeniu, rehabilitacji, przywracaniu sprawności fizycznej i psychicznej, jak w przypadku zakładu pielęgnacyjno-opiekuńczego, ale mają na celu zapewnienie opieki w stopniu umożliwiającym godne życie osobom tam przebywającym.
Dom pomocy społecznej nie jest więc zakładem opieki zdrowotnej, tym samym opłaty poniesione za pobyt w tym domu w żadnym wypadku nie można traktować jako opłaty za pobyt w zakładzie opiekuńczo-leczniczym, pielęgnacyjno-opiekuńczym. Nie jest to pobyt związany z rehabilitacją, która stanowi zorganizowany system działania obejmujący usprawnienie lecznicze, psychiczne, społeczne, zawodowe, a proces rehabilitacji ma spowodować usunięcie skutków choroby, zmniejszenie następstwa nieodwracalnych zmian lub wyrównanie ich w takim stopniu, aby poszkodowanym przywrócić ich społecznie przydatną sprawność.
Zatem wydatki związane z pobytem w domu pomocy społecznej, gdy jest on związany z koniecznością sprawowania całodobowej opieki z powodu wieku lub choroby, nie spełniają wymogów art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT i nie podlegają odliczeniu od dochodu.

Z przedstawionych tu dwóch różnych interpretacji wynika, że aby zakwalifikować dany sprzęt do wydatków rehabilitacyjnych poza posiadaniem orzeczenia lub decyzji o niepełnosprawności, stosowanie tego sprzętu musi być zalecone przez lekarza specjalistę, mieć charakter indywidualnego i niezbędnego w rehabilitacji. Warto o te elementy i stosowne dokumenty zadbać przed skorzystaniem z preferencji w podatku dochodowym od osób fizycznych. Bez nich może się okazać, że fiskus zakwestionuje zasadność ulgi.

[sonia]

Turnusy i kolonie rehabilitacyjne

Od dochodu odliczyć można także wydatki poniesione na odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym, a także odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne.

W ramach ulgi można odliczyć również wydatki poniesione na kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, jednak pod warunkiem, że nie ukończyły one 25 roku życia. Odliczeniu podlegają także wydatki poniesione na odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem na turnusie rehabilitacyjnym, w zakładach lecznictwa uzdrowiskowego, rehabilitacji leczniczej, opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz związane z pobytem na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, pod warunkiem że nie ukończyły one 25 roku życia.

Trzeba podkreślić, że ustawa o PIT nie definiuje pojęć zakład opiekuńczo-leczniczy czy zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy. Dlatego należy odnieść się do ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 roku o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. nr 91, poz. 408 z późn. zm.), zgodnie z którą zakład opieki zdrowotnej jest wyodrębnionym organizacyjnie zespołem osób i środków majątkowych utworzonych i utrzymywanych w celu udzielenia świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia. Zakład opieki zdrowotnej może być również utworzony i utrzymywany w celu prowadzenia badań naukowych i prac badawczo-rozwojowych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia.

Zakładem opieki zdrowotnej jest szpital, zakład opiekuńczo-leczniczy oraz zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy, sanatorium, prewentorium, inny nie wymieniony z nazwy zakład przeznaczony dla osób, których stan zdrowia wymaga udzielania całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych w odpowiednim stałym pomieszczeniu, przychodnia, ośrodek zdrowia, poradnia, pogotowie ratunkowe, medyczne laboratorium diagnostyczne, pracownia protetyki stomatologicznej i ortodoncji, zakład rehabilitacji leczniczej, żłobek, inny zakład, spełniający warunki określone w przepisach.

PRZYKŁAD 9
Podatniczka ponosi wydatki związane z pobytem w uzdrowisku na takie cele jak: zakwaterowanie, wyżywienie i zabiegi, a także opłaca miejsce parkingowe na terenie uzdrowiska lub na terenie parkingu ogólnie dostępnego w miejscowości uzdrowiskowej.

Ponosi też wydatek związany z opłatą miejscową w czasie tego pobytu. Powstaje pytanie, czy opłata parkingowa i miejscowa podlega odliczeniu od dochodu w ramach wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne z tytułu pobytu w uzdrowisku?
Opłacenie miejsca parkingowego i opłata miejscowa to wydatki pośrednio związane z pobytem na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego. Wydatków poniesionych na opłacenie miejsca parkingowego i opłaty miejscowej nie można jednak traktować jako wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne związane z pobytem na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, ponieważ odliczeniu od dochodu podlegają jedynie wydatki bezpośrednio związane z takim pobytem. Wydatki poniesione na opłacenie miejsca parkingowego i na opłatę miejscową nie mieszczą się w kategorii wydatków poniesionych przez osobę niepełnosprawną na cele rehabilitacyjne, a co za tym idzie nie podlegają odliczeniu od dochodu z tego tytułu w zeznaniu podatkowym. Potwierdził to także Urząd Skarbowy w Nakle nad Notecią w interpretacji z 27 lutego 2006 r. (nr PD-2/415-1/06).

PRZYKŁAD 10
Podatnik ma orzeczoną I grupę inwalidztwa w związku z uszkodzeniem narządu wzroku. W 2006 roku podatnik ponosił koszty na opłacenie przewodnika. Powstaje pytanie, czy podatnik posiadający orzeczenie I grupy inwalidztwa z tytułu schorzenia narządu wzroku i ponoszący koszty na opłacenie przewodnika może skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej na opłacenie przewodnika osoby niewidomej?
Za wydatki na cele rehabilitacyjne uważa się m.in. wydatki poniesione na opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa w kwocie nieprzekraczającej 2280 zł.
Wysokość wymienionych wydatków nie musi być ustalana na podstawie dokumentów stwierdzających wysokość poniesionych wydatków. A zatem nie jest konieczne posiadanie dokumentów stwierdzających wysokość poniesionych wydatków. Niemniej jednak odliczenie z tego tytułu uwarunkowane jest: posiadaniem przez osobę, której dotyczy wydatek, orzeczenia o zaliczeniu do I lub II grupy inwalidztwa z tytułu schorzeń wzroku lub I grupy inwalidztwa z tytułu schorzeń narządów ruchu.
Chociaż podatnik nie musi dokumentować wysokości poniesionych wydatków, to jednak, aby dokonać odliczenia, musi ten wydatek ponosić. Fakt pomagania podatnikowi w poruszaniu się przez członków najbliższej rodziny, z którymi podatnik prowadzi wspólne gospodarstwo domowe, nie jest równoznaczne z ponoszeniem wydatków na opłacenie przewodnika. Prowadzenie wspólnego gospodarstwa domowego nie skutkuje obowiązkami podatkowymi, natomiast płacenie przewodnikom rodzi po stronie przewodnika obowiązek opodatkowania uzyskanych dochodów.
W przedstawionej sytuacji podatnik jest inwalidą I grupy inwalidzkiej z tytułu schorzenia wzroku oraz ponosił w 2006 roku koszty na opłacenie przewodnika (co trzeba jednak umieć udowodnić) – podatnik ma zatem prawo do odliczenia wydatków rehabilitacyjnych na opłacenie przewodnika dla osoby niewidomej w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Zakład opiekuńczo-leczniczy udziela całodobowych świadczeń zdrowotnych, które obejmują swoim zakresem pielęgnację i rehabilitację osób niewymagających hospitalizacji, oraz zapewnia im środki farmaceutyczne i materiały medyczne, pomieszczenie i wyżywienie odpowiednie do stanu zdrowia, a także opiekę w czasie organizowanych zajęć kulturalno-rekreacyjnych.

Natomiast zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy udziela całodobowych świadczeń zdrowotnych, które obejmują swoim zakresem pielęgnację, opiekę i rehabilitację osób niewymagających hospitalizacji, oraz zapewnia im kontynuację leczenia farmakologicznego, pomieszczenie i wyżywienie odpowiednie do stanu zdrowia, a także
prowadzi edukację zdrowotną tych osób i członków ich rodzin.
Działania prowadzone przez zakłady opieki zdrowotnej na rzecz osób niepełnosprawnych mają na celu przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej, poprawę jakości życia, przystosowanie do nowych warunków, integracji w społeczeństwie.

[sonia]

Preferencje dla osób niewidomych

W ramach ulgi rehabilitacyjnej można odliczyć wydatki na opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł. Osoby niewidome mogą w swoim rozliczeniu dodatkowo uwzględnić wydatki poniesione w roku podatkowym na utrzymanie psa przewodnika – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł.

Warto podkreślić, że odliczenie z tytułu opłacania przewodnika nie przysługuje każdej osobie niewidomej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, lecz jedynie tej, która faktycznie poniosła przedmiotowy wydatek. Podobny warunek ma zastosowanie do utrzymywania psa. Wskazał na to NSA w wyroku z 2 września 2003 r. (sygn. akt I SA/Wr 1002/01; publikowany w PP z 2004 r. nr 2, poz. 62). Według sądu, niezbędnym warunkiem skorzystania z odliczenia poniesionych wydatków na utrzymanie psa przewodnika jest posiadanie i utrzymywanie takiego psa przez osobę niewidomą.

Podatnik nie jest zobligowany do dokumentowania kosztów wydatkowanych na utrzymanie tego psa, lecz jedynie do wykazania, że psa takiego posiada, a zatem i utrzymuje.

Nie chodzi tu o psa, który jest dorywczo wypożyczany czy też w inny okazjonalny sposób wykorzystywany przez osobę niewidomą, z czym związane są jakieś koszty, lecz o sytuację, w której pies ten stale utrzymywany jest w gospodarstwie domowym osoby niewidomej, ponoszącej z tego tytułu koszty jego utrzymania.

Podobnie rzecz ma się z przewodnikiem osoby niewidomej. Urzędu skarbowego nie będzie interesowało to, ile przewodnik dostał za swoją pracę. Może natomiast żądać dowodu na to, że osoba, która wydatek taki chce odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej, z usług takiego przewodnika rzeczywiście korzystała. Wystarcza w tym przypadku każdy dowód, który dokumentuje fakt korzystania z takich usług.

Dowodem takim może być np. umowa podpisana z przewodnikiem lub złożone przez niego w urzędzie skarbowym oświadczenie. Oświadczenie takie składa się oczywiście dopiero wtedy, gdy urzędnicy tego od nas żądają. O inne dokumenty możemy natomiast zadbać już wcześniej.

Wydatki na używanie samochodu

W rozliczeniach podatkowych w ramach ulgi rehabilitacyjnej najchętniej odliczane są wydatki związane z używaniem samochodu. Przepisy ustawy o PIT pozwalają na odliczenie do dochodu wydatków poniesionych na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Wysokość tego odliczenia jest jednak limitowana do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł.

Przez używanie samochodu należy rozumieć różnorodne wydatki eksploatacyjne. Do kosztów eksploatacji można wliczyć nie tylko paliwo, ale także inne płyny, koszty zużycia podzespołów, bieżące naprawy itp.

PRZYKŁAD 11
Podatnik jest rencistą I grupy inwalidztwa. Przebył poważną operację transplantacji serca, po której odbył długotrwałą rehabilitację. Z uwagi na dożywotnie stosowanie leków przeciwdziałających odrzuceniu organu (immunosupresyjnych), których skutkiem działania jest obniżenie do minimum odporności immunologicznej organizmu, nie zalecane jest przebywanie w dużych skupiskach ludzkich. Zalecane jest, aby kontakty z osobami odbywały się w dystansie, a jakikolwiek transport środkami komunikacji zbiorowej, który jest całkowicie niezalecany dla tej grupy osób, uniemożliwia przestrzeganie obowiązujących zasad i zaleceń, jest wręcz niebezpieczny. W związku z tym podatnik zakupił w 2006 roku samochód osobowy, za kwotę 6000 zł. Chciałby wydatki na ten zakup odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Niestety, nie będzie to możliwe.
Ustawodawca stworzył przepis, z którego wynika jednoznacznie, kiedy wydatki na cele rehabilitacyjne w przypadku pojazdu mechanicznego mogą być odliczone od dochodu, to znaczy, że tylko i wyłącznie mogą być odliczone od dochodu wydatki poniesione na przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, a nie na zakup pojazdu mechanicznego (samochodu). Ponadto katalog ulg rehabilitacyjnych jest katalogiem zamkniętym, tzn. odliczeniu podlegają wydatki enumeratywnie w nim wymienione, a rozszerzająca interpretacja tego przepisu jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą, przyjętą w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w doktrynie (nauce) prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy dotyczące ulg podatkowych interpretowane powinny być ściśle, a każda ich nadinterpretacja jest niedopuszczalna. Zakup samochodu osobowego nie jest wydatkiem podlegającym odliczeniu od podstawy opodatkowania.

PRZYKŁAD 12
Podatnik decyzją wydaną przez lekarza orzecznika ZUS z 12 grudnia 2005 r. został
uznany za osobę niezdolną do samodzielnej egzystencji z tytułu choroby nowotworowej. W 2006 roku dojeżdżał własnym samochodem osobowym z miejsca stałego zamieszkania do szpitala na zabiegi lecznicze – chemioterapię. W związku z tym chciałby odliczyć z tego tytułu od dochodu wykazanego w zeznaniu rocznym kwotę 2280 zł. Może to zrobić.
Podstawę opodatkowania można pomniejszyć o wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną. Za wydatki, o których mowa, uważa się m.in. używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł.

Limit ulgi ustalony został na cały rok podatkowy. Nie jest natomiast istotne, czy podatnik będzie dokonywał wydatków, objętych limitem, sukcesywnie w trakcie roku podatkowego, czy też tylko przez jego część. Stąd też fakt, że podatnik spełnił warunki formalne w trakcie roku podatkowego, uprawniające go do ulgi rehabilitacyjnej, nie ma znaczenia dla wysokości limitu odliczeń. Pozostaje on bowiem niezmienny niezależnie od tego, czy podatnik był uprawniony do ulgi podatkowej przez 12 miesięcy w ciągu roku podatkowego, czy też przez jeden dzień.

PRZYKŁAD 13
Podatniczka wraz z mężem częściowo utrzymuje niepełnosprawną córkę posiadającą własną rodzinę, której dochód w 2006 roku wyniósł 8454 zł. Podatniczka używa samochodu osobowego stanowiącego jej własność w celu dowożenia niepełnosprawnej córki na badania lekarskie, kolejne wizyty u lekarzy, na pogotowie ratunkowe oraz odbiera z różnych miejsc, w których córka miała atak choroby (epilepsja). Zdaniem podatniczki może ona odliczyć od dochodu wydatki, jakie poniosła z tytułu używania samochodu osobowego w celu dowożenia niepełnosprawnej córki na zabiegi. Nie ma jednak niestety racji. Dlaczego?
Otóż, za wydatki rehabilitacyjne uważa się wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł.
Zarówno pojęcie zabieg, jak i rehabilitacja nie zostało zdefiniowane w ustawie o PIT, zatem wyjaśnienia tych pojęć należy dokonać w oparciu o definicje encyklopedyczne oraz wydaną z zakresu rehabilitacji literaturę. Zabieg stanowi interwencję mającą na celu wywołanie określonego skutku, zwykle będącą środkiem zaradczym przeciwdziałającym czemuś (np. skutkom choroby). Rehabilitacja w medycynie oznacza przywracanie sprawności fizycznej, psychicznej i społecznej (także zawodowej), utraconej wskutek schorzeń i urazów, przez stosowanie działań usprawniających. Rehabilitacja jest procesem medyczno-społecznym, którego celem jest przywrócenie człowiekowi niepełnosprawnemu utraconych funkcji w przebiegu choroby, a także wad rozwojowych i wrodzonych.
Zatem podatniczka może skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej związanej z używaniem samochodu osobowego na potrzeby osoby niepełnosprawnej, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki: podatnik jest właścicielem (współwłaścicielem) samochodu osobowego; podatnik posiada na utrzymaniu osoby niepełnosprawne; osoba niepełnosprawna jest spokrewniona z osobą mającą ją na utrzymaniu; osoba niepełnosprawna została zaliczona do I lub II grupy inwalidztwa; dochód osoby niepełnosprawnej nie przekroczył w 2006 roku kwoty 9120 zł; podatnik przewozi osobę niepełnosprawną na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne.
Odliczeniu od dochodu, podlegają jedynie te wydatki rehabilitacyjne, które zostały enumeratywnie wymienione w art. 26 ust. 7a ustawy o PIT. Dowożenie niepełnosprawnej córki na kolejne wizyty u lekarzy, na badania diagnostyczne, na pogotowie ratunkowe czy też odbieranie córki z różnych miejsc, w których miała atak choroby, niewątpliwie uznać należy za przewozy konieczne przy stanie zdrowia córki. Jednak odliczeniu od dochodu wolą ustawodawcy podlegają wyłącznie wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego związanego z przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Dlatego wydatki te nie mogą podlegać odliczeniu od dochodu podatniczki.

PRZYKŁAD 14
Podatnik jest osobą niepełnosprawną zaliczoną do II grupy inwalidów i jest właścicielem samochodu osobowego. W 2006 roku korzystał z zabiegów leczniczo-rehabilitacyjnych, na które dojeżdżał do Ciechocinka i Kołobrzegu. Na potwierdzenie pobytu w placówkach leczniczo-rehabilitacyjnych nie posiada żadnego dokumentu, nie ma również skierowania od lekarza zalecającego takie zabiegi.

Podatnik chciałby poniesione wydatki odliczyć od swojego dochodu. Niestety, nie będzie mógł tego zrobić.
Odliczenie wydatków rehabilitacyjnych nie przysługuje każdej osobie niepełnosprawnej posiadającej stosowny dokument potwierdzający niepełnosprawność, a jedynie tej osobie, która faktycznie poniosła ten wydatek. Skorzystanie przez podatnika z wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne, tj. na konieczne przewozy na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne, nie wymaga dokumentowania ich wysokości w formie faktur bądź rachunków.
Wyrażenie zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne zawęża w istotny sposób cel przejazdu, który upoważnia do zastosowania przedmiotowego odliczenia. W odliczeniu tym nie mieszczą się wizyty u lekarzy, których celem jest jedynie rozpoznanie bieżącego stanu zdrowia pacjenta, wizyty kontrolne czy wskazanie dalszego sposobu leczenia itp.
Zatem, aby skorzystać z ulgi związanej z koniecznym przewozem na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne, należy posiadać I lub II grupę inwalidztwa oraz być właścicielem lub współwłaścicielem samochodu osobowego oraz dojeżdżać na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Samo zaliczenie podatnika przez Wojewódzką Komisję Lekarską do II grupy inwalidztwa oraz fakt posiadania samochodu osobowego nie upoważnia do skorzystania z ulgi. Dla celów dowodowych potwierdzających uczestnictwo w opisanych zabiegach podatnik powinien posiadać np. skierowanie lekarskie, kartę zabiegową, zaświadczenie o uczestnictwie w zabiegach.

Udokumentowania nie wymagają jedynie wydatki na przewóz na zabiegi, natomiast potwierdzenia wymaga uczestnictwo w niezbędnych zabiegach rehabilitacyjnych.

Stanowisko takie potwierdził Urząd Skarbowy w Łęczycy w interpretacji z 4 maja 2006 r. (nr US I/415–14/2006).
Należy natomiast podkreślić, że ulga przysługuje tylko i wyłącznie w związku z koniecznym dojazdem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne, a zatem nie na dojazd w innych celach niż wskazano w przepisach. Można bez problemu określić wielkość takich wydatków, gdy samochód służył tylko do przewozów na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne, ponieważ byłyby to wszystkie wydatki eksploatacyjne. W przypadku jednak, gdy samochód używany jest również do innych celów, należałoby obliczyć sumę wszystkich wydatków i określić, jaka ich część przypada na przejazdy w celach leczniczo-rehabilitacyjnych. Najprościej byłoby prowadzić ewidencję pojazdu, która podawałaby ilość przejechanych kilometrów w celach leczniczo-rehabilitacyjnych i innych, mimo że przepisy nie wymagają gromadzenia dokumentów potwierdzających poniesienie tych wydatków. O tym dlaczego, szerzej za chwilę. Natomiast w tym miejscu warto zwrócić uwagę jeszcze na dwa ważne aspekty. Odliczenie takich wydatków przez osobę, na której utrzymaniu jest osoba niepełnosprawna, oraz używanie samochodu przez współmałżonków, z których każdy jako osoba niepełnosprawna jest uprawniony do ulgi.

W pierwszym przypadku warto przytoczyć wyrok NSA z 12 lipca 2000 r. (sygn. akt I SA/Lu 535/99; niepublikowany), w którym sąd podkreślił, że dla odliczenia wydatków na używanie samochodu osobowego dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne należy udowodnić, że podatnik utrzymuje osobę niepełnosprawną. Utrzymywać, tj. zapewniać środki do życia, ponosić koszty związane z czyimś wyżywieniem, mieszkaniem i innymi potrzebami.

Druga kwestia znalazła wyjaśnienie w interpretacji resortu finansów. Ministerstwo Finansów w piśmie z 16 grudnia 1998 r. (nr PB5/IMD-01021-3176/98) podkreśliło, że jeżeli obydwoje małżonkowie, zaliczeni do I lub II grupy inwalidztwa, są właścicielami tego samego samochodu, np. w związku z małżeńską wspólnością majątkową, to obydwoje mają prawo do ulgi z tytułu używania samochodu, pod warunkiem że samochód ten wykorzystują dla swoich potrzeb związanych z koniecznym przewozem na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne.

Ulga związana z używaniem posiadanego samochodu osobowego w związku z przejazdami na konieczne zabiegi rehabilitacyjne stanowi jedno z tych odliczeń rehabilitacyjnych, które z uwagi na nie dość precyzyjne brzmienie przepisów rodzi wyjątkowo wiele nieporozumień. Szczególnie w części dotyczącej dokumentowania prawa do takiego odliczenia.

Jak już wcześniej zasygnalizowałam, z treści art. 26 ust. 7c ustawy o PIT wynika, że akurat tych odliczeń nie trzeba dokumentować. Urząd skarbowy nie może więc domagać się od podatnika, który w swoim zeznaniu wykazał np., że poniósł koszty dojazdu na konieczne dojazdy związane z niezbędnymi dla osoby niepełnosprawnej zabiegami leczniczymi wydatek w wysokości 2000 zł czy nawet pełne 2280 zł, jakichkolwiek rachunków czy też innych dokumentów potwierdzających, że koszt dojazdu wyniósł rzeczywiście tyle, ile wykazał podatnik. Dotyczy to jednak wyłącznie wysokości poniesionych na wskazany cel wydatków.

Urząd ma bowiem prawo domagać się od podatnika udowodnienia, że osoba niepełnosprawna rzeczywiście korzystała z niezbędnych dla jej rehabilitacji zabiegów leczniczych, jak również, że w związku z tymi zabiegami konieczny był przewóz tej osoby do miejsca wykonywania tych zabiegów. O tym zastrzeżeniu warto pamiętać. Często bowiem z faktu, że odliczenia nie trzeba udokumentować, wyciągany jest pochopny wniosek, że faktu dokonania takich wydatków nie trzeba w ogóle udowadniać. Tak nie jest. Brak udokumentowania oznacza w tym przypadku wyłącznie to, że nie musimy posiadać dowodów opiewających na konkretne kwoty, które następnie odliczamy w zeznaniu.

Kolejna kwestia, na którą warto zwrócić uwagę, dotyczy własności samochodu. Przepisy wyraźnie zastrzegają, że samochód powinien stanowić własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną. O zastrzeżeniu tym warto pamiętać. Inaczej może się okazać, że podatnik nie miał prawa skorzystać z ulgi i będzie musiał zwrócić to, co odliczył od dochodu. I to prawdopodobnie wraz z odsetkami.

[sonia]

Dowóz na zabiegi i wydatki na pielęgniarkę

Przepisy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwalają osobom niepełnosprawnym lub tym, na utrzymaniu których pozostają osoby niepełnosprawne, na odliczenie od dochodu wydatków związanych z odpłatnym, koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:

■ osoby niepełnosprawnej – karetką transportu sanitarnego,
■ osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 – również innymi środkami transportu niż karetką transportu sanitarnego.

Od dochodu można także odliczyć wydatki poniesione na opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa.

Odliczenia te są na tyle klarowne, że nie wymagają szerszego omawiania.

Specjalne warunki dla leków

W ramach ulgi rehabilitacyjnej można odliczyć wydatki poniesione w roku podatkowym na leki. Jednak w tym przypadku obowiązują specjalne zasady: najpierw trzeba dużo wydać, aby móc z odliczenia skorzystać. Odliczenie to wysokość stanowiąca różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo). Zatem, aby wydatki na leki odliczyć, trzeba spełnić dwa podstawowe warunki łącznie. Po pierwsze, lekarz specjalista musi zalecić stosowanie danego medykamentu. Dowodem potwierdzającym konieczność stałego lub okresowego stosowania określonych leków jest zaświadczenie lekarskie. Koniecznie należy zwrócić uwagę na fakt, że omawiane przepisy wymagają, aby czasowe lub okresowe stosowanie danego leku zalecił lekarz specjalista, a nie jakikolwiek lekarz. Organy podatkowe bardzo rygorystycznie podchodzą do tego warunku i nie pozwalają na odliczenia od dochodu wydatków poniesionych na zakup leków przepisanych przez lekarzy internistów (np. leków na grypę).

Po drugie, wydatek miesięczny musi być wyższy niż 100 zł. Zatem odliczenie to jest ulgą limitowaną, ale limitowaną w bardzo specyficzny sposób. Zamiast bowiem określać poprzez limit, ile maksymalnie można odliczyć od dochodu, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych określa, ile trzeba wydać w ciągu miesiąca na zakup leków, by o jakimkolwiek odliczaniu wydatków na zakup leków w ogóle mogła być mowa.

Ponadto nie każdy podatnik może korzystać z ulgi na zakup lekarstw. Ulga ta – podobnie jak i inne ulgi rehabilitacyjne – przeznaczona jest wyłącznie dla osób niepełnosprawnych oraz takich podatników, na utrzymaniu których znajdują się określone osoby niepełnosprawne.

Jeżeli wszystkie konieczne warunki zostaną przez podatnika spełnione, może on odliczyć w zeznaniu rocznym od wykazanego w nim dochodu (lub przychodu) kwoty wydatkowane na zakup leków w części przekraczającej 100 zł miesięcznie. Dowodem poniesienia wydatku jest w takim przypadku wydana przez aptekę faktura.

Kwotę odliczenia oblicza się w ten sposób, że od kwoty faktycznie wydatkowanej w danym miesiącu odejmowana jest kwota 100 zł. Wyliczona w ten sposób różnica stanowi kwotę podlegającą odliczeniu. Oczywiście, operację taką należy powtórzyć dla każdego miesiąca, w którym kupowane były leki. Po zsumowaniu nadwyżek z poszczególnych miesięcy, otrzymujemy kwotę do odliczenia w zeznaniu podatkowym. Tak wyliczona kwota ujmowana jest najpierw w sumie odliczeń rehabilitacyjnych, wykazywanych w załączniku PIT-O, a następnie łącznie z innymi ulgami w zeznaniu.

WAŻNE TERMINY

Lek apteczny – produkt leczniczy sporządzony w aptece zgodnie z przepisem przygotowania zawartym w farmakopei polskiej lub farmakopeach uznawanych w państwach członkowskich Unii Europejskiej przeznaczony do wydawania bezpośrednio w tej aptece.

Lek gotowy – produkt leczniczy wprowadzony do obrotu pod określoną nazwą i w określonym opakowaniu.

Lek recepturowy – produkt leczniczy sporządzony w aptece na podstawie recepty lekarskiej.

Produkt leczniczy – substancja lub mieszanina substancji, przeznaczona do zapobiegania lub leczenia chorób, lub podawana pacjentowi w celu postawienia diagnozy lub w celu przywrócenia, poprawienia czy modyfikacji fizjologicznych funkcji organizmu.

Trzeba także podkreślić, że przepisy ustawy o PIT nie podają definicji leku. Pomocne tu będzie prawo farmaceutyczne. Zdefiniowanie pojęcia leku jest o tyle ważne, że nie będą podlegały odliczeniu od dochodu z tytułu wydatków rehabilitacyjnych wydatki na nabycie środków niespełniających cech wskazanych w definicji leku bądź takie, które są wyłączone spod jej zakresu przez prawo farmaceutyczne. Nie będzie można odliczyć np. materiałów opatrunkowych czy higienicznych. Potwierdził to naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew w interpretacji z 21 czerwca 2005 r. (nr IX-005/237/Z/K/05), który stwierdził, że materiały opatrunkowe – zgodnie z przyjętymi definicjami w prawie farmaceutycznym – nie są sprzętem, urządzeniem czy narzędziem technicznym niezbędnym w rehabilitacji.

Materiały opatrunkowe ułatwiają życie osobom niepełnosprawnym i współdomownikom takich osób, ale ich zakup nie został wymieniony w katalogu wydatków na cele rehabilitacyjne określonym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dokumentowanie wydatków

Wysokość poniesionych wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, ustala się na podstawie dokumentów
stwierdzających ich poniesienie. W przypadku zakupu leków będą to np. rachunki lub faktury wystawione przez aptekę.

Jednak w niektórych przypadkach ustawodawca zwolnił podatników z obowiązku posiadania dokumentów potwierdzających poniesienie wydatków na cele rehabilitacyjne. Dotyczy to opłacenia przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa; utrzymania przez osoby niewidome I lub II grupy inwalidztwa psa przewodnika; używania samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, na potrzeby związane z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne.

PRZYKŁAD 15
Podatnik ma na utrzymaniu niepełnosprawnego syna. W styczniu lekarz zajmujący się rehabilitacją syna podatnika stwierdził, że stan jego zdrowia wymaga stałego stosowania określonych leków. Wydatki na zakup leków wyglądały w 2006 roku w sposób
następujący:
od stycznia do czerwca: 135 zł miesięcznie, w lipcu: 90 zł, od sierpnia do grudnia: 165 zł.
W sumie w całym 2006 roku na zakup lekarstw podatnik wydał 1725 zł. Podatnik nie będzie mógł jednak w zeznaniu odliczyć całej wydanej kwoty. Skoro odliczeniu za każdy z miesięcy podlega tylko nadwyżka ponad 100 zł, to za okres od stycznia do czerwca podatnik będzie mógł odliczyć 210 zł (135 zł – 100 zł = 35 zł; 35 zł x 6 miesięcy = 210 zł). Z lipca podatnik nic nie odliczy, bo wydatki nie przekroczyły 100 zł. Za ostatnie 5 miesięcy roku podatnik odliczy 325 zł (165 zł – 100 zł = 65 zł; 65 zł x 5 miesięcy = 325 zł). W sumie podatnik odliczy w zeznaniu podatkowym 535 zł, a więc tylko niewielką część poniesionych na zakup leków wydatków.

PRZYKŁAD 16
Podatnik jest inwalidą II grupy. Codziennie musi przyjmować zagraniczny lek, którego miesięczny koszt wynosi 400 zł. Zakład pracy dopłaca do lekarstw podatnika.

Po dostarczeniu faktur z apteki zakład w każdym miesiącu zwraca podatnikowi 20 proc. ceny leku. Zatem podatnik otrzymuje 80 zł zwrotu miesięcznie (400 zł x 0,2 = 80 zł). Nadwyżka, jaką podatnik może odliczyć w każdym miesiącu w ramach ulgi rehabilitacyjnej, wynosi 300 zł (400 zł – 100 zł = 300 zł). Ze względu na to, że podatnik otrzymał częściowy zwrot wydatków poniesionych na zakup leków, odliczyć będzie mógł nie całą nadwyżkę, ale tylko tę jej część, która zostanie po odjęciu zwrotu otrzymanego z zakładu pracy (300 zł – 80 zł). Zatem podatnik będzie mógł odliczyć 220 zł miesięcznie. Od dochodu w zeznaniu rocznym będzie mógł odliczyć 2640 zł (220 zł x 12 miesięcy = 2640 zł).

PRZYKŁAD 17
Podatniczka po pierwszej operacji kręgosłupa na skutek niepodania określonego leku doznała poważnych powikłań, co spowodowało konieczność przeprowadzenia kolejnej operacji. Obecnie na skutek choroby i powikłań podatniczka jest inwalidką w stopniu lekkim, na co posiada stosowne orzeczenie. Podstawą jego wydania były wyniki pierwszego zabiegu operacyjnego. Lek zakupiony został w 2006 roku i podany w trakcie drugiej operacji. Operację przeprowadzono w lutym, a w czerwcu podatniczka uzyskała orzeczenie o niepełnosprawności. Według podatniczki ma prawo do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej, odliczając wydatki poniesione na zakup leku podanego podczas operacji.
Niestety, w opisanym przypadku nie jest to możliwe. W zakresie ulgi podstawę opodatkowania można pomniejszyć o wydatki na leki – w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo). Dodatkowym warunkiem, który muszą spełniać osoby korzystające z odliczeń tych wydatków, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek: orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach.
Z uwagi na to, że zarówno zakup, jak i użycie nie refundowanego leku nastąpiło kilka miesięcy przed uzyskaniem przez podatniczkę orzeczenia o ustaleniu stopnia niepełnosprawności, nie jest możliwe odliczenie tego wydatku od podstawy opodatkowania.

W przypadku dojazdów na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne brak obowiązków dokumentacyjnych nie zwalnia podatnika od obowiązku udowodnienia, że rzeczywiście z owych zabiegów korzystał. Zwolnienie dotyczy np. zakupu paliwa, lecz nie zwalnia z obowiązku uprawdopodobnienia, że wydatek taki został faktycznie poniesiony na przewidziany cel. Uprawdopodobnienia faktu poniesienia wydatku na dojazd na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne podatnik może dokonać wszelkimi dowodami, np. przedkładając zaświadczenie z placówki, w której były pobierane zabiegi.

[sonia]

Ulga w zeznaniu rocznym i...

Na zakończenie została nam do wyjaśnienia jeszcze jedna kwestia. A mianowicie, gdzie ową ulgę rehabilitacyjną wykazać w zeznaniu. Rzecz nie jest skomplikowana. W pierwszej kolejności wszystkie ulgi rehabilitacyjne wykazuje się w załączniku PIT-O. Wszystkie, bez względu na to, ile ich jest, wykazuje się w jednej kwocie w poz. 15 i ewentualnie 16 (poz. 16 przeznaczona jest na wpisanie wydatków poniesionych przez małżonka podatnika wypełniającego wspólne zeznanie). Oznacza to, że najpierw trzeba podsumować wszystkie wydatki poniesione na cele rehabilitacyjne, a następnie ustaloną w ten sposób kwotę wpisać do wymienionych pozycji formularza PIT-O.

CO OZNACZA ZWOLNIENIE Z POSIADANIA DOKUMENTÓW

Sam fakt posiadania samochodu przez osobę niepełnosprawną nie uprawnia go do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej. Podatnik powinien posiadać inne dowody potwierdzające uczestnictwo w niezbędnych zabiegach rehabilitacyjnych, np. skierowanie lekarskie, kartę zabiegową, zaświadczenie o uczestnictwie w zabiegach.

Ustalona w poz. 15 (i ewentualnie również w poz. 16) formularza PIT-O suma wydatków poniesionych na cele objęte ulgami rehabilitacyjnymi nie jest jednak automatycznie przenoszona do zeznania rocznego. Wpisana we wskazanych pozycjach formularza PIT-O kwota jest następnie sumowana z innymi wydatkami odliczanymi od dochodu, np. darowiznami (poz. 11–14 formularza), wydatkami z tytułu używania sieci internet w lokalu (budynku) będącym miejscem zamieszkania podatnika (poz. 19 i 20 formularza).

Suma tych wydatków wpisywana jest w poz. 24 (podatnik) i 25 (małżonek podatnika) formularza PIT-O. Dopiero tę kwotę można przenieść do zeznania. To, do której rubryki PIT-a rocznego wpiszemy tę sumę, zależy już tylko od tego, które z zeznań rocznych wypełniamy: PIT-36 czy PIT-37. Jeżeli wypełniamy PIT-36, kwota wykazana w poz. 24 przenoszona jest do poz. 137 tego zeznania, zaś kwota z poz. 25 do poz. 138 zeznania. W przypadku zeznania składanego na formularzu PIT-37, kwota z poz. 24 przenoszona jest do poz. 91 zeznania, zaś kwota z poz. 25 do poz. 92 formularza PIT-37.

...w zeznaniu ryczałtowców

Podatnik uzyskujący przychody opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych może – zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. nr 144, poz. 930 z późn. zm.; dalej: ustawa o podatkach zryczałtowanych) – odliczyć od przychodów stratę, o której mówi art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.; dalej: ustawa o PIT), a także wydatki określone w art. 26 ust. 1 ustawy o PIT.

Artykuł 11 ust. 2 ustawy o podatkach zryczałtowanych nakazuje odpowiednie stosowanie w tym ostatnim przypadku zasad wynikających z przepisów ustawy o PIT, dotyczących warunków oraz wysokości odliczeń dokonywanych od przychodu. Przepisy te umożliwiają podatnikom ryczałtu odliczanie m.in. wydatków rehabilitacyjnych.

Do wykazania tych odliczeń (z wyjątkiem odliczenia straty i składek na ubezpieczenia społeczne podatnika) służy załącznik PIT-D oraz załącznik PIT-O.

Obliczanie kwot odliczeń według stawek ryczałtu

Jeżeli podatnik korzysta z odliczeń od przychodów (uwaga: nie dotyczy to odliczeń od podatku) i jednocześnie jest opodatkowany różnymi stawkami zryczałtowanego podatku dochodowego, odliczeń tych dokonuje od każdego rodzaju przychodu w takim stosunku, w jakim poszczególne rodzaje przychodów opodatkowane różnymi stawkami pozostają w roku podatkowym w ogólnej kwocie przychodów. W zeznaniu PIT-28 obliczenia tego dokonuje się w części E. (poz. 72-78).

Z konstrukcji zeznania PIT-28 wynika, że:

■ kwota wydatków podlegających odliczeniu od przychodów opodatkowanych stawką 3 proc. (poz. 72 zeznania) to kwota z poz. 71 (tj. odliczenia ogółem) pomnożona przez udział ustalony w poz. 50 (tj. udział przychodów opodatkowanych stawką 3 proc. w ogólnej kwocie przychodów); wyliczone w poz. 72 zeznania odliczenie nie może przekroczyć kwoty przychodu wykazanego w poz. 36 (jeżeli z wyliczenia wynika kwota wyższa niż wykazana w poz. 36, należy wpisać w poz. 72 kwotę równą kwocie wykazanej w poz. 36),
■ kwota wydatków podlegających odliczeniu od przychodów opodatkowanych stawką 5,5 proc. (poz. 73 zeznania) to kwota z poz. 71 (tj. odliczenia ogółem) pomnożona przez udział ustalony w poz. 51 (tj. udział przychodów opodatkowanych stawką 5,5 proc. w ogólnej kwocie przychodów); wyliczone w poz. 73 zeznania odliczenie nie może przekroczyć kwoty przychodu wykazanego w poz. 37 (jeżeli z wyliczenia wynika kwota
wyższa niż wykazana w poz. 37, należy wpisać w poz. 73 kwotę równą kwocie wykazanej w poz. 37),
■ kwota wydatków podlegających odliczeniu od przychodów opodatkowanych stawką 8,5 proc. (poz. 74 zeznania) to kwota z poz. 71 (tj. odliczenia ogółem) pomnożona przez udział ustalony w poz. 52 (tj. udział przychodów opodatkowanych stawką 8,5 proc. w ogólnej kwocie przychodów); wyliczone w poz. 74 zeznania odliczenie nie może przekroczyć kwoty przychodu wykazanego w poz. 38 (jeżeli z wyliczenia wynika kwota wyższa niż wykazana w poz. 38, należy wpisać w poz. 74 kwotę równą kwocie wykazanej w poz. 38),
■ kwota wydatków podlegających odliczeniu od przychodów opodatkowanych stawką 10 proc. (poz. 75 zeznania) to kwota z poz. 71 (tj. odliczenia ogółem) pomnożona przez udział ustalony w poz. 53 (tj. udział przychodów opodatkowanych stawką 10 proc. w ogólnej kwocie przychodów); wyliczone w poz. 52 zeznania odliczenie nie może przekroczyć kwoty przychodu wykazanego w poz. 39 (jeżeli z wyliczenia wychodzi nam kwota wyższa niż wykazana w poz. 39, należy wpisać w poz. 75 kwotę równą kwocie wykazanej w poz. 39),
■ kwota wydatków podlegających odliczeniu od przychodów opodatkowanych stawką 17 proc. (poz. 76 zeznania) to kwota z poz. 71 (tj. odliczenia ogółem) pomnożona przez udział ustalony w poz. 53 (tj. udział przychodów opodatkowanych stawką 17 proc. w ogólnej kwocie przychodów); wyliczone w poz. 52 zeznania odliczenie nie może przekroczyć kwoty przychodu wykazanego w poz. 40 (jeżeli z wyliczenia wychodzi nam kwota wyższa niż wykazana w poz. 40, należy wpisać w poz. 76 kwotę równą kwocie wykazanej w poz. 40).
■ kwota wydatków podlegających odliczeniu od przychodów opodatkowanych stawką 20 proc. (poz. 77 zeznania) to kwota z poz. 71 (tj. odliczenia ogółem) pomnożona przez udział ustalony w poz. 54 (tj. udział przychodów opodatkowanych stawką 20 proc. w ogólnej kwocie przychodów); wyliczone w poz. 77 zeznania odliczenie nie może przekroczyć kwoty przychodu wykazanego w poz. 41 (jeżeli z wyliczenia wychodzi nam kwota wyższa niż wykazana w poz. 41, należy wpisać w poz. 77 kwotę równą kwocie wykazanej w poz. 41).

PRZYKŁAD18
W 2006 roku podatnik uzyskał następujące przychody opodatkowane poszczególnymi stawkami ryczałtu: dla stawki 3 proc. 12 000 zł, dla stawki 5,5 proc. 20 100 zł, dla stawki 8,5 proc. 87 500 zł i dla stawki 20 proc. 5000 zł. Suma przychodów podatnika wykazanych zeznania wyniosła zatem 124 600 zł.
Udział przychodów opodatkowanych poszczególnymi stawkami ryczałtu w sumie przychodów podatnika wyniósł:
■ dla przychodu opodatkowanego według stawki 3 proc.
12 000 zł : 124 600 zł x 100 proc. = 9,63 proc.,
■ dla przychodu opodatkowanego według stawki 5,5 proc.
20 100 zł : 124 600 zł x 100 proc. = 16,13 proc.,
■ dla przychodu opodatkowanego według stawki 8,5 proc.
87 500 zł : 124 600 x 100 proc. = 70,23 proc.,
■ dla przychodu opodatkowanego według stawki 20 proc.
5000 zł : 124 600 zł x 100 proc. = 4,01 proc.
Przyjmijmy, że w 2006 roku podatnik ten poniósł wydatki podlegające odliczeniu od przychodu opodatkowanego ryczałtem na cele objęte ulgą rehabilitacyjną w łącznej wysokości 24 516,20 zł (przystosowanie mieszkania do potrzeb wynikających z niepełnosprawności).
Jeżeli weźmiemy teraz pod uwagę, że suma przychodów podatnika wykazanych w poz. 33 zeznania wyniosła 124 600 zł, to wykazany przychód podatnika po odliczeniach wyniósł 110 083,80 zł (124 600 zł – 14 516,20 zł = 110 083,80 zł).
Tym samym kwoty wykazane w poszczególnych pozycjach części E zeznania wyniosą:
■ 24 516,20 zł x 9,63 proc. = 2360,91 zł,
■ 24 516,20 zł x 16,13 proc. = 3954,46 zł,
■ 24 516,20 zł x 70, 23 proc. = 17 217,73 zł,
■ 24 516,20 zł x 4,01 proc. = 983,10 zł.

Szczególną uwagę należy zwrócić na poz. 78 tej części zeznania. W celu obliczenia kwoty wydatków podlegających odliczeniu od przychodów określonych przez organ podatkowy na podstawie art. 17 ustawy o ryczałcie i opodatkowanych różnymi stawkami, należy w pierwszej kolejności kwotę z poz. 71 pomnożyć przez właściwe dla poszczególnych stawek udziały procentowe (ustalone w pozycjach od 56 do 61), a następnie obliczone w ten sposób kwoty zsumować. Trzeba też pamiętać, że kwoty obliczone dla poszczególnych wskaźników procentowych nie mogą być wyższe od przychodów opodatkowanych poszczególnymi stawkami karnymi (kwot z poz. 43 do 48).

JAK SIĘ LICZY UDZIAŁ PROCENTOWY

W przypadku ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych odliczeń od przychodu dokonuje się z podziałem na przychody opodatkowane różnymi stawkami tego ryczałtu. Konieczne jest w związku z tym określenie udziału procentowego przychodów opodatkowanych poszczególnymi stawkami ryczałtu w ogólnej sumie przychodów. Ustalenia tego udziału dokonuje się w części C zeznania PIT-28. Udział ten wylicza się według następującego wzoru:

(przychód opodatkowany daną stawką podzielony przez sumę kwot z poz. 42 i 49) x 100 proc. = udział procentowy

Ewa Matyszewska


http://www.gazetaprawna.pl/numery/1814/abc1814.pdf
Informacja o odliczeniach od dochodu (przychodu) i od podatku - w formacie pdf

JAK PONIESIONE WYDATKI ODLICZYĆ OD DOCHODU

Co można odliczyć, a czego nie w ramach ulgi rehabilitacyjnej na wybranych przykładach



Co można odliczyć w ramach ulgi


Koncentrator tlenu

Jestem osobą niepełnosprawną ze znacznym stopniem niepełnosprawności. Potrzebuję
stałej lub długotrwałej opieki bądź pomocy innej osoby w związku ze znacznieograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji. Posiadam orzeczenie, w którym określono przyczynę niepełnosprawności jako 07-S, co oznacza choroby układu oddechowego i krążenia. Dla zachowania czynności życiowych muszę korzystać z koncentratora tlenu. Ze względu na wysoką cenę nie stać mnie na zakup takiego aparatu. Z producentem urządzenia zawarłam umowę dzierżawy i opłacam miesięczny czynsz za korzystanie z koncentratora tlenu w wysokości 295 zł. Czynsz opłacam na podstawie faktur VAT wystawianych przez firmę. Czy wydatki te można odliczyć od dochodu?

 Tak  Ustawa o PIT w ramach ulgi rehabilitacyjnej nie zawiera wydatków poniesionych na dzierżawę urządzenia związanego z niepełnosprawnością. Wydatkami takimi będą jedynie m.in. wydatki na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Podjęcie decyzji o przyznaniu prawa do odliczenia konkretnych wydatków zależy od stanu faktycznego, w jakim znajduje się osoba niepełnosprawna. Każda sytuacja powinna być rozpatrywana indywidualnie, a osobą właściwą do stwierdzenia, co jest niezbędne w rehabilitacji i co będzie ułatwiało wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, jest lekarz specjalista.

W omawianym przypadku lekarz specjalista stwierdził konieczność używania przez podatniczkę aparatu. Zatem używanie przez podatniczkę urządzenia koncentrującego tlen nie tylko ułatwia wykonywanie czynności życiowych, ale jest niezbędne i konieczne dla życia.

Uwzględniając zatem stan chorobowy, w jakim znalazła się podatniczka, opłatę czynszu za korzystanie z urządzenia koncentrującego tlen, udokumentowaną fakturą VAT, należy zakwalifikować jako odliczenia w ramach ulgi na rehabilitację.

Kupno samochodu

Wobec mnie została orzeczona I grupa inwalidztwa. Zamierzam kupić samochód osobowy.

Czy osoba niepełnosprawna może odliczyć od dochodu wydatki na zakup samochodu osobowego w ramach ulgi rehabilitacyjnej?

 Nie  Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ustawy o PIT, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b-7g tego artykułu.

Istotne jest, aby rodzaj wydatków związanych z daną osobą odpowiadał rodzajowi i przyczynie niepełnosprawności. Dlatego orzeczenie o niepełnosprawności, w którym jest podany stopień i jej przyczyna, jest dokumentem rozstrzygającym o tym, które wydatki dana osoba może zaliczyć do wydatków na cele rehabilitacyjne.

Wśród wydatków rehabilitacyjnych ustawodawca wymienił m.in. wydatki na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności (z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego). Aby skorzystać z odliczenia od dochodu w związku z poniesieniem wydatków na cele rehabilitacyjne, zakupiony sprzęt powinien cechować się indywidualnym przeznaczeniem i niezbędnością w rehabilitacji oraz ułatwiać wykonywanie czynności życiowych w związku z niepełnosprawnością. Zatem zakupiony sprzęt nie ma ogólnie ułatwiać wykonywania czynności życiowych, ale ma zapewnić ułatwienie wykonywania czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Jeżeli chodzi o zakup samochodu, to nie można uznać go za sprzęt, urządzenie ani narzędzie techniczne. Aby wydatek tego typu zakwalifikować jako poniesiony na rehabilitację, musiałoby to wynikać wprost z przepisów ustawowych. Tymczasem przepisy nie zawierają takich regulacji.

Ustawodawca, biorąc zapewne pod uwagę uciążliwości związane z poruszaniem się przez osobę niepełnosprawną, przewidział możliwość odliczenia jedynie w zakresie przystosowania pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł, czy też odpłatny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne: osoby niepełnosprawnej – karetką transportu sanitarnego, osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 – również innymi środkami transportu niż karetka.

Istnieje również możliwość odliczenia w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł za używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne.

Jednak z uwagi na brak przepisów ustawowych pozwalających na dokonanie odliczenia od dochodu wydatku na zakup samochodu osobowego w ramach ulgi na cele rehabilitacyjne osoby niepełnosprawnej, wydatku takiego nie można odliczyć od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT.

Łóżko rehabilitacyjne

Jestem osobą niepełnosprawną. Cierpię na chorobę cukrzycową II kategorii i zespół
innych powikłań związanych z tą chorobą. Z uwagi na przebyty udar mózgu w 2003 i 2004 roku, a także przebyte zabiegi operacyjne w 2004 roku poniosłem wydatki na zakup leków oraz sprzętu rehabilitacyjnego (łóżko rehabilitacyjne z niezbędnym oprzyrządowaniem) umożliwiającego codzienną egzystencję. Czy wydatki te można odliczyć od dochodu?

 Tak  Łóżko rehabilitacyjne spełnia warunki sprzętu rehabilitacyjnego, dlatego wydatki poniesione na jego zakup mogą zostać odliczone od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Odnosząc się do opisanej sytuacji, trzeba podkreślić, że wydatki na cele rehabilitacyjne (zakup łóżka rehabilitacyjnego z niezbędnym oprzyrządowaniem, zakup leków) poniesione przez podatnika w 2004 roku podlegają odliczeniu od dochodu.

Szczepionkę

Poruszam się za pomocą wózka inwalidzkiego. Jestem osobą niepełnosprawną zaliczoną do I grupy inwalidztwa. Z zaświadczeń lekarskich wynika, że pozostaję pod stałą opieką Poradni Ogólnej i Specjalistycznej, wymagam systematycznego zażywania leków oraz szczepień ochronnych, gdyż mam kłopoty z załatwianiem potrzeb fizjologicznych i wymagam opieki innych osób. Czy wydatki na szczepionkę można odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej?

 Tak  Wydatki poniesione na leki w wysokości stanowiącej różnicę między faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo), można odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Wydatki te podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, PFRON lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

W związku z wydatkiem poniesionym na zakup szczepionki przeciwko grypie podatnikowi przysługuje prawo do pomniejszenia w składanym zeznaniu rocznym swojego dochodu.

Analizę moczu

Jestem osobą niepełnosprawną zaliczoną do I grupy inwalidztwa. Stałą opiekę zapewnia mi Poradnia Ogólna i Specjalistyczna. Czy wydatki na analizę moczu można odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej?

 Nie  Podstawę obliczenia podatku stanowi dochód po odliczeniu wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Ustawa o PIT wymienia rodzaj wydatków rozumianych przez ustawodawcę jako wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności
życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną. Katalog ten nie zawiera wydatku poniesionego na badania analityczne.

Dlatego nie ma podstaw prawnych dających podatnikowi możliwość pomniejszenia swojego rocznego dochodu o kwotę wydatku poniesionego na analizę moczu.

Aparaty słuchowe

Stwierdzono u mnie duży ubytek słuchu i aby w miarę normalnie funkcjonować i pracować zmuszona byłam kupić aparaty słuchowe. Posiadam orzeczenie o stopniu niepełnosprawności. Czy wydatek na zakup aparatów słuchowych można odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej?

 Tak  Odliczeniu od dochodu podlegają m.in. wydatki na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego. Aparaty słuchowe są takim sprzętem i wydatki poniesione na ich zakup można odliczyć od dochodu.

Warto podkreślić, że wydatki, o których mowa, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, PFRON lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Jeśli wydatki były częściowo finansowane (dofinansowane) z tych funduszy, odliczeniu podlega różnica między poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną z tych funduszy lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Urządzenie do przygotowywania posiłków

W 2005 roku byłam osobą niepełnosprawną z orzeczoną niezdolnością do samodzielnej egzystencji. Kupiłam urządzenie wielofunkcyjne TM31 za cenę 3850 zł wykorzystywane
przy przyrządzaniu posiłków. Czy wydatki te można odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej?

[sonia]

Nie.  Za wydatki na cele rehabilitacyjne uważa się wydatki na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Zakupione przez podatniczkę urządzenie Thermomix służące do przygotowywania posiłków zaliczyć należy do sprzętu gospodarstwa domowego. Dlatego podatniczka nie nabywa prawa do ulgi na cele rehabilitacyjne w związku z poniesionym wydatkiem na zakup Thermomiksu.

Urządzenie do kąpieli leczniczych

Jestem inwalidą II grupy w związku z chorobą kręgosłupa. Jestem także leczony z powodu choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa i bioder. Czy urządzenie rehabilitacyjne do kąpieli perełkowej ozonoterapii Balsan Futura można odliczyć w zeznaniu rocznym jako wydatki poniesione na cele leczniczo-rehabilitacyjne? Mam fakturę VAT 77/AM/04 na zakupiony sprzęt Balsan Futura do Lecz.Mas.Reh.Kąp.Oz.

 Tak  Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz.U. z 2004 r. nr 89, poz. 844 z późn. zm.) pod symbolem PKWiU 33.10.16-53 objęty jest sprzęt do mechanoterapii, aparaty do masażu. Samo pojęcie rehabilitacji osób niepełnosprawnych nie zostało zdefiniowane w ustawie o PIT.

Przez pojęcie rehabilitacja należy rozumieć przywrócenie choremu aktywności poprzez fizyczne i psychiczne przystosowanie do zmienionych warunków życia. Ponieważ posiadanie aparatu do masażu w opisanym stanie faktycznym z pewnością ma na celu przywrócenie, poprawę lub utrzymanie psychofizycznej sprawności choremu za pomocą specjalnych zabiegów leczniczych, poniesiony wydatek na zakup zestawu Balsan Futura do Lecz.Mas.Reh.Kąp.Oz. podlega odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Podstawą odliczenia tych wydatków jest posiadanie dowodu ich poniesienia, natomiast warunkiem odliczenia jest posiadanie orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach lub decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową, albo rentę socjalną.

Robota kuchennego

W związku z niepełnosprawnością męża kupiłam urządzenie wielofunkcyjne do przyrządzania rozdrobnionych pokarmów. Mąż jest inwalidą I grupy z powodu usuniętej nerki oraz całkowicie usuniętego żołądka. Musi spożywać pokarmy świeżo przyrządzone, rozdrobnione, zupy kremowe. Czy zakup takiego urządzenia podlega odliczeniu w zeznaniu rocznym w ramach ulgi rehabilitacyjnej?

 Nie  Odliczeniu od dochodu w zeznaniu rocznym przez osoby niepełnosprawne lub na utrzymaniu których pozostają osoby niepełnosprawne mogą podlegać wydatki rehabilitacyjne, w tym m.in. na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Podatnik może odliczyć od dochodu wyłącznie wydatki na zakup sprzętu, urządzeń lub narzędzi technicznych, które powinny jednocześnie spełniać następujące warunki:

indywidualnego przeznaczenia, niezbędności w rehabilitacji, ułatwiania wykonywania czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, nie może to być jednak sprzęt gospodarstwa domowego.

Między rodzajem nabytego przedmiotu a rodzajem niepełnosprawności powinien zatem zachodzić ścisły związek wskazujący na niezbędność danego wyrobu w procesie terapeutycznym i rehabilitacyjnym. Podkreślić należy, że wyłączenie w omawianym przepisie sprzętu gospodarstwa domowego (bezsprzecznie ułatwiającego wykonywanie licznych czynności życiowych) z kategorii wyrobów, których zakup uprawnia do ulgi podatkowej, jednoznacznie potwierdza, że nie stanowi podstawy dla odliczenia podatkowego nabycie przedmiotów powszechnego użytku, ze swej istoty ogólnodostępnych do zwykłego wykorzystania przez różne osoby niezależnie od faktu ich ewentualnej niepełnosprawności.

Mąż podatniczki jest inwalidą I grupy z powodu usunięcia nerki oraz całkowicie usuniętego żołądka. Z tego powodu musi jeść pokarmy świeżo przyrządzone, rozdrobnione, zupy kremowe. Choroba Alzheimera, która również dotknęła męża, jeszcze bardziej potęguje dolegliwości i utrudnia życie. Zakupione urządzenie jest niezbędne dla ułatwienia i podtrzymywania życia. Urządzenie wielofunkcyjne TM31 firmy Vorwerk to bezkonkurencyjny, innowacyjny, posiadający ponad dwadzieścia patentów robot kuchenny, który łączy w unikalny sposób funkcje ponad dwudziestu urządzeń. To jedno urządzenie przygotowuje szybkie, łatwe i zdrowe posiłki oraz napoje. Zatem jako sprzęt gospodarstwa domowego jest urządzeniem powszechnego użytku, ze swej istoty ogólnodostępnym do wykorzystania przez inne osoby. Nie cechuje się indywidualnym przeznaczeniem i niezbędnością w rehabilitacji. Mimo że może ułatwiać wykonywanie czynności życiowych w związku z niepełnosprawnością sprzęt ten został przez ustawodawcę w sposób wyraźny wykluczony w treści samego art. 26 ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT uprawniającego do ulgi.

Suplement diety

Czy podlegają odliczeniu od dochodu wydatki poniesione przez osobę niepełnosprawną zaliczoną do I grypy inwalidztwa związane z zakupem w Stanach Zjednoczonych suplementów diety zmniejszających objawy choroby?

 Nie  Ustawa o PIT nie zawiera definicji leku, zatem istnieje konieczność przeniesienia na grunt prawa podatkowego definicji wynikających z innych gałęzi prawa, w tym prawa farmaceutycznego, w którym zdefiniowano pojęcie leku aptecznego, leku gotowego oraz leku recepturowego, umieszczając je w kategorii produktów leczniczych. Co do zasady, do obrotu mogą być dopuszczone produkty lecznicze posiadające stosowne pozwolenia. Do obrotu dopuszczone są bez konieczności uzyskania pozwolenia leki recepturowe i apteczne, ponadto produkty lecznicze sprowadzane z zagranicy, jeżeli ich zastosowanie jest niezbędne dla ratowania życia lub zdrowia pacjenta, pod warunkiem że dany produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w kraju, z którego jest sprowadzany i posiada aktualne pozwolenie dopuszczenia do obrotu. Podstawą sprowadzenia takiego produktu leczniczego jest jednak zapotrzebowanie szpitala albo lekarza prowadzącego leczenie poza szpitalem, potwierdzone przez konsultanta z danej dziedziny medycyny.
Suplementy diety to środki spożywcze, których celem jest uzupełnienie normalnej diety, będące skoncentrowanym źródłem witamin lub składników mineralnych lub innych substancji wykazujących efekt odżywczy lub inny fizjologiczny, pojedynczych lub złożonych, wprowadzonych do obrotu w formie umożliwiającej dawkowanie, w postaci: kapsułek, tabletek, drażetek, saszetek z proszkiem, ampułek z płynem, butelek z kroplomierzem i w innych podobnych postaciach płynów i proszków przeznaczonych do spożywania w małych, odmierzonych ilościach jednostkowych.

Podatnik z uwagi na pogarszający się stan zdrowia poszukuje również na własną rękę leku, który jest w stanie pomóc lub zmniejszyć objawy choroby. W 2005 roku podatnik zakupił w USA suplement diety pod nazwą Transfer Factor Plus, który zmniejsza objawy choroby. Jak ustalono, preparat ten nie został wpisany do rejestru Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Polski.

Również przepisy ustawy o PIT nie dają podstaw do odliczania od dochodu w 2005 roku – jako wydatku na cele rehabilitacyjne – poniesionych przez osobę niepełnosprawną kosztów zakupu suplementów diety nie zarejestrowanych jako leki, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Fotel z masażem

Posiadam orzeczenie kwalifikujące mnie do II grupy inwalidztwa z ogólnego stanu zdrowia oraz do II grupy inwalidztwa w związku z pobytem w obozie koncentracyjnym
oraz orzeczenie, że inwalidztwo ma charakter trwały. W celach rehabilitacyjnych w 2005 roku zakupiłem fotel z masażem. Dowód tego zakupu stanowi faktura. Mam też zaświadczenie lekarskie o konieczności systematycznego stosowania zabiegów rehabilitacyjnych w związku z postępującym zwyrodnieniem kręgosłupa, co jest z kolei związane z zakupem odpowiedniego sprzętu rehabilitacyjnego (bez sprecyzowania, jaki sprzęt jest odpowiedni). Czy w ramach ulgi rehabilitacyjnej można odliczyć wydatki na zakup fotela z masażem? Czy można uznać, że ułatwia on rehabilitację?

 Tak  Jak wynika ze specyfikacji urządzenia, które podatnik zakupił (fotel z masażem), łagodzi ono bóle głowy, pleców i kręgosłupa, napięcia mięśni, zaburzenia krwiobiegu itp. Jednak osobą uprawnioną do stwierdzenia czy dane urządzenie, sprzęt czy narzędzie jest niezbędne w rehabilitacji oraz czy będzie ułatwiać wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności jest lekarz, a zatem, przy założeniu, że lekarz potwierdzi przydatność zakupionego urządzenia do tych celów, wydatki na zakup fotela będą mogły pomniejszyć dochód w rozliczeniu rocznym.

Oprawki i szkła korekcyjne

Wraz z mężem posiadamy orzeczenia o niepełnosprawności drugiej grupy, m.in. z tytułu schorzenia narządu wzroku. W 2005 roku ponieśliśmy wydatki na zakup oprawek i szkieł korekcyjnych. Czy ten wydatek można odliczyć od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej dla osób niepełnosprawnych?

 Tak  Od dochodu w ramach wydatków rehabilitacyjnych podatnicy mogą odliczyć koszt zakupu oprawek okularowych oraz szkieł korekcyjnych, jako wydatki poniesione stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Warunkiem odliczenia tych wydatków jest to, by nie były one finansowane ze środków Państwowego Funduszu Osób
Niepełnosprawnych.

Wydatki stomatologiczne

Jesteśmy inwalidami z orzeczoną grupą inwalidztwa. Ponieśliśmy wydatki na lekarza dentystę (posiadamy faktury). Czy możemy je odliczyć w ramach ulgi na rehabilitację niepełnosprawnych?

 Nie  Za wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych uważa się m.in. wydatki poniesione na: adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu niezbędnego w rehabilitacji oraz na zakup leków itp. W katalogu tych wydatków nie mieszczą się wydatki na usługi stomatologiczne, które są powszechnie ponoszone przez wszystkich obywateli, bez względu na wiek i stan zdrowia.

Zatem od dochodu w ramach wydatków rehabilitacyjnych podatnicy nie mogą odliczyć przedstawionych na fakturach wydatków stomatologicznych, ponieważ nie zostały one wymienione w art. 26 ust. 1 pkt 7a ustawy o PIT.

Materiały papiernicze

Mam na utrzymaniu niepełnosprawnego syna z upośledzeniem zaliczonym do znacznego stopnia niepełnosprawności. Syn jest niepełnosprawny umysłowo w stopniu głębszym i wymaga ciągłej rehabilitacji. Dla dziecka kupiłem przybory piśmiennicze i materiały szkolno-papiernicze, takie jak zeszyty, kredki itp. Czy wydatki te można odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej?

 Nie  Zakup materiałów typu zeszyty, kredki, papier, długopisy, farby czy wycinanki, tj. materiałów papierniczych, przyborów piśmiennych i rysunkowych nie mieści się w kategorii wydatków rehabilitacyjnych. Nie można ich uznać za sprzęt, urządzenie czy narzędzie techniczne, nie należą one również do wydawnictw i materiałów szkoleniowych i mimo że są konieczne do realizacji programu edukacyjno-terapeutycznego dziecka, to nie zostały wyszczególnione jako wydatki rehabilitacyjne podlegające odliczeniu od podstawy obliczenia podatku.

Kupno mieszkania

Na moim utrzymaniu pozostaje dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16 roku życia. Niepełnosprawność syna wymusiła stworzenie odpowiednich warunków mieszkaniowych dla jego rozwoju. Kupiłem więc większe mieszkanie, które znajduje się na parterze, jest ogrodzone (bezpośredni dostęp do auta). Gdy rozpoczynałem transakcję kupna mieszkanie było w trakcie budowy, co umożliwiło stworzenie projektu zamiennego. Czy wydatki na zakup mieszkania wraz z kosztem projektu zamiennego podlegają odliczeniu w ramach ulgi na cele rehabilitacyjne?

 Nie  Za wydatki na cele rehabilitacyjne uważa się m.in. wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Przykładem takich wydatków może być np. adaptacja pomieszczeń – pokoi, kuchni, łazienki, likwidacja progów, poszerzenie drzwi, podjazdów. Istotne jest, aby adaptacja i wyposażenie mieszkania podyktowane były potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności. Wskazane przykłady świadczą o tym, że konkretny wydatek przeznaczony na cele rehabilitacyjne musi z reguły wyróżniać się pewną cechą charakterystyczną, określoną co prawda ogólnie przez ustawodawcę, ale konkretyzowaną w odniesieniu do danego wydatku z uwagi na jego specyficzne cechy.

Zakup mieszkania oraz koszty poniesione na stworzenie projektu zamiennego nie stanowią wydatków, o których mowa w ustawie o PIT, tj. adaptacji i wyposażenia mieszkań dla potrzeb wynikających z niepełnosprawności – a więc nie kwalifikują się do wydatków podlegających odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Zmywarkę

Jestem osobą niepełnosprawną, niezdolną do pracy i samodzielnej egzystencji ze względu na stan wzroku.W celu ułatwienia wykonywania czynności życiowych kupiłam zmywarkę. Czy wydatek ten mogę odliczyć od dochodu?

 Nie  Zmywarka nie jest sprzętem rehabilitacyjnym, a sprzętem gospodarstwa domowego. Przepisy ustawy o PIT wyraźnie określają, że za wydatki ponoszone na cele rehabilitacyjne przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną uważa się m.in. wydatki na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych
niezbędnych w rehabilitacji i ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego. Dlatego zakupiona przez podatniczkę zmywarka nie podlega odliczeniu w ramach wydatków na cele rehabilitacyjne.

Urządzenie do światłoterapii

Jestem inwalidką I grupy chorą na reumatoidalne zapalenie stawów. Kupiłam urządzenie rehabilitacyjne do światłoterapii BIO-V PL 3002, które wykorzystuje do celów leczniczych w warunkach domowych. Czy otrzymaną przy zakupie urządzenia fakturę VAT można odliczyć w zeznaniu rocznym w ramach ulgi rehabilitacyjnej?

 Tak  Podatnik może odliczyć od dochodów wyłącznie wydatki na zakup sprzętu, urządzeń lub narzędzi technicznych, które powinny jednocześnie spełniać trzy warunki: indywidualnego przeznaczenia; niezbędności w rehabilitacji, ułatwienia w wykonywaniu czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. W rozpatrywanym przypadku podatniczka jest osobą niepełnosprawną zaliczaną do I grupy inwalidztwa, choruje na reumatoidalne zapalenie stawów, ma chory kręgosłup, a tym samym problem z poruszaniem się. Jak wynika ze specyfikacji urządzenia do światłoterapii, może być ono wykorzystywane do poprawy stanu zdrowia. Zatem wydatek poniesiony na zakup lampy BIO-V PL 3002 podatniczka może odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Materac i poduszkę ortopedyczną

Posiadam orzeczenie o niepełnosprawności stopnia lekkiego z powodu schorzenia narządów ruchu. Zgodnie z zaleceniem lekarza specjalisty kupiłam materac i poduszkę ortopedyczną. Ponadto korzystałam ze zleconych przez lekarza pełnopłatnych zabiegów rehabilitacyjnych. Na zakupione artykuły posiadam faktury VAT. Czy wydatki na zakup materaca i poduszki ortopedycznej podlegają odliczeniu od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej?

 Nie  Podatniczce nie przysługuje odliczenie z tytułu zakupu materaca oraz poduszki nazwanych ortopedycznymi, ponieważ zakup tych artykułów nie mieści się w katalogu wydatków rehabilitacyjnych zawartych w ustawie o PIT, gdyż artykuły te nie są indywidualnym sprzętem, urządzeniami czy narzędziami technicznymi niezbędnymi w rehabilitacji bądź ułatwiającymi wykonywanie czynności życiowych. W ramach ulgi rehabilitacyjnej można odliczyć wydatki poniesione na opłacenie zabiegów rehabilitacyjnych. Dokumentem stwierdzającym w tym przypadku wysokość poniesionego wydatku może być faktura lub dowód wpłaty.

Odkurzacz

Czy wydatki na zakup centralnego odkurzacza zainstalowanego w domu przez osobę niepełnosprawną dają podstawę do odliczeń od dochodu w ramach ulgi na cele rehabilitacyjne?

 Nie  Odliczeniu w ramach ulgi na cele rehabilitacyjne podlega zakup i naprawa indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, lecz z wyłączeniem wydatków na zakup sprzętu gospodarstwa domowego. Odkurzacze wymienione są w PKWiU w Podsekcji DK w Dziale 29 i zaliczone do sprzętu gospodarstwa domowego ujętego pod symbolem 29.7. Dlatego wydatki poniesione na zakup odkurzaczy, a także na ich zainstalowanie nie podlegają odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Protezę piersi

Czy ponoszone przeze mnie, jako osobę niepełnosprawną (po mastektomii piersi) wydatki na zakup protezy piersi podlegają odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej?

 Tak  Samo pojęcie rehabilitacji osób niepełnosprawnych nie zostało zdefiniowane w ustawie o PIT, jednak przez pojęcie rehabilitacja należy rozumieć przywrócenie choremu aktywności poprzez fizyczne i psychiczne przystosowanie go do zmienionych warunków życia. Dlatego poniesiony przez podatniczkę wydatek na zakup protezy piersi podlega odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej, bowiem jej posiadanie niewątpliwie jest niezbędne w przywróceniu podatniczce aktywności fizycznej i w przystosowaniu się do zmienionych warunków życia, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Aparat do magnetoterapii impulsowej

Posiadam I grupę inwalidztwa, cierpię na schorzenia kręgosłupa. W związku z tym zakupiłam urządzenie – aparat do magnetoterapii impulsowej, który leczy schorzenia kostne, hamuje dalsze ich postępowanie, pozwala na wykonywanie czynności życiowych.

Czy w zeznaniu za rok 2005 będzie można odliczyć od dochodu zakup aparatu do magnetoterapii impulsowej w ramach ulgi na cele rehabilitacyjne?

 Tak  Zakupiony sprzęt rehabilitacyjny powinien cechować się indywidualnym charakterem i być niezbędny w rehabilitacji, a także jego zakup musi być związany z rodzajem schorzenia i mieć indywidualny charakter dla osoby niepełnosprawnej.
Ustawodawca nie określił zarówno limitu kwotowego poniesienia wydatków (zakup indywidualnego sprzętu), jak również rodzaju dokumentów, jakie powinien posiadać podatnik dla celów ulgi rehabilitacyjnej.

Właściwy do stwierdzenia, czy dane urządzenie, sprzęt czy narzędzie jest niezbędne w rehabilitacji niepełnosprawności podatnika, jest lekarz specjalista. Z tych względów podatniczka będąca osobą niepełnosprawną, posiadająca I grupę inwalidztwa, ma prawo do odliczenia od dochodu przed opodatkowaniem w ramach ulgi rehabilitacyjnej w zeznaniu podatkowym za 2005 rok udokumentowanego zakupu aparatu do magnetoterapii impulsowej, pod warunkiem posiadania odpowiedniego zaświadczenia wydanego przez lekarza specjalistę.

Lampę Biotron

Jestem inwalidą z tytułu ogólnego stanu zdrowia, w tym z astmą oskrzelową i
osteoporozą posterydową. Czy wydatek na zakup lampy Bioptron można odliczyć od
dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej?

 Tak  Podatnik może odliczyć od dochodów wyłącznie wydatki na zakup sprzętu,
urządzeń lub narzędzi technicznych, które powinny jednocześnie spełniać pewne
warunki: indywidualnego przeznaczenia, niezbędności w rehabilitacji, ułatwiania w
wykonywaniu czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z
niepełnosprawności.

Jak wynika ze specyfikacji urządzenia typu Bioptron, może ono w sposób naturalny wzmacniać regeneracyjne i utrzymujące równowagę zdolności organizmu, stymulować różnorodne procesy biologiczne w organizmie, a tym samym wzmagać funkcje organizmu.

Zatem wydatek poniesiony na zakup lampy Bioptron podatnik może odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Maszynkę do golenia

Orzeczeniem Powiatowego Zespołu do spraw Orzekania o Niepełnosprawności z 2005 roku mój małżonek został uznany za osobę o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Niepełnosprawność datuje się od 2000 roku i powoduje ją choroba Alzhaimera. Dodatkową dolegliwością jest nadciśnienie tętnicze i choroba wieńcowa. Obecnie małżonek wymaga całodobowej opieki. W celu ułatwienia wykonywania czynności życiowych kupiłam maszynkę do golenia i maszynkę do strzyżenia. Jest to sprzęt służący również do zapewnienia higieny i komfortu psychicznego choremu. Czy wydatki na te maszynki mogę odliczyć od dochodu?

 Nie  Za wydatki rehabilitacyjne uważa się m.in. wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego. Określenie indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji oznacza, że można zaliczyć do nich tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne, mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi o charakterze szczególnym (niestandardowym), konieczne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonywania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt musi posiadać właściwości leczniczo-rehabilitacyjne. Między rodzajem nabytego sprzętu a rodzajem niepełnosprawności musi pozostawać ścisły związek, zakupiony sprzęt musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz musi przywracać sprawność organizmu. Cechą zakupionego sprzętu musi być jego indywidualny charakter (nie może stanowić artykułu powszechnego użytku, ogólnodostępnego do wykorzystania przez inne osoby).

W odniesieniu do poniesionego przez podatniczkę wydatku na zakup maszynki do golenia i maszynki do strzyżenia należy stwierdzić, że urządzenia te nie posiadają właściwości leczniczo-rehabilitacyjnych. Nie spełniają również wymogów indywidualnego przeznaczenia, ponieważ mogą być używane przez każdą osobę, bez względu na stopień sprawności fizycznej. Niewątpliwie urządzenia te ułatwiają wykonywanie czynności życiowych, jednak nie są niezbędne w rehabilitacji, ponieważ służą jedynie do pielęgnacji.

Operację neurochirurgiczną

Mam na utrzymaniu niepracującą zawodowo pełnoletnią córkę, która jest inwalidą II grupy, posiadającą orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji. Z racji inwalidztwa córka otrzymuje tzw. rentę szkolną. W roku podatkowym 2004 córka uzyskała dochód w kwocie 8939,71 zł, który mieści się w limicie określonym w ustawie o PIT, tj. 9120 zł. W związku z inwalidztwem córki w 2004 roku poniosłem wydatki na usługi lekarskie (w tym operację neurochirurgiczną), medyczne, diagnostyczne oraz usługi hotelu – udokumentowane fakturą VAT, przy czym przeprowadzona operacja neurochirurgiczna polegała na zmniejszeniu następstw nieodwracalnych zmian podstawowych funkcji organicznych organizmu córki. Czy mogę odliczyć od dochodu z tytułu wynagrodzenia za pracę wydatki poniesione w 2004 roku na usprawnienie funkcji życiowych córki?

 Tak  Z opisanej sytuacji wynika, że aby wyrównać następstwa nieodwracalnych zmian podstawowych funkcji organicznych organizmu, których doznała córka podatnika, została ona poddana operacji neurochirurgicznej mózgu, dzięki której w znacznym stopniu ułatwiono pacjentce wykonywanie podstawowych czynności życiowych oraz poprawiono jej sprawność. Koszt tej operacji oraz dodatkowe usługi (w tym medyczne, diagnostyczne oraz usługi hotelarskie związane z tym zabiegiem), zostały udokumentowane fakturą VAT.W związku z tym podatnikowi jako osobie, na utrzymaniu której pozostaje niepełnosprawna córka, po spełnieniu wszystkich warunków określonych w art. 26 ust. 7b – 7g ustawy o PIT przysługuje prawo odliczenia od dochodu za 2004 rok wydatku dotyczącego operacji neurochirurgicznej córki jako odpłatności za zabieg rehabilitacyjny związany z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych. Stanowisko to potwierdza wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 października 1996 r. (sygn. akt SA/Sz 2668/95; niepublikowany). NSA stwierdził w nim, że nie podziela stanowiska, że zabieg chirurgiczny nie jest zabiegiem rehabilitacyjno-usprawniającym w rozumieniu przepisów regulujących zasady i warunki odliczeń od dochodu wydatków ponoszonych na cele rehabilitacyjne przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną.

Trzeba podkreślić, że przepisy ustawy o PIT nie dają jednak podstaw do odliczenia od dochodu podatnika za 2004 rok – jako wydatku na cele rehabilitacyjne – należności towarzyszących owej operacji, tj. za konsultacje lekarskie, badania laboratoryjne, diagnostyczne, usługi hotelarskie związane z leczeniem pacjenta.

Pościel rehabilitacyjną

Czy podatnikowi z przyznaną rentą inwalidzką przysługuje prawo odliczenia od dochodu wydatku poniesionego w 2004 roku na zakup pościeli rehabilitacyjnej?

 Nie  Ulgi podatkowe – jako odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania – stosowane mogą być jedynie w przypadku zaistnienia przesłanek ściśle prawem określonych, przy czym nie jest dopuszczalna rozszerzająca interpretacja tychże przesłanek. Ponadto trzeba zaznaczyć, iż to na podatniku w całości spoczywa ciężar wiarygodnego wykazania, że w jego przypadku spełnione zostały warunki uprawniające do skorzystania z ulgi podatkowej.

Między rodzajem nabytego przedmiotu a rodzajem niepełnosprawności powinien
zachodzić ścisły związek wskazujący na niezbędność danego wyrobu w procesieterapeutycznym i rehabilitacyjnym. Wyłączenie z wydatków rehabilitacyjnych sprzętu gospodarstwa domowego (bezsprzecznie ułatwiającego wykonywanie licznych czynności życiowych) jednoznacznie potwierdza, że nie stanowi podstawy dla odliczenia podatkowego nabycie przedmiotów powszechnego użytku, ze swej istoty
ogólnodostępnych do zwykłego wykorzystania przez różne osoby niezależnie od faktu ich ewentualnej niepełnosprawności.

Podatnik nie posiada zaświadczenia lekarza, że w konkretnym przypadku dany wyrób był niezbędny w procesie terapeutycznym i rehabilitacyjnym dotyczącym określonego rodzaju niepełnosprawności lub miał ułatwiać wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Nie kwestionując poświadczonych w opiniach medycznych walorów jakościowych pościeli, wyrób ten mieści się w kategorii dóbr powszechnego użytku, z których w zwykły sposób korzystać może ogół osób niezależnie od faktu ich ewentualnej niepełnosprawności.

Skoro zatem nie powołano się na jednoznaczne medyczne wskazanie, że w danym przypadku pościel była niezbędna w rehabilitacji konkretnego rodzaju
niepełnosprawności albo w ułatwianiu czynności życiowych utrudnionych w wyniku niepełnosprawności, to nie można przyjąć, iż w omawianej sytuacji spełnione zostały przesłanki do skorzystania z ulgi podatkowej w formie odliczenia od dochodu wydatków na cele rehabilitacyjne. Dlatego nie można od dochodu odliczyć wydatków na zakup pościeli rehabilitacyjnej.

Obuwie zdrowotne

Posiadam orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. W związku z dolegliwościami narządu ruchu lekarz zalecił zakup sprzętu rehabilitacyjnego, tj. obuwia zdrowotnego, przedmiotów pomocniczych łagodzących dolegliwości kończyn. Czy
poniesione wydatki na te zakupy podlegają odliczeniu od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej?

 Tak  Prawo do odliczenia od dochodu poniesionych wydatków z tytułu wydatków rehabilitacyjnych uzależnione jest od stanu faktycznego, w jakim znalazła się osoba niepełnosprawna. Istotne jest, aby rodzaj wydatków związanych z daną osobą odpowiadał rodzajowi lub przyczynie jej niepełnosprawności. Ponadto zakupiony sprzęt i urządzenia techniczne muszą się cechować niezbędnością w rehabilitacji. W przedstawionej sytuacji zakup obuwia zdrowotnego oraz przedmiotów pomocniczych łagodzących dolegliwości kończyn uprawniają do odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Wodę mineralną

Jestem po przebytej operacji kamicy nerkowej, a dalsze leczenie wymaga stosowania oprócz lekarstw również wody mineralnej w celu zapobieżenia jej nawrotom. Czy w moim przypadku zakup wody mineralnej podlega odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej?

 Nie  Wydatki na nabycie środków niespełniających cech leku bądź wyłączone spod jej zakresu przez prawo farmaceutyczne – a tak jest w przypadku wody mineralnej – nie mogą być zaliczane do wydatków na cele rehabilitacyjne w rozumieniu ustawy o PIT.

Materiały opatrunkowe

Po przebytych operacjach potrzebuje do dalszej rekonwalescencji oprócz lekarstw również materiałów opatrunkowych i specjalistycznych zasypek. Czy poniesione wydatki na zakup materiałów opatrunkowych podlegają odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej?

 Nie  Z definicji leku aptecznego, recepturowego bądź gotowego wynika, że lek jest produktem leczniczym. Przez produkt leczniczy należy rozumieć substancję lub mieszaninę substancji przeznaczoną do zapobiegania lub leczenia chorób, lub podawaną pacjentowi w celu postawienia diagnozy bądź w celu przywrócenia, poprawienia czy modyfikacji fizjologicznych funkcji organizmu. Wydatki na nabycie środków niespełniających cech wskazanych w definicji leku bądź wyłączone spod jej zakresu nie mogą być zaliczane do wydatków na cele rehabilitacyjne w rozumieniu ustawy o PIT. Materiały opatrunkowe nie są więc sprzętem, urządzeniem czy narzędziem technicznym niezbędnym w rehabilitacji. Materiały opatrunkowe ułatwiają

[sonia]

życie osobom niepełnosprawnym i współdomownikom takich osób, ale ich zakup nie został wymieniony w katalogu wydatków na cele rehabilitacyjne określonym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Terapię psychologiczną i opiekę psychiatryczną

Czy podlegają odliczeniu od dochodu wydatki na terapię psychologiczną i opiekę psychiatryczną dziecka, które nie ukończyło 16 roku życia, posiadającego orzeczenie o niepełnosprawności z tytułu wad fizycznych? Terapia psychologiczna jest na obecnym etapie jego rozwoju najważniejszym elementem rehabilitacji, ponieważ pomaga kontrolować zachowanie w grupie rówieśników i w szkole. Nieprawidłowe zachowania dziecka są spowodowane uszkodzeniem mózgu i stała pomoc psychologiczna jest niezbędna na tym etapie rozwoju dziecka.

 Tak  Osoby, które nie ukończyły 16 roku życia, zaliczane są do osób niepełnosprawnych, jeżeli mają naruszoną sprawność fizyczną lub psychiczną o przewidywanym okresie trwania powyżej 12 miesięcy, z powodu wady wrodzonej, długotrwałej choroby lub uszkodzenia organizmu, powodującą konieczność zapewnienia im całkowitej opieki lub pomocy w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych w sposób przewyższający wsparcie potrzebne osobie w danym wieku. Kryteria oceny niepełnosprawności u osób w wieku do 16 roku życia określa w drodze rozporządzenia minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia. Jednym z kryteriów oceny niepełnosprawności u osoby w wieku do 16 lat jest niezdolność do zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych, powodująca konieczność zapewnienia stałej opieki lub pomocy w sposób przewyższający zakres opieki nad zdrowym dzieckiem w danym wieku.

Za wydatki na cele rehabilitacyjne uważa się m.in. wydatki za zabiegi rehabilitacyjno-usprawniające. Zabieg to czynność lub zespół czynności zapobiegających skutkom choroby, natomiast rehabilitacja to przywrócenie choremu aktywności na skutek wyleczenia lub przez fizyczne i psychiczne przystosowanie go do zmienionych warunków życia.

W każdym przypadku zastosowania odliczeń od dochodu z tytułu wydatków na cele rehabilitacyjne sprawę należy rozpatrywać w sposób indywidualny, mając na uwadze rodzaj niepełnosprawności i wynikające z niego potrzeby osoby niepełnosprawnej.

Prawo do odliczenia od dochodu konkretnych wydatków uzależnione jest bowiem od stanu faktycznego, w jakim znalazła się osoba niepełnosprawna.

W omawianym przykładzie w rehabilitacji dziecka konieczne jest uczestnictwo w terapiach i zajęciach psychopedagogicznych oraz pozostawanie pod stałą opieką neurologa, psychiatry i psychologa, a terapia psychologiczna pomaga dziecku w kontrolowaniu zachowania w szkole oraz wpływa na postępy w nauce. Zatem udokumentowane wydatki ponoszone przez podatników na indywidualną, prywatną terapię psychologiczną niepełnosprawnego syna podlegają odliczeniu od dochodu na warunkach określonych w art. 26 ust. 7b-7e ustawy o PIT.

Endoprotezę biodra

Jestem inwalidą I grupy z ogólnego stanu zdrowia na stałe, na podstawie orzeczenia wydanego przez obwodową komisję lekarską do spraw inwalidztwa i zatrudnienia.

Kupiłam za 2000 zł endoprotezę biodra, która wszczepiona została w trakcie operacji chirurgicznej. Zabieg był konieczny z tego względu, że przed operacją na skutek zwyrodnienia stawu biodrowego pozbawiona zostałam całkowicie możliwości samodzielnego poruszania się. Czy wydatek na zakup endoprotezy biodra podlega odliczeniu od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej?

 Tak  Wydatek zakupu endoprotezy biodra jest udokumentowany fakturą. Endoproteza biodra została w całości zakupiona ze środków własnych. Wydatek nie został sfinansowany ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków kas chorych oraz nie został zwrócony w jakiejkolwiek innej formie.

Spełnia zatem warunki określone dla wydatku rehabilitacyjnego.
Zakupione urządzenie cechuje się indywidualnym przeznaczeniem i niezbędnością w rehabilitacji oraz ułatwia wykonanie czynności życiowych w związku z niepełnosprawnością, co wiąże się z przywróceniem aktywności fizycznej chorego.

Innymi słowy, zakupione urządzenie zapewnia ułatwienie wykonania czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności i może zostać odliczone od dochodu.

Ciśnieniomierz

Jestem osobą niepełnosprawną z II grupą inwalidztwa z ogólnego stanu zdrowia. W związku z zaleceniami lekarzy prowadzących nakazujących codzienne pomiary ciśnienia tętniczego kupiłem ciśnieniomierz. Czy w ramach wydatków rehabilitacyjnych można odliczyć wydatki na zakup ciśnieniomierza?

 Tak   Podatnik jest osobą niepełnosprawną, a używanie ciśnieniomierza zostało zalecone przez lekarzy, wydatki na jego zakup mogą zostać odliczone w ramach wydatków na cele rehabilitacyjne.

Akumulatory do wózka inwalidzkiego

Jestem osobą niepełnosprawną i poruszam się na elektrycznym wózku inwalidzkim. Aby mógł on spełniać swoją funkcję, musiałam kupić akumulatory. Czy można odliczyć koszty na zakup akumulatorów do elektrycznego wózka?

 Tak   Przez wydatki na cele rehabilitacyjne należy rozumieć wydatki związane z przywracaniem w możliwie wysokim stopniu sprawności organizmu oraz przystosowaniem osoby niepełnosprawnej do czynnego udziału w życiu społecznym. Istotne jest również, aby dany przedmiot (sprzęt, urządzenia, narzędzia techniczne) odpowiadał wymogom określonym w przepisie, powinien zatem charakteryzować się indywidualnym przeznaczeniem i niezbędnością w rehabilitacji oraz ułatwiać wykonywanie czynności życiowych. Wózek inwalidzki, za pomocą którego porusza się podatniczka, jest niewątpliwie urządzeniem ułatwiającym wykonywanie czynności życiowych. Natomiast akumulatory do tego wózka stanowią jego integralną część, bez której nie będzie on spełniał swojej podstawowej funkcji. Konieczność wymiany akumulatorów jest spowodowana utrzymaniem wózka inwalidzkiego w stanie używalności w celu ułatwienia osobie, która nie może poruszać się samodzielnie, wykonywania czynności życiowych.
Tym samym wydatek poniesiony na zakup akumulatorów i udokumentowany dowodem potwierdzającym fakt jego poniesienia, jest wydatkiem na cele rehabilitacyjne w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zatem podlega odliczeniu od dochodu przed opodatkowaniem z tego tytułu.

Płyn do soczewek

Mam orzeczony stopień niepełnosprawności ze względu na wzrok w stopniu umiarkowanym i noszenie soczewek zostało zalecone przez lekarza. Soczewki kontaktowe wymagają specjalnego płynu do przechowywania, aby można było ich używać przez rok. Czy w ramach ulgi na cele rehabilitacyjne mogę odliczyć wydatki poniesione na zakup płynu do przechowywania takich soczewek?

 Nie  W świetle obowiązujących przepisów brak jest podstaw do uznania płynu do przechowywania soczewek za sprzęt, urządzenie, narzędzie techniczne czy też lek.

Wydatki poniesione na ich zakup nie podlegają odliczeniu od dochodu w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Opłatę klimatyczną

W czasie pobytu na turnusie rehabilitacyjnym lub w sanatorium jest pobierana od kuracjuszy opłata klimatyczna. Czy wydatki na jej opłacenie mogą być uwzględnione w
PIT rocznym jako wydatki z tytułu ulgi rehabilitacyjnej?

 Nie  Podatnik będący osobą niepełnosprawną może odliczyć od dochodu wydatki na cele rehabilitacyjne. Wydatki te podlegają odliczeniu, jeżeli nie były finansowane w całości lub części za środków zakładowego lub Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia. W katalogu odliczeń zaliczanych do wydatków na cele rehabilitacyjne nie został wymieniony wydatek związany z opłatą klimatyczną, a zatem nie podlega on odliczeniu od dochodu.

[sonia]

PODATEK OD SPADKÓW I DAROWIZN
- GAZETA PRAWNA NR 239 (1857) 2006-12-08 > Prawo i Życie
PODATEK OD SPADKÓW I DAROWIZN

Będzie grupa całkowicie zwolniona

Osoby najbliższe nie zapłacą podatku od spadków i darowizn, gdy darowane kwoty lub otrzymane spadki zostaną zgłoszone w terminie naczelnikowi urzędu skarbowego.

Od przyszłego roku przy nabyciu spadków i darowizn przez osoby najbliższe można będzie skorzystać z nowego zwolnienia podatkowego. Umożliwi ono uniknięcie podatku od spadku lub darowizny, jeśli zostanie złożone do naczelnika urzędu skarbowego odpowiednie zgłoszenie.

Warunki zwolnienia

Zwolnione od podatku będzie nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych (dzieci, wnuków), wstępnych (rodziców, dziadków), pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

• zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie miesiąca od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, oraz
• udokumentują – w przypadku, gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę 9637 zł – ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym.

Zgłoszenie po terminie

Jeżeli nabywca dowiedział się o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych po upływie wskazanych wcześniej terminów, zwolnienie będzie przysługiwać, jeśli nabywca zgłosi te rzeczy lub prawa majątkowe naczelnikowi urzędu skarbowego nie później niż w ciągu miesiąca od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu, oraz uprawdopodobni fakt późniejszego powzięcia wiadomości o ich nabyciu.

W przypadku niespełnienia warunków uprawniających do zwolnienia, czyli złożenia zawiadomienia po terminie lub braku uprawdopodobnienia faktu późniejszego powzięcia wiadomości o nabyciu, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej.

Pozbawieni zwolnienia

Całkowite zwolnienie z podatku nie obejmie: zięcia, synowej, teściów, zstępnych rodzeństwa, rodzeństwa rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków
rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych oraz osób obcych, czyli osób niespokrewnionych.

GRUPY PODATKOWE

Do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

• do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów,
• do grupy II – zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych,
• do grupy III – innych nabywców.



Brak zgłoszenia

Zmiany w przepisach dotyczących opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn przewidują również sytuacje, gdy pomimo braku zgłoszenia, zwolnienie dla małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierbów, rodzeństwa, ojczyma, macochy będzie przysługiwało.

Obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty 9637 zł. Zgłoszenia nie trzeba też składać, gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego.

Oznacza to, że jeśli wartość nabytych rzeczy i praw w ciągu ostatnich 5 lat nie przekracza kwoty wolnej określonej dla podatników z I grupy podatkowej, to zgłoszenia nie trzeba składać. Na koniec należy zaznaczyć, że pomimo nowelizacji ustawy o spadkach i darowiznach, skala podatkowa w tym podatku nie uległa zmianie.

Nie uległ zmianie również krąg osób zaliczanych do poszczególnych grup podatkowych, przy czym w stosunku do niektórych z I grupy podatkowej zostało wprowadzone całkowite zwolnienie, pod warunkiem złożenia odpowiedniego zgłoszenia.

WAŻNE

Zwolnionymi z całości nabytych rzeczy i praw majątkowych będą: małżonek, zstępni, wstępni, pasierb, rodzeństwo, ojczym, macocha

- Bogdan Świąder

[sonia]

Obszerne informacie w Gazecie Prawnej NR 239 (1857) 2006-12-08 > Prawo i Życie

Zmiany w podatkach w 2007 roku

 ABC ulgi na rehabilitację
- Sobota, 09 grudnia 2006 r.
GAZETA PRAWNA NR 196 (1814) 2006-10-09 >

http://forum.darzycia.pl/topic,7575.htm

[sonia]

PODATKI - Z darowizną nie zawsze warto czekać do nowego roku

- Rz 12.12.06 Nr 289

Od nowego roku nie będzie podatku od darowizn dla najbliższych. Lepiej więc się z nimi wstrzymać, jednak nie ze wszystkimi.

Decyzja, czy wstrzymać się z darowizną, zależy od tego, co ma być jej przedmiotem i jakie plany ma wobec niej obdarowany. Uwzględnić bowiem trzeba w tych kalkulacjach nie tylko nowe przepisy ustawy o podatku od spadku i darowizn wprowadzone do niej przez nowelizację z 16 listopada 2006 r. Trzeba też wziąć pod uwagę wprowadzane od 1 stycznia 2007 r. postanowienia ustawy z 1991 r. o podatku od dochodów osobistych dotyczące podatku odsprzedaży. Od nowego roku bowiem zmieniają się zasadniczo zasady opodatkowania sprzedaży (odpłatnego zbycia) nieruchomości i praw spółdzielczych. Zmiany te są korzystne dla podatników, ale nie we wszystkich sytuacjach.

O tym, czy nowe zwolnienie obejmie darowiznę, decydować będziedata zawarcia umowy,
a więc gdy chodzi o nieruchomości i prawa spółdzielcze -data aktu notarialnego. Nowe zasady opodatkowania będą się odnosiły wyłącznie do wskazanych dóbr uzyskanych od 1 stycznia 2007 r. Do uzyskanych wcześniej będą się odnosiły stare zasady, a więc i stare zwolnienia.

Krąg obdarowanych i spadkobierców, którzy skorzystają z nowego zwolnienia z podatku od spadków i darowizn, został bardzo ściśle opisany w nowym art. 4a ustawy z 1983 r. Jest nieco węższy od kręgu bliskich zaliczanych przez tę ustawę do I grupy podatkowej. Zwolnieniem tym będą objęte darowizny i spadki na rzecz małżonka, dzieci, wnuków i prawnuków, rodziców i dziadków oraz na rzecz rodzeństwa, pasierba, ojczyma i macochy. Nie dotyczy więc ono syna i synowej, teścia i teściowej, którzy także należą do I grupy podatkowej.

Mimo jednak generalnego zwolnienia nie we wszystkich wypadkach wstrzymanie się z darowizną będzie się opłacać. Od nowego roku bowiem znika zwolnienie z podatku odsprzedaży nieruchomości, użytkowania wieczystego i praw spółdzielczych nabytych w drodze spadku i darowizny, zapisane w art. 21 ust. 1 pkt 32d ustawy o podatku od spadków i darowizn. Tak więc w razie sprzedaży, np. placu budowlanego, domu rekreacyjnego uzyskanego w drodze darowizny od rodziców po 1 stycznia 2007 r. będzie się należał co do zasady podatek dochodowy.

19 procent od przychodu

A może się on okazać bardzo pokaźny. Według nowych zasad, które zaczną obowiązywać po 1 stycznia 2007 r., podatek od sprzedaży nieruchomości, praw spółdzielczych, wieczystego użytkowania będzie się płaciło od dochodu ze sprzedaży, czyli różnicy między wydatkami na nabycie a uzyskaną ceną (przychodem). Podatek ten wyniesie 19 proc. dochodu.

Rzecz w tym, że dochodem ze sprzedaży nieruchomości i podobnych dóbr uzyskanych w drodze spadku lub darowizny po 1 stycznia 2007 r. stanie się różnica między przychodem z tej transakcji (zasadniczo -uzyskaną ceną) a poczynionymi nakładami oraz zapłaconym przy nabyciu podatkiem od spadków i darowizn.

Przykład
Załóżmy, że działka budowlana warta jest 80 tys. zł. Darczyńcami są rodzice, którzy przekazują ją córce. Są to więc dwie darowizny - każda o wartości 40 tys. zł między osobami z I grupy podatkowej. Teraz od tych darowizn należy się podatek w łącznej wysokości 2987 zł. Jeśli córka, nie czyniąc nakładów powiększających jej wartość, sprzeda tę nieruchomość np. w 2010 r. za 90 tys. zł, zapłaci podatek odsprzedaży w wysokości 16532,47 zł (90000 zł -2987 zł =87913 zł x 0,19 =16532,47 zł).

Córka jednak nie będzie musiała się bać tego podatku, jeśli powstrzyma się ze sprzedażą przez pięć lat, licząc od końca roku, w którym uzyskała darowiznę.

Zwolnienie dla zameldowanych

Inaczej rzecz będzie się przedstawiać, gdy darowizna dotyczy domu albo mieszkania.
W takim wypadku obdarowany lokum przed 1 stycznia 2007 r., który będzie mieszkał w
nim przez pięć lat, skorzysta z ulgi mieszkaniowej w podatku od spadków i darowizn.

W razie więc sprzedaży po pięciu latach nie zapłaci podatku ani od darowizny, ani od sprzedaży.

Nawet jednak obdarowany mieszkaniem po 1 stycznia 2007 r., który przez dwanaście miesięcy będzie w nim zameldowany na pobyt stały, może sprzedać je po tym czasie, nie płacąc ani podatku od darowizny, ani podatku odsprzedaży. Gdy bowiem chodzi o pierwszą daninę, obejmie go nowe bezwarunkowe zwolnienie dla najbliższych przewidziane w art. 4a ustawy od spadków i darowizn. Podatku zaś dochodowego odsprzedaży nieruchomości i podobnych praw nie zapłaci, bo skorzysta z nowego zwolnienia zapisanego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy z 1991 r. o podatku od dochodów osobistych.

IZABELA LEWANDOWSKA

Opodatkowanie sprzedaży nieruchomości po 1 stycznia 2007 roku    
Podatek  Uzyskane przed 1 stycznia 2007 r.  Uzyskane od 1 stycznia 2007 r.  
10 proc. od przychodu  19 proc. od dochodu  
Bez podatku  po upływie 5 lat  po upływie 5 lat  
Zwolnienia  przeznaczenie przychodu na inwestycję mieszkaniową nabyte w drodze spadku i darowizny  mieszkań i domów, pod warunkiem 12- miesięcznego zameldowania  
O opodatkowaniu sprzedaży podatkiem dochodowym według starych lub nowych zasad decyduje data nabycia. W wypadku nabycia w drodze kupna i darowizny jest nią data aktu notarialnego. Przy nabyciu w drodze spadku - data śmierci spadkodawcy.

[sonia]

Spadki bez tajemnic

PODATEK OD SPADKÓW ZWOLNIENIE DLA NAJBLIŻSZEJ RODZINNY
Kiedy spadek bez podatku

- GP Nr 241 (1859) 2006-12-12 > Podatki

O tym, które spadki będą opodatkowane na nowych, obowiązujących od 1 stycznia 2007 r. zasadach, decyduje nie data otwarcia spadku, ale data przyjęcia go przez spadkobiercę.

nowe prawo

Najważniejszą zmianą wprowadzoną w ustawie o podatku od spadków i darowizn jest likwidacja od 1 stycznia 2007 r. podatku od spadków i darowizn w ramach najbliższej rodziny. Wszystko za sprawą zwolnienia, które przewiduje nowy art. 4a ustawy.

Przepis ten zwalnia od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę. Dziś te same osoby muszą płacić podatek, który w zależności od wartości darowizny lub spadku wynosi od 3 do 7 proc. Podatku nie płaci się tylko wówczas, gdy wartość spadku lub darowizny nie przekracza 9637 zł (ale uwaga – to limit pięcioletni liczony dla wszystkiego, co otrzymujemy od jednej osoby – przykład 1).

PRZYKŁAD 1: JAK PILNOWAĆ LIMITU Podatnik dostał od ojca samochód wart 5000 zł.

Jest to pierwsza darowizna. W przypadku darowizn między ojcem i synem (zstępni) można będzie skorzystać z całkowitego zwolnienia z podatku. Nie trzeba też będzie zawiadamiać urzędu, gdyż wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, nie przekracza 9637 zł. Gdyby jednak podatnik uzyskał w kolejnym roku spadek po ojcu o podobnej wartości, zawiadomienia musiałby już dokonać. Wartość majątku nabytego od i po ojcu w ciągu 5 lat przekroczyłaby 9637 zł (wyniosłaby 10 000 zł). Aby korzystać ze zwolnienia od podatku spadkowego, podatnik powinien zatem złożyć zawiadomienie SD-Z1.

Potrzebny formularz SD-Z1

Ze zwolnienia od podatku będzie można skorzystać pod warunkiem złożenia w urzędzie skarbowym specjalnego zawiadomienia. Przeznaczony będzie do tego specjalny formularz oznaczony SD-Z1. Należy w nim dokładnie opisać wszystko, co po określonej osobie odziedziczyliśmy. Na złożenie oświadczenia będziemy mieli co do zasady miesiąc od dnia powstania obowiązku podatkowego.

Od tej reguły są jednak wyjątki. I tak np. przy nabyciu w drodze dziedziczenia, zapisu lub dalszego zapisu, oświadczenie trzeba będzie złożyć w terminie miesiąca od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku.

I tu uwaga. Przy ustalaniu terminu złożenia zwiadomienia SD-Z1 obowiązują ogólne zasady określone w Ordynacji podatkowej. Oznacza to, że zastosowanie znajdzie reguła, iż terminy określone w miesiącach kończą się z z upływem dnia, który jest taki sam jak w dacie początkowej, w ostatnim miesiącu wyznaczonego terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu nie było – w ostatnim dniu tego miesiąca (przykład 2).

PRZYKŁAD 2: JAK LICZYĆ TERMINY W przypadku spadku zawiadomienie trzeba złożyć w ciągu miesiąca od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku. Załóżmy, że orzeczenie uprawomocniło się 5 maja 2007 r. Kiedy zatem trzeba złożyć zawiadomienie? Otóż najpóźniej 5 czerwca 2007 r. Zgodnie bowiem z przepisami Ordynacji podatkowej terminy określone w miesiącach kończą się z upływem dnia, który jest taki sam jak w dacie początkowej, w ostatnim miesiącu wyznaczonego terminu.

Czasami zdarza się, że osoba, która nabyła spadek, dowie się o tym już po upływie terminu złożenia zawiadomienia. Wówczas zwolnienie stosuje się, gdy nabywca zgłosi nabyte rzeczy lub prawa majątkowe naczelnikowi urzędu skarbowego nie później niż w terminie miesiąca od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu, oraz
uprawdopodobni fakt późniejszego powzięcia wiadomości o ich nabyciu. Spadkobierca będzie też musiał wykazać, że o orzeczeniu stwierdzającym nabycie spadku dowiedział się później.

Brak oświadczenia powoduje, że spadek będzie opodatkowany na zasadach dotyczących pierwszej grupy podatkowej (czyli takich, jakie obowiązują dziś).

Zawiadomienia nie będzie trzeba składać w dwóch przypadkach. Gdy przekazanie majątku nastąpi na podstawie aktu notarialnego lub gdy wartość nabytego majątku nie przekracza 9637 zł.

PRZYJĘCIE SPADKU

Oświadczenie o przyjęciu albo o odrzuceniu spadku może być złożone przed notariuszem albo w sądzie, w którego okręgu znajduje się miejsce zamieszkania lub pobytu składającego oświadczenie. Notariusz albo sąd prześle niezwłocznie oświadczenie wraz z załącznikami do sądu spadku. Oświadczenie może być składane także w toku postępowania o stwierdzenie nabycia spadku.

Otwarcie spadku to za mało

Kluczowe znaczenie w sprawach spadkowych ma moment, w którym powstaje obowiązek podatkowy. W różnych komentarzach można przeczytać, że decydujący jest moment nabycia spadku. Taki pogląd bierze się zapewne stąd, iż z reguły z taką sytuacją mamy do czynienia w przypadku praw nabytych. Jednak przy podatku od spadków z takim poglądem trudno się zgodzić.

To oczywiście prawda, że spadkobierca nabywa spadek z chwilą jego otwarcia. Spadek otwiera się zaś z chwilą śmierci spadkodawcy. Wyraźnie wynika to z kodeksu cywilnego (odpowiednio art. 925 i 924 k.c.). Tylko że ustawa o podatku od spadków i darowizn nie wspomina o momencie nabycia spadku jako zdarzeniu, z którym łączyłby się obowiązek zapłaty podatku. Co zatem przewiduje ustawa? Otóż dwie rzeczy. Po pierwsze, że opodatkowaniu podatkiem od spadków podlega nabycie przez osoby fizyczne rzeczy znajdujących się na terenie RP tytułem dziedziczenia. Po drugie, odpowiada na pytanie, kiedy (w którym momencie) podlega ono opodatkowaniu.

Odpowiedź na to pytanie znajduje się w przepisach dotyczących momentu powstania obowiązku podatkowego. Nie ma wątpliwości, że zarówno z dziś obowiązujących przepisów, jak i tych, które zaczną obowiązywać od 1 stycznia 2007 r., jednoznacznie wynika, że przy nabyciu w drodze dziedziczenia obowiązek zapłaty podatku powstaje z chwilą przyjęcia spadku. Dlaczego przyjęto takie rozwiązanie?

Decyduje przyjęcie spadku

Zgodnie z kodeksem cywilnym, spadkobierca może przyjąć spadek bez ograniczenia odpowiedzialności za długi (przyjęcie proste) bądź z ograniczeniem tej odpowiedzialności (przyjęcie z dobrodziejstwem inwentarza), bądź też spadek odrzucić (art. 1012 k.c.). Oświadczenie o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku może być złożone w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule swego powołania. Jeżeli w tym terminie spadek odrzuci, zostaje wyłączony od dziedziczenia, tak jakby nie dożył otwarcia spadku (art. 1020 k. c.), czyli praw do spadku nie nabywa. Trudno zatem byłoby mówić o tym, że powstał wobec niego obowiązek zapłaty podatku albo że w drodze dziedziczenia nabył własność wchodzących w skład spadku rzeczy. Dlatego konstrukcja podatku od spadków nie wiąże momentu powstania obowiązku podatkowego z nabyciem prawa do spadku, czyli otwarciem spadku.

Stąd też obowiązek podatkowy powstaje dopiero z chwilą przyjęcia spadku (przykład 3).

PRZYKŁAD 3: KTÓRE SPADKI BEZ PODATKU Ojciec podatnika zmarł 2 września 2006 r. W tym dniu nastąpiło otwarcie spadku. Jednak oświadczenie o przyjęciu spadku z dobrodziejstwem inwentarza podatnik złoży dopiero 5 stycznia 2007 r. W takim przypadku obowiązek podatkowy powstał dopiero 5 stycznia 2007 r. Do spadku będą zatem miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązujące od 1 stycznia 2007 r. Podatnik będzie zatem mógł skorzystać z całkowitego zwolnienia od podatku na podstawie art. 4a ustawy. Pod warunkiem jednak, że w terminie złoży zawiadomienie SD-Z1.

O ile odrzucenie spadku wymaga wyraźnego oświadczenia osoby powołanej do spadku, o tyle jego przyjęcie już niekoniecznie. Wystarczy, że osoba powołana do spadku nie złoży w stosownym czasie potrzebnego oświadczenia. Kodeks cywilny wyraźnie przewiduje bowiem, że brak oświadczenia spadkobiercy w terminie sześciomiesięcznym jest jednoznaczny z prostym przyjęciem spadku. Natomiast gdy spadkobiercą jest osoba niemająca pełnej zdolności do czynności prawnych albo osoba, co do której istnieje podstawa do jej całkowitego ubezwłasnowolnienia, albo osoba prawna, brak oświadczenia spadkobiercy w terminie jest jednoznaczny z przyjęciem spadku z dobrodziejstwem inwentarza (art. 1015 k.c.).

Brak oświadczenia oznacza w każdej z tych sytuacji przyjęcie spadku, tyle że w różniących się nieco zakresach. Dla powstania obowiązku podatkowego nie ma to jednak znaczenia (przykład 4). Trzeba też pamiętać, że odrzucenie spadku nie zawsze będzie możliwe (np. art. 1024 k.c. dotyczący odrzucenia spadku z pokrzywdzeniem wierzycieli).

PRZYKŁAD 4: KIEDY PRZYJĘCIE SPADKU BEZ OŚWIADCZENIA Otwarcie spadku po matce podatnika nastąpiło 20 czerwca 2006 r. Do stycznia 2007 r. podatnik nie złożył jednak ani oświadczenia o przyjęciu, ani też o odrzuceniu spadku. Mimo to, spadek został przyjęty. Przyjęcie spadku nastąpiło z upływem 6 miesięcy od otwarcia spadku, czyli w grudniu 2006 r. Obowiązek podatkowy w podatku spadkowym powstał zatem w grudniu 2006 r. A zatem podatnik będzie musiał zapłacić podatek według zasad obowiązujących w pierwszej grupie podatkowej. Nowe zwolnienie dla osób z najbliższej rodzinny nie będzie mogło być w tym przypadku jeszcze zastosowane.

O ostatecznym nabyciu spadku orzeka sąd w specjalnym orzeczeniu. I tu uwaga. W razie zgłoszenia wniosku o nabycie spadku przed upływem sześciu miesięcy od otwarcia spadku, sąd powinien wstrzymać się z wydaniem postanowienia do upływu tego terminu, chyba że wszyscy znani spadkobiercy złożyli już oświadczenia o przyjęciu lub odrzuceniu spadku (art. 1026 k.c.).

Marek Kutarba

PODSTAWA PRAWNA

• Ustawa z 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2004 r. nr 142, poz. 1514 z późn. zm.).
• Ustawa z 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. nr 222, poz. 1629).
• Ustawa z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

PODAROWANY DOM

Konieczny stały meldunek

Osoba, która otrzyma w formie darowizny np. mieszkanie i skorzysta z ulgi, będzie m.in. musiała się w nim zameldować na pobyt stały.

nowe prawo

Także po wejściu w życie w 2007 roku zmienionych przepisów będą zachowane preferencje podatkowe w przypadku podarowania domu lub mieszkania komuś z rodziny.

Nie będzie się zatem wliczać do podstawy opodatkowania wartości nieprzekraczającej 110 mkw. powierzchni użytkowej domu lub lokalu.

Aby skorzystać z tej ulgi, trzeba jednak będzie spełnić określone warunki. Obowiązujące od 2007 roku przepisy będą wymagać, aby osoba korzystająca z ulgi zamieszkiwała, będąc zameldowaną na pobyt stały, w nabytym mieszkaniu lub domu i nie dokonała jego zbycia przez okres pięciu lat. W obecnych przepisach mowa jest tylko o konieczności zamieszkiwania w nabytym lokalu lub budynku przez okres pięciu lat.

- Krzysztof Tomaszewski

[Gaga]

NOWE ODLICZENIA W PIT

Odszkodowania, alimenty, świadczenia

Od 2007 roku zacznie obowiązywać kilka nowych ulg. Zwolnione z podatku będą m.in. alimenty zasądzone przez sąd na rzecz np. byłych małżonków do wysokości 700 zł miesięcznie. Z nowej ulgi skorzystają też pracujący za granicą.

Do najczęściej zmienianych przepisów należy zaliczyć te, które dotyczą zwolnień podatkowych wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Także ostatnią nowelizacją ustawy o PIT, która zacznie obowiązywać z początkiem 2007 roku, dokonano zmian w katalogu tych zwolnień podatkowych.

Najnowsza nowelizacja została opublikowana w Dzienniku Ustaw nr 217, poz. 1588. W tym materiale omawiamy tylko niektóre zmiany, które zostaną wprowadzone przez wspomnianą nowelizację w art. 21 ust. 1 ustawy o PIT.


Odszkodowania za szkody

Zgodnie z obecnym brzmieniem przepisów zawartych w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. f) ustawy o PIT, wolne od podatku są otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane na zasadach, o których mowa w art. 27 ust. 1. Chodzi w tym przypadku o opodatkowanie według progresywnej skali ze stawkami 19, 30 i 40 proc.

Znowelizowana ustawa o PIT zmodyfikuje tę regulację. Zwolnione z PIT będą odszkodowania z wyjątkiem wypłacanych za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali ze wspomnianego art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c. Przypomnijmy, że art. 30c zezwala podatnikom spełniającym określone warunki, na opodatkowania według jednolitej 19-procentowej stawki PIT.


Przebywający czasowo za granicą

Dla osób, które osiągają dochody z pracy za granicą, istotne znaczenie mają zmiany dokonane w art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o PIT. Zgodnie z nowym brzmieniem przepisów, wolna od podatku będzie część przychodów osób przebywających czasowo za granicą i uzyskujących dochody ze stosunku pracy, za każdy dzień pobytu za granicą, w którym podatnik pozostawał w stosunku pracy, w kwocie odpowiadającej 30 proc. diety, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 15.

Zgodnie ze wspomnianym ust. 15, zwolnienie, o którym mowa we wspomnianym art. 21 ust. 1 pkt 20, nie będzie miało zastosowania do wynagrodzenia:

• pracownika odbywającego podróż służbową poza granicami Polski,
• pracownika w związku z jego pobytem poza granicami Polski w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom, a także w związku z pełnieniem funkcji obserwatora w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych, o ile otrzymuje świadczenia zwolnione od podatku na podstawie ust. 1 pkt 83,
• uzyskiwanego przez członka służby zagranicznej.


Nowe zwolnienie dla alimentów

Nowelizacja przewiduje istotne zmiany dotyczące opodatkowania alimentów. Zgodnie z nowymi przepisami zawartymi w art. 21 ust. 1 pkt 127, wolne od podatku będą alimenty:

• na rzecz dzieci, które nie ukończyły 25 roku życia, oraz dzieci bez względu na wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymują zasiłek pielęgnacyjny,
• na rzecz innych osób niż wyżej wymienione (czyli np. dla byłego małżonka), zasądzone przez sąd, do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie 700 zł.


WAŻNE

Wolna od podatku będzie część przychodów osób przebywających czasowo za granicą i uzyskujących dochody ze stosunku pracy, za każdy dzień pobytu za granicą, w którym podatnik pozostawał w stosunku pracy, w kwocie odpowiadającej 30 proc. diety, określonej w przepisach


Przepisy uchylone i zmienione

Nastąpią również zmiany dotyczące zwolnień podatkowych związanych ze sprzedażą nieruchomości i przeznaczaniem uzyskanych pieniędzy na inwestycje mieszkaniowe. Konkretnie uchylone będą regulacje zawarte w obecnym art. 21 ust. 1 pkt 32 – 32a ustawy o PIT. Wprowadzone natomiast zostanie nowe zwolnienie, zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o PIT (zmiany dotyczące m.in. tych kwestii szczegółowo omawiamy w innej części tego dodatku).

Zmodyfikowany ponadto zostanie przepis art. 21 ust. 1 pkt 32b. Zgodnie z jego nowym brzmieniem, zwolnione z PIT będą przychody z zamiany rzeczy lub praw, jeżeli z tytułu jednej umowy nie przekraczają kwoty 2280 zł.

Uchylony też zostanie obecny przepis art. 21 ust. 1 pkt 78a ustawy o PIT. Aktualnie regulacja ta zwalnia z PIT dochody podatników prowadzących osobiście lub w formie spółki klub sportowy w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o sporcie kwalifikowanym (Dz.U. nr 155, poz. 1298), w części przeznaczonej na szkolenie i współzawodnictwo sportowe dzieci i młodzieży.


WAŻNE

Zwolniona z PIT będzie wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, czyli od najbliższych


Świadczenia w naturze

Zgodnie z nowymi przepisami zawartymi w art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o PIT, wolna od podatku będzie wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b), otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn (z określonym zastrzeżeniem zawartym w ust. 20).

Oprócz tego zwolnione z PIT zostaną:

• świadczenia wypłacane bezrobotnym skierowanym do wykonywania prac społecznie użytecznych (art. 21 ust. 1 pkt 128 ustawy o PIT),
• dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego (art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o PIT).


Wolne od podatku będą alimenty na dzieci, a także na rzecz innych osób, zasądzone przez sąd, do wysokości 700 zł miesięcznie
Krzysztof Tomaszewski

[Gaga]

ULGA DLA WYCHOWUJĄCYCH DZIECI
Nie wszyscy rodzice skorzystają

W przyszłym roku z ulgi rodzinnej skorzystają wyłącznie ci rodzice, którzy rozliczają się z uzyskiwanych dochodów według skali podatkowej. Z możliwości tej nie skorzystają podatnicy podatku liniowego i ryczałtowcy.

Podatnicy wychowujący dzieci będą mogli skorzystać z nowej ulgi prorodzinnej. To efekt zmian w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, które zaczną obowiązywać od 1 stycznia 2007 r. Na każde własne lub przysposobione dziecko rodzicom będzie przysługiwało odliczenie w wysokości 120 zł.

Zasady ogólne

Ulga będzie jednak przysługiwała tylko tym podatnikom, którzy są opodatkowani na zasadach ogólnych i płacą podatek według skali podatkowej. Oznacza to, że z nowego rozwiązania nie skorzystają osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, które wybrały jedną z uproszczonych form opodatkowania, czyli kartę podatkową lub ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Obniżyć podatku nie będą mogli także podatnicy, którzy zdecydowali się na opłacanie 19-proc. podatku liniowego.

Ulga będzie mogła zostać odliczona niezależnie od tego, ile dzieci podatnik wychowuje oraz jakie uzyskuje dochody. Ulga dotyczy jedynie podatku dochodowego od osób fizycznych, a to oznacza, że nie będą mogły z niej korzystać osoby, które PIT w ogóle nie płacą. Podatku nie pomniejszą zatem o stosowne odliczenie np. rodziny rolników.

POZBAWIENI ULGI

Z ulgi nie skorzystają:

• podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych korzystający z uproszczonych form opodatkowania tj. ryczałtu lub karty podatkowej oraz opłacający 19-proc. podatek liniowy,
• osoby fizyczne, które nie są opodatkowane PIT, tj. rolnicy.

Na każde dziecko

Ulga w wysokości 120 zł będzie przysługiwała na każde dziecko. Łatwo domyślić się, że kwota odliczenia będzie tym wyższa, im liczniejsza jest rodzina. Odliczenie będzie przysługiwało zarówno na dzieci własne, jak i przysposobione. Wystarczy, jeśli podatnik pomnoży liczbę wychowywanych dzieci przez 120 zł, a otrzyma kwotę, o którą może pomniejszyć podatek. Na przykład rodzina z dwójką dzieci będzie mogła odliczyć 240 zł.

Ulga będzie przysługiwała na dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli:

• małoletnie,
• bez względu na wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek pielęgnacyjny,
• do ukończenia 25 lat uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty lub w przepisach prawa o szkolnictwie wyższym, jeżeli w roku podatkowym dzieci te nie uzyskały dochodów, z wyjątkiem dochodów wolnych od podatku dochodowego, renty rodzinnej oraz dochodów w wysokości niepowodującej obowiązku zapłaty podatku.


Niższy podatek

Ulgę rodzinną podatnik będzie mógł uwzględnić w rocznym PIT po raz pierwszy w rozliczeniu za 2007 rok. Odliczenia dokona albo sam podatnik, albo płatnik w składanym za podatnika rocznym rozliczeniu podatku (gdy podatnik zobowiąże zakład pracy do rozliczenia uzyskanych przez niego dochodów). Ulgę trzeba będzie odliczyć od podatku obliczonego według skali i pomniejszonego o składki na ubezpieczenia zdrowotne.

Odliczenie będzie przysługiwać łącznie obojgu rodzicom. Ustaloną kwotę ulgi, stanowiącą iloczyn liczby wychowywanych dzieci i kwoty 120 zł, będzie można odliczyć od podatku jednego z rodziców lub od podatku obojga. W tym drugim przypadku rodzice będą mogli sami ustalić, w jakiej proporcji odliczą ulgę.


Po rozwodzie

Wprowadzając ulgę rodzinną, ustawodawca pomyślał również o osobach rozwiedzionych. Okazuje się, że zasada, w myśl której wysokość odliczenia przysługuje rodzicom wspólnie, nie ma zastosowania do podatników rozwiedzionych lub w stosunku do których została orzeczona separacja. W tym przypadku odliczenie będzie przysługiwać tylko temu rodzicowi, u którego dzieci faktycznie zamieszkują. Ustawodawca przewidział także sytuację, w której po rozstaniu małżonków dzieci przez część roku podatkowego faktycznie zamieszkują u każdego z nich. Prawo do odliczenia będzie w takiej sytuacji przysługiwało obojgu rodzicom. Kwota, o jaką każdy z nich obniży podatek, będzie stanowiła iloczyn liczby miesięcy pobytu dzieci u rodzica i 1/12 obliczonej kwoty ulgi.

Urząd może kontrolować

Wprowadzając ulgę rodzinną, ustawodawca nie nałożył na rodziców żadnych obowiązków dowodowych dotyczących liczby wychowywanych dzieci. Ale trzeba pamiętać, że podatnikowi, który skorzysta z ulgi niezgodnie z rzeczywistymi uprawnieniami, grożą określone konsekwencje, w tym dopłata odpowiedniej kwoty podatku wraz z odsetkami. Na tym nie koniec. Podatnik powinien też liczyć się z sankcjami karnymi skarbowymi.

Organ podatkowy może sprawdzić w ciągu pięciu lat od dnia złożenia zeznania, czy podatnik rzeczywiście był uprawniony do korzystania z ulgi rodzinnej. Wezwie wtedy podatnika do złożenia stosownych wyjaśnień lub przedstawienia odpowiednich dokumentów. Organ podatkowy ma również inne możliwości. Może dokonać weryfikacji liczby dzieci podatnika w organach administracji publicznej.

Ulga w wysokości 120 zł będzie przysługiwała na każde dziecko
Anna Wojda

[Gaga]

PODATKI 2007 LIKWIDACJA ULG, WALORYZACJA PROGÓW, ZMIANY W KOSZTACH
Podatnicy nie zyskają na zmianach w PIT

• Zamiast obiecywanych dwóch stawek PIT, jedynie odmrożono progi podatkowe
• Będą kłopoty z przepisami o samozatrudnieniu, bo są niejasne i mało precyzyjne
• Urzędy skarbowe będą mogły zwlekać z wydaniem interpretacji podatkowych

 zmiana prawa

Nie zapłacimy w przyszłym roku niższych podatków. Nieznaczne odciążenie domowych budżetów podatnicy odczują dopiero w rozliczeniu za 2007 rok. Choć od początku roku podatnikom obiecywano dużą reformę podatkową, niewiele z tych obietnic zostało. Nawet jeśli pojawią się w przyszłym roku korzystne dla podatników rozwiązania podatkowe, to kosztem likwidacji innych przywilejów, w tym popularnej ulgi odsetkowej.


/kliknij/

Budżet nie straci…

Karolina Tetłak, prawnik w kancelarii Weil, Gotshal & Manges podkreśla, że ustawodawca tak skonstruował przepisy nowelizujące, aby nie uszczuplić wpływów z podatków.

– W rezultacie zmiany wprowadzane od przyszłego roku mają charakter półśrodków i nie prowadzą do rzeczywistego obniżenia obciążeń podatkowych, np. wprowadzenie nowych ulg wiąże się ze zniesieniem dotychczasowych – wyjaśnia nasza rozmówczyni.

Jako przykład podaje odmrożenie po wielu latach progów podatku dochodowego od osób fizycznych i nieznaczne zwiększenie kwoty wolnej od podatku, zamiast zapowiadanego obniżenia stawek. Dodaje, że większość podatników nie odczuje waloryzacji progów, ponieważ ich roczny dochód nie przekracza pierwszego progu.

Podobnie uważa Magdalena Kasiarz, prawnik z zespołu podatkowego kancelarii Wardyński i Wspólnicy.

Również zdaniem Dariusza Malinowskiego, doradcy podatkowego KPMG, wiele wprowadzonych zmian miało ułatwić prowadzenie działalności gospodarczej. Niestety, spora część z tych zmian wywoła skutek odwrotny do zamierzonego.


…za to podatnicy sporo

– Kontrowersyjna jest zmiana pozwalająca organom podatkowym na określanie, czy stosunek łączący zleceniobiorcę i zleceniodawcę jest stosunkiem pracy czy nie – podkreśla Magdalena Kosiarz.

Powierzanie organom podatkowym interpretacji nieostrych przepisów budzi uzasadnioną obawę. Podatników, zwłaszcza zleceniobiorców, czeka stan niepewności prawnej. To na nich przerzucone zostało ryzyko niepobrania zaliczki na podatek dochodowy.

Choć wskazana zmiana może poprawić jakość umów z samozatrudnionymi, to nie przyczyni się do zmniejszenia niektórych negatywnych aspektów samozatrudnienia ani do zmniejszenia zakresu tego zjawiska.


W 2007 roku pojawią się nowe ulgi – dla krwiodawców oraz osob posiadających dzieci. Nie będzie natomiast tak popularnej wśród podatników ulgi odsetkowej

Do katalogu najgorszych zmian Dariusz Malinowski zalicza jeszcze znowelizowany art. 14d Ordynacji podatkowej zakreślający termin wydania interpretacji prawa podatkowego. Tak jak dotychczas termin ten wynosi 3 miesiące, ale będzie mógł zostać przedłużony o okres opóźnień spowodowanych m.in z przyczyn niezależnych od organu.

– Można przypuszczać, że termin na wydanie interpretacji będzie nawet kilkakrotnie przedłużany, a wydanie interpretacji będzie się opóźniać – twierdzi ekspert. To z kolei podważa sens wydawania interpretacji, bo opóźnienia w uzyskaniu interpretacji uniemożliwią podatnikom planowanie podatkowe i skorzystanie z ochrony wynikającej z interpretacji.

Po nowym roku zaczną również obowiązywać zmiany korzystne dla podatników.


Będą też korzyści

Jedną z nich jest zwolnienie od podatku od spadków i darowizn dla najbliższych. Kolejna to wyraźne wprowadzenie możliwości podpisu deklaracji przez pełnomocnika czy poszerzenie definicji kosztów uzyskania przychodu. Przykładem korzystnego rozwiązania jest też art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT. Dzięki jego zmianie podatnik będzie mógł zaliczyć całość wydatków reklamowych w koszty podatkowe.

Innym korzystnym dla podatników rozwiązaniem jest obowiązujący już przepis art. 14c ustawy o kontroli skarbowej, umożliwiający podatnikom skorygowanie deklaracji podatkowych po zakończeniu kontroli prowadzonej przez urzędy kontroli skarbowej.

Aleksandra Tarka
zródło

[Gaga]

Podatek od spadków i darowizn po 1 stycznia 2007 roku

W nowym roku wchodzi w życie generalne zwolnienie z podatku od spadków i darowizn dla najbliższych. Zmiany te przynosi ustawa z 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz o podatku od czynności cywilnoprawnych ( DzU nr 222, poz. 1629). Na pytania czytelników dotyczące tej nowości odpowiadała przy redakcyjnym telefonie dyrektor Justyna Przekopiak z Departamentu Podatków i Opłat Lokalnych Ministerstwa Finansów.

Darowizna z podatkiem, sprzedaż bez obciążenia
Jesteśmy już umówieni u notariusza 29 grudnia br. na spisanie umowy darowizny. Rodzice chcą mi dać działkę budowlaną. Zamierzam sprzedać ją w 2007 r. lub 2008 r. i kupić za nią mieszkanie. Czy będę wówczas płacił 19-proc. podatek?

Nie. Skorzysta pan bowiem z przysługującego w ramach praw nabytych zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które obejmuje przychody ze sprzedaży nieruchomości, użytkowania wieczystego i spółdzielczych praw własnościowych nabytych w drodze spadku lub darowizny.

Babcia zamierza darować mi działkę rekreacyjną z domem letniskowym. Umowa u notariusza może być zawarta jeszcze w tym roku. Nie zamierzam sprzedać tej działki przez co najmniej 5 lat. Czy bardziej opłaci się poczekać z darowizną do 2007 r.?

Tak. Jeśli umowa zostanie zawarta po 1 stycznia 2007 r., darowizna będzie objęta nowym zwolnieniem z podatku od spadków i darowizn. Jeśli działka zostanie sprzedana po upływie 5 lat, licząc od końca roku, w którym notariusz spisał umowę, nie będzie też wchodził w rachubę nowy 19-proc. podatek od sprzedaży nieruchomości.

Całkowite zwolnienie dla najbliższych
Mój przyszły mąż ma otrzymać w darowiźnie od swoich rodziców - dom jednorodzinny z działką. Jego wielkość wynosi 178 mkw., a powierzchnia działki 340 mkw. Ze względu na informacje w prasie o zmianie przepisów jego rodzice wstrzymali się z darowizną do 2007 r. Zgodnie z ustawą z podatku są zwolnione darowizny między rodzicami i dziećmi. Wydaje mi się jednak, że jeśli darowane mieszkanie ma więcej niż 110 mkw., płaci się i tak podatek od wartości nadwyżki i od wartości działki. Czy dobrze zrozumiałam przepisy?

Nie. Od 1 stycznia 2007 r. zwolnione będą z podatku od spadków i darowizn wszystkie darowizny na rzecz: dzieci, wnuków, prawnuków, rodziców, dziadków, pradziadków oraz na rzecz rodzeństwa, bez względu na jej wartość i przedmiot. Jeśli przyszli teściowe darują swemu synowi, a pani narzeczonemu dom w 2007 r., nie będzie obowiązku wnoszenia podatku od tej darowizny.

W takim razie dlaczego została pozostawiona w ustawie ulga mieszkaniowa obejmująca 110 mkw. mieszkania albo domu? Kogo będzie ona dotyczyć po 1 stycznia 2007 r.?

Korzystać z niej będą mogli synowe, zięciowie i teściowie, których nie obejmuje nowe zwolnienie dla najbliższych, oraz spadkobiercy należący do II i III grupy podatkowej.

W styczniu 2007 r. otrzymam od matki jako darowiznę mieszkanie o pow. 46 mkw. Chcę je szybko sprzedać osobie trzeciej na wolnym rynku, a w ciągu kolejnych tygodni zamierzam przeznaczyć pieniądze ze sprzedaży na zakup równorzędnego mieszkania, ale w innej części miasta. Nowe mieszkanie w ramach przetargu ograniczonego może nabyć moja żona. Czy zapłacę podatek od darowizny i podatek od sprzedaży?

Tak. Zapłaci pan podatek od sprzedaży, ale nie zapłaci od darowizny, bo skorzysta pan z nowego zwolnienia obejmującego m.in. spadki i darowizny uzyskane od rodziców. Jeśli od końca roku, w którym pana matka nabyła to mieszkanie, upłynęło 5 lat, korzystniej będzie dla państwa, by sprzedała to mieszkanie i podarowała panu pieniądze ze sprzedaży. Ona w takiej sytuacji nie zapłaci podatku odsprzedaży, a pan od darowizny pieniędzy, jeśli zostaną przelane na pana rachunek bankowy lub przekazane pocztą, a naczelnik urzędu skarbowego zostanie zawiadomiony o darowiźnie. To, w jaki sposób wyda pan te pieniądze, nie ma znaczenia. Jeżeli przekaże je pan żonie na kupno mieszkania, to ona również nie zapłaci podatku od darowizny jako osoba całkowicie zwolniona z niego na podstawie nowych przepisów.

Nieposiadanie własnego mieszkania
Jestem jedynym spadkobiercą mojej matki, która zmarła w 2006 r. i pozostawiła mi w spadku mieszkanie będące własnością hipoteczną. Ja wspólnie z żoną zajmuję mieszkanie spółdzielcze własnościowe, które teściowie kupili jej przed ślubem. Zamierzamy zostawić to mieszkanie synowi i przenieść się do odziedziczonego mieszkania. Czy mogę skorzystać z ulgi mieszkaniowej?

Tak. Spółdzielcze własnościowe prawo do mieszkania należy bowiem do majątku osobistego pana żony. Bez znaczenia jest też, że mieszka pan w nim obecnie. Warunek nie posiadania praw do innego mieszkania albo domu mieszkalnego zapisany w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn dotyczy spadkobiercy, a nie jego małżonka.

Kiedy informować o darowiźnie
Czy, jeśli oboje rodzice będący małżeństwem podarują mi w nowym roku 15 tys. zł, będę musiał w celu skorzystania ze zwolnienia zawiadomić urząd skarbowy o darowiźnie?

Nie. Z punktu widzenia podatku od spadków i darowizn są to dwie darowizny. Zawiadomienie urzędu skarbowego o darowiźnie m.in. od rodziców na rzecz dzieci nie jest konieczne, jeżeli wartość darowizny wraz z innymi darowiznami od tej samej osoby z ostatnich 5 lat nie przekroczyła kwoty wolnej, która dla obdarowanych należących do I grupy podatkowej wynosi 9637 zł.

Rodzice już wcześniej, w 2005 r., wspólnie podarowali mi 11 tys. zł. Wydałem je wraz ze swoimi oszczędnościami na kupno samochodu.

W takiej sytuacji wartość obu tych darowizn od każdego z rodziców przekroczy w sumie kwotę wolną. Do skorzystania ze zwolnienia z podatku od spadków i darowizn konieczne będzie zawiadomienie o tych darowiznach naczelnika urzędu skarbowego.

Justyna Przekopiak, notowała Izabela Lewandowska

[Gaga]

Zwolnienia tylko po zawiadomieniu

Od tego roku nie płacimy podatku od darowizn i spadków uzyskanych od najbliższych. Jednakże warunkiem tego zwolnienia jest zawiadomienie urzędu skarbowego o darowiźnie lub spadku


W celu skorzystania ze zwolnienia trzeba wypełnić formularz, którego wzór zawiera rozporządzenie ministra finansów z 18 grudnia 2006 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych ( DzU nr 243, poz. 1762). Zwolnienie dotyczy darowizn i spadków uzyskanych od 1 stycznia 2007 r. Gdy chodzi o spadki, decyduje data śmierci spadkodawcy.

Formularz, oznaczony symbolem SD-1, ma formę podobną do znanych nam formularzy PIT. Oprócz danych identyfikujących obdarowanego czy spadkobiercę podaje się w nim informacje o sposobie nabycia własności rzeczy lub praw (np. dziedzicznie, zapis, zachowek, darowizna, nabycie praw do wkładów oszczędnościowych na podstawiedyspozycji wkładcy), dane dotyczące dokumentu będącego podstawą nabycia (np. testament, prawomocne orzeczenie sądu stwierdzające nabycie praw do spadku, umowa).

W SD-1 muszą się też znaleźć dane dotyczące rodzaju uzyskanych rzeczy i praw majątkowych (np. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego o pow... mkw., środki pieniężne), informacje o miejscu ich położenia i wartości rynkowej.

Zgłoszenie jest podstawowym warunkiem skorzystania z nowego zwolnienia. Niedopełnienie go oznacza konieczność zapłacenia podatku według zasad odnoszących się do nabywców należących do I grupy podatkowej. Nie ma obowiązku zgłoszenia, gdy podstawą nabycia dóbr był akt notarialny. Dotyczy to w praktyce wszystkich umów darowizny obejmujących nieruchomości, prawo użytkowania wieczystego oraz własnościowe prawa spółdzielcze, bo te musi spisać notariusz.

Nie trzeba też zgłaszać darowizn, których wartość wraz z ewentualnymi darowiznami uzyskanymi od tej samej osoby wciągu ostatnich pięciu lat nie przekroczyła kwoty wolnej, tj. 9637 zł.

Warunkiem zwolnienia darowizn pieniężnych jest -oprócz zgłoszenia -przekazanie ich na rachunek bankowy obdarowanego lub jego rachunek w SKOK albo przekazem pieniężnym. W zgłoszeniu trzeba wskazać sposób przekazania pieniędzy, a także nazwę banku (SKOK).

Co ważne, nie wolno spóźnić się ze zgłoszeniem. Spadkobiercy mają na zgłoszenie miesiąc, licząc od dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu stwierdzającego nabycie spadku. Dla obdarowanych, gdy darowizna nie ma formy notarialnej, termin ten biegnie od dnia spełnienia świadczenia, czyli wręczenia darowizny. W wypadku darowizn pieniężnych zgłoszenie na SD-1 obdarowany musi złożyć w urzędzie skarbowym albo nadać listem poleconym najpóźniej w miesiąc od dnia, w którym uzyska możność dysponowania pieniędzmi, a więc gdy znajdą się one na jego rachunku bankowym, uzyska przekaz pocztowy albo zawiadomienie z poczty o możliwości ich pobrania.

Izabela Lewandowska

[Gaga]

Zeszłoroczne nabytki obciążone na dotychczasowych zasadach

Podatnicy z przychodu uzyskanego od 1 stycznia 2007 r. ze sprzedaży nieruchomości, prawa użytkowania wieczystego oraz praw spółdzielczych rozliczać się będą na nowym formularzu PIT-23.


Jak ma on wyglądać, minister finansów ustalił w rozporządzeniu z 14 grudnia 2006 r. w sprawie określenia wzoru deklaracji obowiązującej w zakresie zryczałtowanego podatku od przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych ( DzU z 2006 r. nr 243, poz. 1758).

Od nowego roku zmieniły się zasadniczo zasady opodatkowaniawpływów ze sprzedaży wskazanych dóbr. Zmiany te przynosi nowelizacja z 16 listopada 2006 r. do ustawy z 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( DzU z 2006 r. nr 217, poz.1588). Jednakże nowe zasady dotyczyć będą tylko nieruchomości i wskazanych praw uzyskanych od 1 stycznia 2007 r. Do sprzedaży nieruchomości i praw uzyskanych przed tą datą odnosić się będą dotychczasowe zasady. Podatek od tych przychodów jest zryczałtowany i fiskusowi należy oddać 10 proc. przychodu pomniejszonego o ewentualne koszty transakcji, jeśli obciążały one sprzedającego (np. o opłatę notarialną, sądową, koszty pośrednika obrotu nieruchomościami). Nadal korzystać można w odniesieniu do przychodu ze sprzedaży: nieruchomości, prawa użytkowania wieczystego i praw spółdzielczych nabytych przed 1 stycznia 2007 r. z dotychczasowych zwolnień z tego podatku, m.in. zwolnienia dla przeznaczających pieniądze z takiej transakcji na inwestycje mieszkaniowe. Zamierzający skorzystać z tego zwolnienia muszą w terminie 14 dni od dnia dokonania transakcji, czyli notarialnej umowy sprzedaży, złożyć w urzędzie skarbowym stosowne oświadczenie. Ci, którzy z tego zwolnienia nie korzystają albo chcą przeznaczyć na cele mieszkaniowe tylko część pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży, muszą w tym terminie złożyć PIT-23 i zapłacić należny ryczałt. Rozporządzenie ustalające nowy wzór PIT-23 weszło w życie 1 stycznia 2007 r.

i.l.

[ilonadora]

Czy i jak rozliczać się w kraju z zagranicznych dochodów


Zarobki w Irlandii

Pracowałam w 2006 r. przez trzy miesiące w Irlandii i otrzymywałam tam wynagrodzenie wedle najniższej stawki. Pracodawca irlandzki pobrał podatek od mojego wynagrodzenia. Czy muszę rozliczyć się z tych dochodów także w Polsce?

Tak. Jednak dopiero w zeznaniu rocznym i pod warunkiem, że uzyskała pani w 2006 r. również dochody w Polsce opodatkowane na zasadach ogólnych, według skali podatkowej, np. z pracy, z umów-zleceń. Jeśli takich dochodów pani nie miała, żadne rozliczenie z polskim fiskusem w rachubę nie wchodzi. Stosownie do umowy z 1995 r. między Polską a Republiką Irlandii o unikaniu podwójnego opodatkowania obowiązuje tzw. metoda wyłączenia z progresją. Oznacza ona, że jeśli miała pani dochody w Polsce, które muszą być wykazane w zeznaniu podatkowym, dochody uzyskane w Irlandii uwzględni pani w tym zeznaniu tylko w jednym celu: do ustalenia odpowiednio wyższej stopy procentowej, zgodnie z którą zapłaci pani podatek od polskich dochodów. Przedtem jednak ma pani prawo pomniejszyć dochody uzyskane w Irlandii o równowartość diet w wysokości przysługującej osobom odbywającym z Polski podróż służbową do Irlandii. Pomniejszenie to przysługuje za każdy dzień wykonywania pracy, ale nie więcej niż za 30 dni w roku.

Dochody zagraniczne pomniejszane o diety

Pracowałam w 2006 r. od 1 czerwca do 30 września w Niemczech. Będę się z wynagrodzeń za tę pracę rozliczać w zeznaniu podatkowym składanym w Polsce. Gdzie znaleźć wysokość diety, o którą mogę do celów tych rozliczeń pomniejszyć dochody uzyskane w Niemczech?

Przez cały 2006 r. obowiązywały takie same stawki diet zagranicznych. Ustalono je w załączniku do rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju ( DzU nr 236, poz. 1991 ze zm.). Stawki diet zagranicznych obowiązujące od 1 stycznia do 31 grudnia 2006 r. zamieszczone są w załączniku do tego rozporządzenia opublikowanym w Dzienniku Ustaw z 2005 r. nr 186, poz. 1555. Wszyscy podatnicy zamieszkali w Polsce, którzy uzyskują dochody ze stosunku pracy za granicą, mogą w zeznaniu rocznym za 2006 r. składanym w polskim urzędzie skarbowym pomniejszyć dochody o 30 proc. diety przysługującej podróżującym do danego kraju służbowo za każdy dzień pobytu za granicą. Dotychczas to zwolnienie przysługiwało w wysokości takiej diety za każdy dzień pracy, ale za nie więcej niż 30 dni.

Tę innowację przyniosła nowelizacja z 16 listopada 2006 r. do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest ona korzystna dla pracujących przez dłuższy czas, ale niekorzystna dla wyjeżdżających do pracy na krótko: na miesiąc, dwa lub trzy. Dlatego w rozliczeniu za 2006 r., jeśli odliczenie w wysokości 30 proc. diety byłoby niższe niż przysługujące na dotychczasowych zasadach (pełna dieta za 30 dni), można, ale tylko w zeznaniu za 2006 r., pomniejszyć zagraniczne dochody na dotychczasowych zasadach. Dieta za dobę delegacji służbowej w Niemczech wynosiła w 2005 r. 42 euro.

Kontrakt w Luksemburgu

Córka rozpoczęła w lutym 2006 r. pracę w Luksemburgu. Ma podpisany kontrakt na rok. W 2006 r. nie będzie miała w Polsce żadnych dochodów oprócz dochodów z dywidendy i ewentualnie ze sprzedaży akcji. Czy i w jaki sposób będzie się musiała rozliczyć z wynagrodzeń uzyskanych w Luksemburgu z polskim fiskusem?

Z dochodów uzyskanych w Luksemburgu z polskim fiskusem córka nie będzie się rozliczać. Umowa z 1996 r. zawarta z Luksemburgiem przewiduje jako metodę unikania podwójnego opodatkowania tzw. wyłączenia z progresją. Oznacza to, że dochody uzyskane w Luksemburgu przez osoby mające miejsce zamieszkania w Polsce są u nas zwolnione z podatku. Uwzględnia się je tylko przy ustalaniu stopy procentowej, według której będą opodatkowane dochody objęte ustawą o podatku dochodowym i opodatkowane wedle skali podatkowej dochody uzyskane w Polsce. Jeśli jednak córka w 2006 r. takich dochodów nie będzie miała, to z dochodów uzyskanych w Luksemburgu w ogóle z polskim fiskusem nie będzie się rozliczać. Gdyby jedynym jej dochodem była dywidenda, wypłacający pobierze od niej podatek zryczałtowany i żadnego zeznania za 2006 r. córka nie będzie składać. Natomiast z dochodów uzyskanych ewentualnie ze sprzedaży akcji rozliczy się na PIT-38.

Rozliczenie po powrocie z USA

W art. 16 umowy z 1976 r. o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej ze Stanami Zjednoczonymi zapisano, że jeśli osoba mająca miejsce zamieszkania w pierwszym umawiającym się państwie osiąga wynagrodzenie w drugim umawiającym się państwie, dochody te mogą być opodatkowane tylko w pierwszym umawiającym się państwie, jeśli przebywa ona na terytorium drugiego umawiającego się państwa łącznie nie dłużej niż 183 dni podczas roku podatkowego. Czy to oznacza, że osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce, która przebywała w USA mniej niż 183 dni w roku, nie musi się rozliczać z polskim fiskusem?

NIE. Wręcz przeciwnie. Oznacza to, że od wynagrodzenia uzyskanego w USA tam podatku nie płaci, natomiast płaci go w Polsce. Ale uwaga. Muszą być spełnione jeszcze dwa warunki. Musi to być wynagrodzenie wypłacane przez osobę lub instytucję niemającą w USA miejsca zamieszkania albo siedziby i nie może go wypłacać zakład, który taka osoba lub firma ma w USA. Przepis ten dotyczy w praktyce pracowników delegowanych do pracy w USA przez pracodawcę polskiego.

Na rzecz polskiej placówki we Francji

Otrzymałam wynagrodzenie z umowy-zlecenia wykonanej na rzecz polskiej placówki dyplomatycznej w Paryżu. Mam obywatelstwo polskie, ale od 20 lat mieszkam we Francji. W Polsce nie jestem zameldowana i nie zamierzam wracać do kraju. Mam jednak polski NIP, ponieważ płaciłam w Polsce podatek od spadku po rodzicach. Czy muszę rozliczyć się z wynagrodzenia z umowy-zlecenia z polskim fiskusem?

Nie. Z tego, co pani napisała, wynika, że miejscem pani zamieszkania jest tylko Francja. W Polsce miałaby pani tylko ograniczony obowiązek podatkowy, tj. płaciłaby go pani tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Polski. Z wynagrodzenia z umowy-zlecenia uzyskanego we Francji rozliczy się pani tylko z francuskim fiskusem. Z punktu widzenia rozliczeń podatkowych bez znaczenia jest, że wynagrodzenie wypłaciła polska placówka dyplomatyczna.

Rozliczenia na PIT-36

W zeszłym roku poza zasiłkiem przedemerytalnym otrzymałem pieniądze z umowy o dzieło od zagranicznego przedsiębiorcy. Wpłaciłem zaliczkę na podatek i wypełniłem PIT-53. Jaki mam złożyć PIT na potrzeby rozliczenia podatkowego na koniec roku?

W razie osiągnięcia dochodów za granicą powinien pan złożyć PIT-36.

rzeczpospolita

[Ulka]

Czy można rozliczyć się jako samotny rodzic

Od kilku lat jestem osobą samotnie wychowującą dziecko. Mój syn skończył w lipcu 18 lat. Nie podjął dalszej nauki, a od września zaczął pracować jako mechanik w warsztacie samochodowym. Czy mimo wszystko mogę rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko?

Tak Co prawda prawo do rozliczenia w sposób preferencyjny przysługuje osobie samotnie wychowującej dziecko małoletnie (czyli do osiągnięcia pełnoletności), a pani syn stał się pełnoletni w chwili 18 urodzin. Nie uczy się, więc nie dotyczy go warunek mówiący, że preferencyjny sposób rozliczenia przysługuje rodzicom i opiekunom dzieci do ukończenia 25 lat uczących się w szkołach (w tym wyższych). Jednak w odróżnieniu od rozliczenia dla małżonków, warunków przewidzianych dla samotnych rodziców nie trzeba spełniać przez cały rok podatkowy. Ponieważ przez część roku spełniała pani warunki przewidziane dla tego sposobu rozliczenia, może pani w zeznaniu rocznym z niego skorzystać. Jednocześnie proszę pamiętać, że syn jako pełnoletnie dziecko, które w roku podatkowym uzyskało dochody podlegające opodatkowaniu, będzie musiał samodzielnie złożyć zeznanie podatkowe o wysokości dochodów osiągniętych od dnia uzyskania pełnoletności. Nawet, jeśli dochód uzyskany od tego dnia nie przekroczył kwoty powodującej konieczność zapłaty podatku. Za 2006 rok była to kwota 2790 zł. Jeżeli dochód był niższy, zaliczki pobrane w ciągu roku na podatek zostaną synowi zwrócone.

PODSTAWA PRAWNA
■ Art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Gazeta Prawna 11.01.2007r

[Ulka]

ZEZNANIA ZA 2006 ROK DOCHODY MAŁOLETNICH W ZEZNANIU PODATKOWYM

Dziecko zarabia, PIT wypełnia rodzic

Dochody małoletnich dzieci rodzice doliczają do własnych i wykazują w PIT-36, ale tylko wtedy, gdy mogą dysponować tymi dochodami.

Jeśli dochody np. z wynajmu mieszkania otrzymuje małoletnie dziecko, ale rodzice nimi dysponują, to muszą oni wypełnić PIT, w którym te dochody wykażą.

Konieczność doliczania dochodów dzieci do własnych wynika z art. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, osoby, które wychowują małoletnie dzieci (lub dziecko), zarówno własne, jak i przysposobione, powinny dochody tych dzieci doliczyć do własnych dochodów wykazanych w zeznaniu rocznym. Zrobią tak jednak tylko wtedy, gdy przysługuje im prawo dysponowania dochodami dzieci. Prawa takiego nie będą miały np. osoby pozbawione przez sąd władzy rodzicielskiej.

Nie wszystkie jednak dochody, jakie uzyskują dzieci, trzeba wykazywać w PIT. Rodzice nie wykazują we własnym zeznaniu dochodów z pracy dzieci, a także ze stypendiów oraz dochodów z przedmiotów oddanych dzieciom do swobodnego użytku. Oznacza to, że jeśli małoletnie dziecko osiąga takie dochody, należy złożyć odrębne zeznanie na imię i nazwisko dziecka. Zeznanie takie wypełniają jednak i podpisują w imieniu dziecka rodzice.

Zasady te dotyczą jednak wyłącznie dzieci małoletnich, a więc takich, które nie ukończyły jeszcze 18 lat. Jeśli dziecko ukończy 18 lat, z dochodów uzyskanych w ciągu roku będzie musiało rozliczyć się samodzielnie. Bez znaczenia pozostanie źródło i wysokość dochodów.

Załącznik do zeznania

Dochody małoletnich dzieci podlegające łącznemu opodatkowaniu z dochodami rodziców należy wykazać w załączniku PIT-M. Nie jest to skomplikowany formularz. Wpisuje się w nim przychód, koszty uzyskania tego przychodu, dochód (lub stratę), a także zaliczki od uzyskanych przez małoletnie dziecko przychodów z rent krajowych i zagranicznych, najmu lub dzierżawy, praw majątkowych, a także innych przychodów podlegających łącznemu opodatkowaniu z przychodami rodziców. Po wypełnieniu załącznika PIT-M rodzice muszą wynikający z niego dochód oraz sumę zaliczek przenieść do odpowiednich pozycji zeznania PIT-36. Służą do tego pozycje od 125 do 128.


Formularz dla opiekuna

Obowiązek doliczenia dochodów małoletnich dzieci do swoich własnych mają tylko osoby wychowujące własne dzieci lub dzieci przysposobione. Takiego obowiązku nie mają np. dziadkowie lub inni krewni, którzy wyrokiem sądu zostali zobowiązani do wychowywania dzieci w przypadku np. śmierci ich rodziców. W takim przypadku, gdy dziecko uzyskało jakiś dochód, konieczne jest złożenie w jego imieniu odrębnego zeznania. Zasady te dotyczą również rodzin zastępczych.


PRZYKŁAD DOCHODY Z NAJMU MIESZKANIA

Rodzice wynajmują mieszkanie odziedziczone przez ich syna po zmarłym dziadku. Syn ma 12 lat. Roczny dochód z wynajmu wynosi 18 000 zł i otrzymuje go dziecko. Pieniędzmi dysponują jednak rodzice. W takim przypadku istnieje konieczność rozliczenia się z uzyskanych dochodów. Rodzice powinni więc doliczyć do swoich dochodów te, które uzyskało dziecko, i wykazać je w PIT-36. Poza wypełnieniem zeznania, konieczne będzie jeszcze wpisanie kwot dochodu uzyskanego przez dziecko w załączniku PIT-M.

Więcej: Formularz PIT-M oraz PIT-36 można pobrać ze stron internetowych Ministerstwa Finansów www.mf.gov.pl

 Anna Wojda

Gazeta Prawna 15.01.2007r

[Ulka]

Alimenty od byłego męża trzeba wykazać w zeznaniu rocznym

Podatnik, który od byłego małżonka dostawał alimenty, musi je wykazać w zeznaniu rocznym za 2006 rok. Kwoty otrzymane z tego tytułu w ubiegłym roku nie były zwolnione z podatku.

Zgodnie z przepisami obowiązującymi do końca ubiegłego roku, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegały wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem tych, które zostały wymienione w samej ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz tych, od których zaniechano poboru podatku. Za przychody z innych źródeł uważano zaś m.in. alimenty z innych źródeł, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci.

Bez zwolnienia

W stosunku do takich przychodów nie obowiązywało więc ani zwolnienie od podatku, ani też nie zdecydowano o zaniechaniu poboru podatku. W konsekwencji podatnicy, którzy np. w wyniku rozwodu dostawali zasądzone przez sąd alimenty od byłego małżonka, uzyskiwali przychód, który podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Z tego przychodu należy się teraz rozliczyć w zeznaniu rocznym. Tylko alimentów na rzecz dzieci, jako niestanowiących przychodu, nie uwzględnia się w zeznaniu rocznym.

Zmiana przepisów

Inaczej będzie, gdy rozliczenie roczne będzie dotyczyło 2007 roku. Zgodnie bowiem ze znowelizowanym brzmieniem art. 21 ust. 1 pkt 127 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.) wolne od podatku dochodowego są alimenty na rzecz dzieci, które nie ukończyły 25 roku życia, oraz dzieci bez względu na wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymują zasiłek pielęgnacyjny. Wprowadzono też nowe rozwiązanie, które dotyczy opodatkowania alimentów na rzecz innych osób, niż wymienione wyżej. Nie będą podlegały opodatkowaniu alimenty na rzecz tych osób, zasądzone przez sąd, do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie 700 zł. Opodatkowaniu będzie więc podlegała nadwyżka ponad tę kwotę. Trzeba też pamiętać o nowej treści art. 20 ust. 1 ustawy o PIT. Zgodnie z jego treścią, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. To oznacza, że alimenty niewymienione w art. 21 ust. 1 pkt 127 są traktowane jako przychód i podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach.

 Edyta Wereszczyńska

Gazeta Prawna 16.01.2007r.

[Ania i Sebuś]

Witam po długiej nieobecnosci na forum! Jeśli taki wątek już istnieje to prosze o wybaczenie i przeniesienie na stosowny. Szukałam, ale nie znalazłam a przy komputerze jestem na chwilkę. Mam pytanie: odtrzymałam na konto wpłaty ok kilku osób z dopiskiem ,,wpłata na leczenie Sebastiana". Chciałam się dowiedzieć czy te no w sumie darowizny musze wykazać w US i w ogóle jak wyglada cała sprawa z darowiznami, no i jak to sie ma do zasiłku pielęgnacyjnego w MOPSie. Chciałabym się dowiedzieć więcej na ten temat ( kwoty zwolnione od zgłaszania - jeśli w ogóle istnieją i inne cenne rzeczy). Ja ogólnie nie mam takiej siły przebicia jak inne mamy  a na dodatek nie wiem jak to potem jest z tymi darowiznami a US boję się jakoś, chyba jak wszyscy... Pozdrawiam! ANIA

[Gaga]

Witam
Jest dość obszerny wątek i jeśli mnie pamięć nie myli,poruszany temat w nim już był.

podatki - odliczenia-darowizny-PIT-y
http://forum.darzycia.pl/topic,1567.htm

[Ulka]

Aniu przeczytaj zwłaszcza drugą stronę tego watku :-)

http://forum.darzycia.pl/topic,4921.htm?postdays=0&postorder=asc&start=20

zasiłek pielęgnacyjny nie jest zależny od dochodów i nie wykazuje się go w zeznaniu PIT

[Emilianka]

Ulga rehabilitacyjna


Broszura informacyjna:
Ulga rehabilitacyjna

 - do pobrania


Ulga rehabilitacyjna

Warunkiem odliczenia wydatków jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:
- orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
- decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę - szkoleniową albo rentę socjalną, albo
orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Z ulgi mogą skorzystać również podatnicy, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe - jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty limitu 9'120 zł.


Odliczeniu podlegają wydatki na:

adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,  
zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego,  
zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,  
odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym,  
odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne,
opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa,
utrzymanie przez osoby niewidome I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, psa przewodnika.  
opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa,
opłacenie tłumacza języka migowego,  
kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 roku życia,  
leki - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą limitu, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo),
odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:
13.1. osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego,
13.2. osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 - również innymi środkami transportu niż wymienione w p.13.1,
używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne,
odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:
15.1. na turnusie rehabilitacyjnym,
15.2. w zakładach, o których mowa w pkt. 6,
15.3. na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt. 11.

[beszka]

Mam takie pytanko, otóż w zeszłym roku w maju remontowałam łazienkę dla niepełnosprawnej córki. PFRON dofinansował mi 5 tys, zł a mój wkład wynosił 1. 500zł, czy tą moją sumkę możemy z mężem odliczyć od podatku?

[Ulka]

Beszko tak, ale  od dochodu :-)

[Ulka]

Samotnym rodzicem nie trzeba być przez cały rok

Osobą samotnie wychowującą dziecko wystarczy być tylko jeden dzień w roku, by skorzystać z preferencyjnego sposobu rozliczenia.

Z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika wyraźnie, że nowożeńcy ze wspólnym rozliczeniem muszą czekać cały rok. Podatnikom, którzy chcą rozliczyć się jako osoby samotnie wychowujące dziecko, często wydaje się, że termin ten dotyczy również ich. Tymczasem jest inaczej.

Przemysław Polkowski, doradca podatkowy z kancelarii Chałas i Wspólnicy, przypomina, że zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od osób samotnie wychowujących w roku podatkowym dzieci podatek może być określony na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów takiej osoby. Do sumy tych dochodów nie wlicza się jednak dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w ustawie o PIT. Z możliwości tej skorzystać mogą osoby wychowujące:

• dzieci małoletnie (do ukończenia 18 roku życia),
• dzieci, bez względu na ich wiek, na które, zgodnie z odrębnymi przepisami, pobierany był zasiłek pielęgnacyjny,
• dzieci do ukończenia 25 lat uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty lub w przepisach Prawo o szkolnictwie wyższym, jeżeli w roku podatkowym dzieci te nie uzyskały dochodów (z pewnymi wyjątkami).

– Okres opieki w ciągu roku nie ma znaczenia dla możliwości skorzystania z preferencji. Może to być nawet jeden dzień – twierdzi Przemysław Polkowski.

Osoby, które stały się samotnymi rodzicami w wyniku śmierci małżonka, muszą dokonać wyboru i rozliczyć się jako wdowiec (wspólnie ze zmarłym małżonkiem) albo jako samotny rodzic. Wybór jednego sposobu rozliczenia wyklucza bowiem możliwość skorzystania z drugiego.

 Aleksandra Tarka

[Ulka]

PIT na migi
Osoby niesłyszące będą mogły łatwiej rozliczyć się z dochodów. Ułatwią im to pracownicy urzędów skarbowych, których kilkuset uczy lub uczyło się języka migowego. Dwutygodniowe kursy po połowie finansują Europejski Fundusz Społeczny i same urzędy.

http://www.niepelnosprawni.pl/ledge/x/18460

[Ulka]

Rozliczenie roczna PIT 2006

http://pit.rzeczpospolita.pl/

[Gaga]

Podatek w Polsce bez odliczania składek

Ministerstwo Finansów uważa, że chociaż Polacy pracujący za granicą nie mogą odliczać składek na ubezpieczenia społeczne, nie jest to niezgodne z regulacjami unijnymi. Swoje argumenty podpiera orzeczeniem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości


To problem naszych rodaków zarabiających np. w: Finlandii, Danii, Holandii, Belgii, Austrii, Islandii. Są to państwa, z którymi Polska podpisała umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania przewidującą metodę zaliczania podatku uiszczonego za granicą na poczet PIT płaconego w kraju. Pracujący tam Polacy muszą się rozliczać z polskim fiskusem według naszej skali i z zastosowaniem naszych stawek, odpowiednio 19, 30 lub 40 proc., ale składek na ubezpieczenia społeczne, w tym emerytalnej, nie mogą odliczać - w przeciwieństwie do zatrudnionych w Polsce.

- Taka regulacja jest sprzeczna z art. 39 ust. 2 TWE, który formułuje zakaz dyskryminacji unijnych obywateli. Rozporządzenie (EWG) nr 1408/71 w sprawie systemu ubezpieczenia społecznego pracowników (...) gwarantuje im równe traktowanie - napisał rzecznik praw obywatelskich we wniosku do Trybunału Konstytucyjnego z czerwca 2006 r. Sprawa jeszcze nie została rozpatrzona.


Ministerstwo nie zważa na Trybunał

ETS wydał 30 stycznia wyrok w sprawie Danii i stwierdził w nim, że dyskryminacja ubezpieczonych taka jak w Polsce jest sprzeczna z zasadą swobody przepływu osób, czyli niezgodna z normami UE. Doradcy podatkowi natychmiast wskazali rodakom zatrudnionym za granicą możliwość skarżenia polskich przepisów aż do ETS -i to z szansą na wygraną.

Jak dowiedzieliśmy się nieoficjalnie, MF opracowało już stanowisko, z którego wynika, że wyrok Trybunału nic nie zmienia.

- Dotyczy on sprawy indywidualnej, a do tego Danii, która przewiduje możliwość wyboru systemu emerytalnego -w kraju lub zagranicą. Istnieje zresztą inny wyrok Trybunału, z 28 września 2005 r., w którym stwierdza on, że państwa członkowskie mogą ograniczyć system ulg i odliczeń od podatku do składek ubezpieczeniowych płaconych do funduszu krajowego. ETS uznał, że nie łamie to przepisów unijnych - argumentuje MF.

- Wiele państw unijnych pozwala swoim obywatelom pracującym zagranicą potrącać składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, jeżeli z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania wynika, że muszą się rozliczać z PIT w swoich krajach -mówi Jacek Bajson, doradca podatkowy w spółce MDDP.


Przykład z Finlandii

Eksperci wskazują też wyroki w sprawach: Skandia/Ramstedt (C-422/01), Safir (C-118/96), Wielockx (C-80/94) czy Danner (C-136/00), z których wprost wynika zakaz dyskryminacji podatników, którzy na skutek zmiany systemu ubezpieczeniowego, spowodowanej np. czasowym zatrudnieniem w innym państwie członkowskim UE, zmuszeni są do ponoszenia wyższych kosztów ubezpieczenia, niż gdyby pracowali w swoim kraju.

Najciekawszy jest ostatni ze wskazanych wyroków, w sprawie fińskiego obywatela Rolfa Dietera Dannera. Przyznano mu rację, że fińskie przepisy podatkowe dyskryminują pracę za granicą, uniemożliwiając odliczanie składek na zapłacone tam ubezpieczenie. ETS nakazał rządowi fińskiemu zmianę regulacji, co nastąpiło.

ANNA GRABOWSKA



Różne wyroki ETS
Na poparcie swoich racji każda ze stron sporu w kwestii zgodności polskich przepisów z regulacjami unijnymi przedstawia różne orzeczenia ETS. Oto przykłady:

¦ Wyrok z 30 stycznia 2007 r. (C-150/04), Komisja Europejska przeciwko Danii:

Przepisy umożliwiające uwzględnienie do celów podatkowych jedynie składek zapłaconych w danym kraju są sprzeczne z zasadą swobody przepływu osób i kapitału wynikającą z traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.

¦ Wyrok z 8 września 2005 r. (C-512/03), w sprawie Balnckaeart:

Nie narusza prawa wspólnotowego regulacja, zgodnie z którą państwo członkowskie ogranicza prawo do odliczania składek jedynie do podmiotów należących do krajowego systemu ubezpieczeń społecznych.

[Gaga]

Z wątku:
» Ulgi dla niepełnosprawnych-dośw. rodziców, prawo,NFZ
Niepełnosprawny odliczy lekarstwa tylko częściowo >>>

Osoba korzystająca z ulgi rehabilitacyjnej dla niepełnosprawnych może m.in. odliczać wydatki na lekarstwa. Dla wielu podatników zasady tego odliczania wciąż nie są jasne

Jest to powód błędów, które mogą się stać przyczyną przegranego sporu z fiskusem.

Co ważne, odliczenie nie obejmuje całości wydatków na leki. Przysługuje, gdy dana osoba wydaje na lekarstwa ponad 100 zł miesięcznie.

Ulga dotyczy tylko nadwyżki między wskazaną kwotą a wydatkami zdanego miesiąca. Jeżeli więc niepełnosprawny przeznaczył na medykamenty, np. w listopadzie, 195 zł, ma prawo odliczyć od dochodu tylko 95 zł (195 zł -100 zł = 95 zł). W celu ustalenia odliczenia przysługującego z tej racji za cały rok trzeba zliczyć odliczenia należne za poszczególne miesiące.

Zdarza się, że nie we wszystkich miesiącach niepełnosprawny kupuje leki, bo np. realizuje jednorazowo recepty obejmujące środki wystarczające na 90 dni. Jest to zresztą ze względu na zasady ulgi korzystne dla jego kieszeni. Posłużmy się przykładem osoby, której wydatki na ten cel w skali miesiąca wynoszą 195 zł, czyli przez trzy miesiące - 585 zł. W takim wypadku za miesiąc, w którym zrealizuje receptę, może pomniejszyć dochód o 485 zł (585 zł - 100 = 485 zł). Jak łatwo policzyć, jeśli te same wydatki są rozłożone na trzy miesiące, odliczenie będzie wynosić tylko 285 zł (95 zł x 3 = 285 zł).

Niezbędnym warunkiem odliczenia jest też stwierdzenie przez lekarza specjalistę, że niepełnosprawny powinien stosować (stale lub czasowo) określone leki. Ulga, tak jak wszystkie odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne, polega na pomniejszeniu o nie dochodu uzyskanego w danym roku. Odliczenie przysługuje osobie niepełnosprawnej, a także podatnikowi mającemu na utrzymaniu taką osobę, pod warunkiem że roczne dochody niepełnosprawnego nie przekroczą 9120 zł. Jeśli dochody te są wyższe, to tylko niepełnosprawny może korzystać z odliczeń z tytułu ulgi rehabilitacyjnej.

Ulga na leki przysługuje na opisanych zasadach wszystkim osobom mającym stwierdzone inwalidztwo, także III grupy.

i.l.